ölmesi gereken türk gelenekleri

düğünlere dair her şey. düğün konvoyu, kapıyı tutup para istemek gibi abuk subuk şeyler, gerdek gecesi zırvalığı...

kız istemeden tut da erkek tarafına dayatılan masraflar silsilesine kadar her şey. sırf şov olsun diye gücünün yettiğinin beş on katı masraf yapılan düğünler, daha evlenmeden borca batan yeni evli çiftler... kız istemek dünyanın en yersiz geleneği bir kere. ailelerin tanışması, düğün ve çocuklarının evliliği hakkında vs konuşması başka bir şey fakat patates ister gibi "biz senin kızı istiyoruz" diye gelenek adı altında kızdan önce babanın rızasını aramak "senin hayatın, seçimlerin, kararların üzerinde senden önce babanın tahakkümü vardır" dayatmasından başka bir şey değil benim gözümde. günümüzde çok bu niyetle sürdürülmediğini söyleyenleriniz olacaktır ama olayın çıkış noktasının bahsettiğim dayatma olduğu aşikar zaten. bunun dışında "bi kere evleniyorum yaa" başlığı altında yapılan salak suluk harcamalar var bir de. hayır ablam da kaç kere evlendiğinin konuyla ne alakası var? "bir kere evleniyorum ya" kasten alıştırılmış ve zihinlere kazınmış başka bir dayatma cümlesidir. anlamı "evlendikten sonra sonsuza kadar aynı adamın eşi olacaksın, evlilik süresince ne yaşarsan yaşa, başına ne gelirse gelsin hayatının sonuna kadar boşanmadan falancanın karısı olarak yaşamaya mecbursun. evlilik bozulmaz, yuva dağıtılmaz. sen dememiş miydin zaten bi kere evleniyoruz bu hayatta yaa diye, boşanmak, doğru kişiyi bulup ikinci evliliğini yapmak falan geç bunları." gerdek gecesi, kanlı çarşaf zırvalarına hiç girmiyorum zaten. nesillerdir gelenek görenek diye kadınlara yapılan dayatmaların, baskının, psikolojik şiddetin * haddi hesabı yok. bir yerde bu saçmalıkların son bulması gerek artık.

gerdeğe giren damadın sırtını yumruklamak.
lan adamı ilk geceden sakat ediceksiniz olm amacınız ne.

gerdek gecesi ve tuzlu kahve.

en nefret ettiğim kadınlara bağlanan o salak kırmızı kuşak

arkadaşlar düğün ile ilgili benim kanımca eskiden öyle resmi bir işlem yokmuş. sonra devlet resmileştikçe gidip resmi nikah yapılırmış. kim evli kim bekar ve yeni kurulacak yuvaya yardım amaçlı mesela köylerde hayvan bile hediye olarak getirilirmiş. böylece evlenen çiftlerin hayvanları olur ve öyle geçinirler.

birde herkes duyar artık şu erkek/kadın evli böylece onlar çevrenin bekarlar listesinden çıkar. malum iletişim bu kadar kolay değil.

kız istemem olayı anne/baba rızası almak bir nevi hayır dua gibi evlilik temelleri sağlam bağlar kuvvetli olsun diye.
o kadar doğurmuş bakmışlar bir rıza çok mu tamamen saygı amaçlı.

asker kutlama olayıda eskilerde asker giden evlat için ağlanırmış ve kurban kesilir sağ salim evine dönsün diye.
düşünün dedem 4 yıl askerlik yapmış hiç eve gitmemiş. çünkü o zamanda ulaşım şartları kötü her yere köye falan yok yok.

aklıma geldikçe güncellerim. yaşlılarla konuşun nasıl yaşamışlar neden bir çalışan ile 4-5 çocuk okutmak sonra ev sahibi olmak vb. şeylerin canlı tanıkları onlar.

benim kendi fikrim çağımızda artık bu rituellere gerek yok. iki tarafa eziyetten başka birşey değil. yapana da kimse birşey demez saygı duymak gerek. çiftlerden birinin isteyip diğerinin istemem olayı ise yapın gitsin seviyorsan katlanırsin veya sabredersin sonuçta sevdiğin kişi mutlu olacak.

her türünden konvoy. büyük saygısızlık oluyor hastaya, yaşlıya, öğrenciye

bizim komşumuz var adı gelenek. ailesindeki en ilginç isim de kendisininki degil.daha ellilerinde. başlığa rastlayinca aklıma geliyor kadın.

el öpmek öptürmek, sırf akraban diye sevmediğin insanlara selam vermek onu sevecen karşılamak, (bir insanla kırk yıl kavga et küs kal bayram gelince barış) bilmem bir bana mı tiksinç iğrenç ve mide bulandırıcı geliyor.

kız istemek. bir kadın verilmez ve alınmaz. bu anlayışın değişmesi gerekir.

tüm düğün adetleri.

ooo, say say bitmez. ölmemesi gereken olarak acilsaymis daha kısa bir liste olurdu.

kız isteme denen saçmalık.

kırmızı kuşak

evlenmeden olmaz.

beyaz çarşaf

evlenen kadınlara kırmızı kurdele takmak tam bir rezillik kadın hediye paketi mi ?bazı yörelerde bu kırmızı kurdelenin bekareti temsil ettiği söylenir cidden o kadar iğrenç ki kimsenin namusu size kalmadı.

cenaze evinde yemek, içmek adetleri. evet anlıyorum uzun yoldan gelenler için bir yerde gerekli oluyor ama bu o kadar suistimal edildi ve en iyisini biz yaptık yarışmasına döndü ki ev sahibi yastan çok gelenin midesini düşünmek zorunda kaldı. zalimce geliyor bana. hele yaşlı teyzelerin "çayım koyu olmuş açsana, limon getirsene" istekleriyle cidden dayanılmaz oluyor. bir yerde yakınını kaybetmiş insan için için ağlarken bir yerde milletin homini gırtlaklığı çok tuhaf geliyor bana.
sünnet düğünü. oğlumu hastane ortamında sünnet ettirdik. 18 yıl önce kına gece yapmayan, düğün istemeyen benim gibi biri tabi ki de beyaz gelinlikvari kıyafet giyip düğün yapmaz. nefret ediyorum cidden.

evinden cenaze çıkan ailenin millete yemek dağıtmak için çırpınması. etler tavuklar pilavlar tatlılar. düğün evi sanki. boğazına tükürdüklerim tatlıyı beğenmez, yemeğe tuzlu der, ulan sanki yemekteyiz yarışmasında şeref yoksunu.

(bkz: hepsi)