normal sözlük yazarlarının öğrencilikleri

ortaokul-lise kurallara uyan sıkıcı bir öğrenciydim yalnız üniversitede muhalefet olmaya başladım. derslerle ilgili olduğum için çok üzerime gelmezlerdi öğretmenler. 'ama hocam' kelimesi benden çıkardı genelde.

ilkokul rezildi, sessiz sakin bir çocuk olsam da, sınıf öğretmeni beni hiç sevmediği için her notum düşük gelirdi, ortaokul muazzamdı en iyi dönemim sanırım, öğretmenler genelde sevmezdi yine ama derslerim muazzamdı. lisede başlarda baya bir çöküntü yaşadık ama sona doğru toparladık, hocalar yine sevmezdi, üniversitede "ders mi, o ne?" tarzından dolaşıyorum ve yine sevmiyorlar.

özet olarak dersler mikemmel, hocalar sevmiyor. çok ukalayım napiiim.

fazla konuşkan ve soytarı bir öğrenci idim ama agresif ve terbiyesiz olmadığımdan öğretmenlerim tarafımdan sevilirdim. sözel derslerim oldukça iyi iken, sayısal notlarım ise çoğunlukla çok kötü olmasa da kötüydü. liseye geçinceye kadar ise genelde çekingen bir çocuktum. ama sonradan çok iyi açıldım hatta biraz da abarttım diyebilirim.

bu arada son olarak, kopya çekmekte üstüme yoktu. ama vermekten de aynı şekilde çekinmezdim.

her insanın bir karakteri var. ben okumayı her zaman sevdim. insan temizlik ürünlerinin içinde ne var diye okur mu ben okurum. anlamasam da merak ederim yani. bu sebeple öğrenciliğim bitmedi. 42 yaşındayım ve 2.üniversiteyi okuyorum. sınıf arkadaslarım yirmilerin başında ama bölüme karşı ilgisizler.derse katılmıyorlar, soru sormuyorlar. verilen okumaları yapmadan geliyorlar. tek dertleri not almak.

ben hiç böyle bir öğrenci olmadım. ilk günden bugüne hep soru soran bir öğrenci oldum. soru sormak iyidir diye yazmıyorum. aklıma takılan bir şey olduğunda sonrasını dinleyemiyorum. onu çözmeden ilerleyemiyorum. çok pratik değil farkındayım ama ben de böyleyim yapacak.bir şey yok.

hem sosyal hem dersle alakalı biriyidim genelde. ortaokulda dersi iyi dinlerdim çok olmasa da düzenli çalışırdım yeterdi. lisede biraz(çok aslında) bocalamıştım ama genel olarak herkesin dersi iyi değildi okul fen lisesi olduğundan mütevellit ağırdı dersleri. lise sona doğru bir havalara girmiştim salak salak devamsızlıktan nerdeyse kalacak raddeye gelmiştim de halletmiştik bi şekil. genelde hocalarla çok iyi anlaşırdım. hatta birçok kez beni sanki öğrencileri değil de arkadaşlarıymışım gibi yanlarına çağırırlardı sohbet ederdik falan. yarı bad girl yarı good girl yani.

parmak kaldırırdım, senin dışındakiler cevap versin derlerdi çünkü sürekli ben söylerdim.

bitmedi ki hala devam ediyor.
gaza geldik, finaldi vizeydi derken anam ağladı.

diki dikine okumuşuz. bütün öğrencilik hayatım dik gibi geçti. cok dik durduk.

ne konudan anlar, ne dur demekten, ne tahtaya kaldırılıp rezil edilmekten.

herkes parmak kaldırırken, matematik hocamız, "evet berat..."

demeyi çok severdi. beni tahtaya çağırmayı.
hocam ben kalkmaya bıktım siz kaldırmaya bıkmadınız" dememi çok iyi hatırlıyorum.

o zamandan bilmem ben, x'si nedir y'si nedir...

allah selamet versin yaşıyorsa. az madara etmedi beni.

anlatılmaz, yaşanır. *

azar üzerine azar yediğim dönemdir. yerinde duramayan, dikkatsiz ve tembel bir bireydim zira.