ölmesi gereken türk gelenekleri

evlenmeyi neredeyse imkansız hale getiren bi milyon tane maddi adet, gelenek, görenek.

yazdık bir daha yazalım düğün, nişan, söz vs.

her biriniz "evlenince düğün istemiyorum" deyip gerçekten de düğün yapılmasına müsaade ettirmezseniz, o zaman bu yazdıklarınızın değeri olacaktır. yoksa sadece laftan ibaret.

o kadar fazla var ki...

ev gezmesinde iki aile karşılıklı oturduğunda sırayla "siz nasılsınız?" sorusunun her bireye sorulması ve karşılığında aynı sorunun karşısındaki birey tarafından soruyu az önce sorana sorulması.

marematik sorularına konu olabilecek bir adet. 4 kişilik bir aile 3 kişilik bir aileye ziyarete giderse kaç defa nasılsın sorusu sorulacaktır? bir kişi iyi olduğunu kaç kişiye söyleyecektir?

bir nesil içine kapandı bu adetler yüzünden.

çeyiz bohça götürmek *
el öpmek *

ülkeye mülteci almak, onlara bakmak, onlarla evlenmek, vatandaşlık vermek vb. vb.

ramazan davulculuğu.

düğün bohçasıdır, çeyizdir. arkadaşlarımın düğünleriyle haşır neşir olduğum şu günlerde âdet adı altında insanların birbiriyle yarıştığı, kalp kırmaktan başka bir işe yaramadığını gördüğüm geleneklerdir.

cenaze evinde yemek yenmesi.
ben böyle bir saçmalık bilmiyorum.

evliliğe dair yapılan tüm gelenekler.

düğünlerde altın takmak eylemi artık son bulmalı

doğan ilk cocuklara kayınvalide veya kayınpederin isminin konmasi. ayni isinler etrafinda dönüyoruz.

bence bir kızın/kadının gelip aile büyüğünden istenmesi durumu.her ne kadar “ aile büyüklerine saygı” olarak ifade edilse de, bence hiçte saygı değil. aksine kadının duruşuna saygısızlık.

kadın bir mal/eşya değildir.babası dahi olsa “ kadını birine veremez.”
“ verdim gitti” cümlesi ne demek?

bence insanlar bunun ne anlama geldiği üzerine düşünmüyor.bazı can yakabilecek şeyleri normalleştirdiğimiz için, bunlar bize aykırı gelmiyor ama bir kadın/kız istedikten sonra - kendi iradesinin dışında, bir aile büyüğünün - kızın/kadının evlenip, evlenemeyeceğine karar verebileceğine dair algı yanlış.

kadın isterse evlenir.başka birinin bu konu üzerinde söz hakkı yoktur.örneğin: bir kız evlenmek istediğinde, baba vermeyince evlenemiyor. ne demek kız evlenmek istiyor ama ailesi vermiyor? bir kere yasal olarak böyle bir durum mevcut değil.her birey özgürdür.birinin kişisel hakkı, diğerinin insiyatifine bağlı olamaz.


bu durumun değişmesi gerekiyor.insanlar evlenme kararı alır, 2 aile büyük bir medeni akşam yemeğinde buluşur,tanışır.düğün planlanır.

“ isteme töreni” mantığı kadının birey olma hakkına saygısızlık bence.

bayram ziyaretleri...
kimse gelmesin ayku.
cenaze evinde boğaz derdine düşmüş yiyiciler.

böyle garip şeyleri z kuşağı bitirecektir inşallah.
yeni bir ahlak, yeni bir gelecek, yeni bir hassasiyet, insanlık...

kız istemek filan güzel adetler de, gelinin beline bağlanan kırmızı kuşak var ya, o ayıp işte.

kız tarafının da erkekten ziynet istemesi ayrı ayıp.

ölü evinde yemek isteyen misafirin de ta geçmişini...

büyüklerin yanında bacak bacak üstüne atılmaması.

bu ölebilir mi lütfen ya rahat oturamıyorum.

bence önce kafada öldürmek gerekli çünkü biz her ne kadar ölmesini istesek de büyükler hala çok bağlılar bu geleneklere.

misal kadınlara gelinlikle evden çıkarken kırmızı kurdele bağlanması. annem bana bunu sanki çok önemli bir başarıymış gibi, bir lütufmuş gibi anlatmıştı. masumiyeti temsil ettiğini falan söylemişti. ben de dedim ki “erkeklerin beline de bağlansın o zaman.”
bana inatla güzel bir gelenek olduğunu anlatmaya çalıştı ama başaramadı tabi.

bir de şu çarşaf isteme mevzusu. bu adetler devam ediyorsa, kıyameti koparmak lazım demek ki. hala namusun sadece ve sadece kadınların üzerinde arandığının yüzüme tokat gibi çarpılması tadımı çok kaçırdı.
namus kadına neyse erkeğe de odur. ayrıca biyolojik olarak faydası olan bir zar parçası kadında namusluluğu belirlemez. belirleseydi o zaman erkeklerde de aynı zardan olurdu.
namusu; yalan söylememek, şiddet uygulamamak, hırsızlık yapmamak gibi hal ve durumlar belirler. onurlu bir yaşam sürmek namusluluktur bana göre.

neyse başlıktan saptım yine daha da uzatıp sinirimi tepeme çıkarmayayım.

bohça hazırlamak. gelin ve damatla kalmıyor iş çünkü. dıdının dıdısının eniştesine bile düşünülüp bir şeyler hazırlanıyor, vallahi bak. bunun kadar salakça bir gelenek var mıdır? dur bir dk. galiba var. kırmızı kuşak işte evet.

gerdek gecesi sonrası balkona kanlı çarşaf asılması. bu denli onur kırıcı, bu denli utanç verici bir olay olamaz usta ya. bekaret ve hymen zarı bu kadar yanlış anlaşılabilirdi.