ölmesi gereken türk gelenekleri

konvoy ve silah atma gibi ilkel, medeniyet dışı ve aptalca şeyler.

insanların yaptığı ve kendi haklarına zararı olmayan davranışları eleştirme hakkını kendinde bulması.

ilk sırada kesinlikle cenaze evinde yemek vermek olmalı. millet acısını yasamak yerine pideye limon kesme telaşıyla dolaşıyor ortada...

akrabalığın fazla ciddiye alınması.gereksiz kişilerin sırf akrabamız diye hayatımıza karisabiliyor oluşu.

ahlak ve elalem üzerine olan bütün gelenekler

geline kırmızı kurdela bağlamak.

şamanizmden kalanlar hariç hepsi.

düğün, nişan, kına, söz vs.

(bkz: cenaze evinde pide dağıtma geleneği)
(bkz: tavuk alma)

devletin malı deniz yemeyen keriz bakış açısı ile vergi kaçırma, işten kaytarma gibi ahlaksızca eylemleri.

türk gelenekleri kalabilir.
arap geleneklerini dışarı atalım.

gelenek alışkanlıktan başka bir şey değil ve doğru da değil. kendini güncelleyemeyen insanların eskiyi arayıp durmasının sonucu.

aklı selim olmayan bir çocuğun sünnet edilmesi. çocuk istismarıdır bu , geri dönüşü olmayan bir karar ve aile kendi değerlerine göre karar veriyor. çocuğun ileride bu değerlere uymak isteyip istemeyeceğini nereden biliyorsunuz ?

bence hepsi.
bebek görmeye gidilmesi-mevlüdü= küçücük bebeği kalabalığa yerleştiriyorsunuz ve herkes dokunup öpüyor, lohusa annenin hizmet etmesi bekleniyor.
diş buğdayı= evladı günlerdir diş çıkarmaya çalışıyor diye uykusuz gezen anneden misafir ağırlaması bekleniyor, niye? bebeğin dişi çıktı. dökülecek onlar farkında mısınız? daha azı diş çıkaracak o bebe.
sünnet= erkek çocuklarına çok büyük travmalar yaşattığını düşündüğüm gelenek. bu kararın çocuğun yetişkinliğinde kendine bırakılması da çok travmatik etki yaratır şu an için. ama illa çocuğun bilinçlenmesi ve düğün yapılması aşşırı mantıksız. bebeyken yaptır geç işte. yok illa yapacağız dersen de kız çocuklarına regl düğünü haktır.
isteme-nişan-kına-düğün= iki insan hayatını birleştirecek diye niye şov yapmaları isteniyor. ekstrem bir durum da değil üstelik 18 yaşını doldurunca isteyen herkes yapabiliyor. isteme o kadar çirkin ki en sinirlendiğim o. beni de istediler, o zaman da sinirlendim. sonra bir arkadaşımı istediler. babası kabul etmemiş. "şimdi siz geleneksel olarak kızınızı istiyoruz diyorsunuz ama o benim kızım nasıl verdim diyeyim ben, evlat verilir mi, evlenmelerinde benim için sakınca yok ama verdim gitti, diyemem" demiş. hayran kaldım babasına. işte böyle böyle değişecek herhalde kullanılan kelimeler de. annem verdim demişti mesela geleneksel olarak, erkek tarafı evden giderken "bekleyin montumu alıp geleyim" demiştim, ee verdi sonuçta. evde kalmam çok anlamsız olurdu. nişan için salon tutulması abiye vs. de çok mantıksız alt tarafı yüzük ya. bu kadar tantana niye. yok dıdısının dıdısı gelecekmiş. gelmesin, ben hatırlamam zaten. kına apayrı bir çirkinlik. bu geleneğin özünde kurban etme yatıyor, ben bunu özsaygımı bir kenara bırakıp kendime yapamam kimse kusura bakmasın. düğüne yorum yapmak bile istemiyorum elalem oynayacak eğlenecek diye niye ben kendimi heba edeyim?
cenaze= en en sinirlendiğim bu. birini kaybetmenin acısını bile yaşatmıyor gelenekler. sindirmene izin de vermiyorlar. kaybı yaşayan, uzaktan etkilenen insanlara hizmet ediyor. bu gelenek ve uygulamakta ısrarcı olanlar iyi bir dayağı hak ediyor bence, bir daha yapamasınlar diye.

genel olarak geleneklere bakarsanız da çoğu kadınlar üzerine inşa edilmiş. geleneklerin eril olması yaratanlar hakkında da ipucu.

sözlük yazarlığı.

düğünlerde gelinin beline babası tarafından bağlanan kırmızı kurdele… ablamın düğününe kadar böyle bir gelenek olduğunu bilmiyordum, babam herkesin gözü önünde gitti bağladı beline. o an anlam verememiştim, gece öğrendim “bekareti temsil ettiğini”. hissettiğim mide bulantısını anlatamam.

kız isteme, başlık parası.

şöyle bi düşününce mantıklı bir türk geleneği zaten yok ama en saçması kız isteme bence. pazardan mal alınıp verilmiyor kardeşim. bunun adını ailelerin tanışması vs koyun da kız isteme nedir, gerçekten.

söz, kına, nişan, düğün ve belki de daha benim bilmediğim türevleri.

balayına gitmeden büyüklerin elini öpmek. anadolu'nun muhtelif yerlerinde var. yattık geldik diyorsunuz, helalleşip balayına çıkıyorsunuz. kuzen bu adete kurban gitmişti, hala gülerim.