nikos kazancakis

“hayatımın akışında neden rastladım sana...”

bu lanet olası ırk allah'ın gerçek bir hatasıdır. bak, rahmetli büyükbabam bana ne derdi, dikkat et ve anlamaya çalış maskara! allah'ın yarattığı her şey mükemmelmiş; ama aklının pek başında olmadığı bir gün biraz ateş ve pislik alıp bunlardan rum'u yaratmış ... ama ne yaptığını görür görmez bundan pişman olmuş. çünkü lanet olası yaratıkta öyle bir göz varmış ki insanın içini bir burgu gibi deliyormuş. "bir gaf yaptım"; diye mırıldanmış allah, içini çekerek. "bu işi nasıl düzelteceğim şimdi? kolları sıvayıp da türk'ü yaratalım. o rum'u öldürür, böylece her şey düzene kavuşur."

bunun üzerine biraz bal ve barut alıp iyice yoğurmuş ve türk'ü yaratmış. tek bir dakika yitirmeksizin ikisini bir tabağa koymuş; hemen kavga etmeye başlamışlar. sabahtan akşama dek dövüşüp durmuşlar ve bir türlü biri ötekini yenmeyi başaramamış. ama akşam olunca kurnaz rum, ötekine çelme takıp düşürmüş. "şeytan alsın beni" diye mırıldanmış allah öfkeyle. "başıma bela açtım! bu rumları; yarattığım dünyayı bir lokmada yutacaklar. ne yapmalı?"

zavallıcık bütün gece gözünü kırpmamış ama ertesi sabah sevinç içinde yatağından fırlamış. "buldum, buldum!" diye haykırmış. ateş ve pisliği bir kez daha alıp bir başka rum yaratmış ve bu kez ikisini bir tabağa koymuş. kavga hemen başlamış. önce biri çelme takıyormuş, sonra öteki; önce biri bıçaklıyormuş, sonra öteki...
gece gündüz dövüşmüşler, düşmüşler, kalkmışlar, yeniden yumruk yumruğa gelmişler, yeniden düşmüşler, yeniden kalkmışlar ve kavga sürüp gitmiş. hala da sürüp gidiyor! işte dünya da böylece huzura kavuşmuş ...