nasılsın derken hiç kimsenin samimi olmaması

sorulan nasılsına göre değişir. "selam nasılsın?" ile "gerçekten nasılsın?" ın arasında çok fark var.

"bilmem hiç düşünmedim" diyerek cevap verdiğim olmuştur denemenizi tavsiye ederim

karşımdaki kişinin nasıl olduğunu (gerçekten nasıl olduğunu) merak ettiğimden sorduğum için kendimi samimiyetsiz bulmam. (tabii burada önemli olan karşı tarafın fikri, belki o samimiyetsiz buluyordur veya öyle olduğumu düşünüyordur. bilemem.) sorduğum kişi çok değer verdiğim biri olduğundan, verdiği cevap gerçekten iyi olmadığı hâlde "iyiyim"se kötü hissederim, açıkçası. yine de onu darlamayacak şekilde "gerçekten nasılsın?" diye sorarım tekrar. değer veriyorum sonuçta, kötüyse de iyi hissettirmek, elimden geldiği kadar bir şeyler yapmak isterim.

ama bana soran kişilerin genellikle öyle laf olsun diye, kibarlıktan vesaire sorduğunu düşünürüm. e hâliyle iyiyim derim, geçer gider. samimiyetsizlik karşılıklı bir hâl alır yani.

şu dönemde cevabını bildiğimiz sorudur.
insanlar mutsuz, insanlar kaygılı, salgınlar, savaşlar, ekonomi vs.

sıkıntı değil çünkü kimse iyiyim derken doğru söylemiyor.

samimi olmamalarının yanında katlanılamaz derecede sıkıcı oluyorlar.
maalesef nezaketen cevap vermek zorunda hissediyorum.