ölüler günü

brezilyalılar'ın (bkz: zombi yürüyüşü) gibi, ölüm ile yaşam arasındaki çizginin aslında çok zayıf ve belirsiz olduğuna dikkat çekmek için yapılan meksikalılar'ın geleneksel etkinliğidir. iskelet ve zombi kıyafetleriyle geçit töreni yaparak, bir günlüğüne de olsa ölülerin yakınlarına uğradığını kabul eder ve onlara sevdikleri yiyecekleri hazırlar.

ölüm günün kutlu olsun.

öyle çok sevdiklerimi kaybettimki bir an için olsa ne güzel olurdu bir kere daha sevdiklerimi anmış olurum dediydim ama..neler diyorum ben nee zombi miii? o eğlence içerisinde anlamını kaybedecek gündür.

orijinal adı dia de muertos olan ancak ingilizceden tekrar ispanyolca'ya çevrilmiş şekliyle dia de los muertos olarak da bilinen, unesco tarafından “dünya mirası” listesine alınmış, felsefesi ve kutlanma şekliyle dünyanın en derinlikli ve renkli festivallerinden biri olan gündür. kökeninin azteklere dayandığı bilinen ölüler günü, latin amerika özellikle de meksikalıların en önemli festivali olan rengarenk dini bir seremonidir.

her yıl 1-2 kasım günlerinde meksika’da, orta amerika’da ve abd (özellikle arizona ve texas) ile kanada’da yaşayan latin amerika kökenlilerce kutlanır. isminin çağrıştığının aksine hüzünlü ya da korkutucu bir festival değildir. altarlar hazırlanır, insanlar o güne has makyajlar yapar ve kostümler giyerler.


bu günde ölülerin dünyaya indiğine inanılır.ölüler gününün en temel elementlerinde biri altarlardır, o coğrafyada ispanyollardan önce yaşamış medeniyetlerin ölüme olan bakış açılarını temsil ederler. altarlarda ölüler için adaklar, çiçekler, rengarenk süslenmiş kuru kafalar, mumlar bulunur. altarların dışında mezarlıklar da mumlarla ve adaklarla süslenir, şarkılar söylenir, içkiler içilir.


ölüler günü'nde merhumla ekmek, tuz, meyve, mutfak lezzetleri, su ve eğer yetişkinlerse şarap paylaşılır. adak, ölülere onların anılarıyla, hayatlarıyla diyalog kurmaya yakın olmaktır. adak, hafıza gerektiren bir ritüel ile yeniden buluşmadır.

ölüler için sunulan altarda birkaç temel nesne bulunmak zorundadır. .

bu unsurların her biri kendi tarihini, geleneğini, şiirini ve en önemlisi mistisizmi içerir. bazıları şunlardır:

su: hayatın kaynağı, ruhlara uzun yolculuklarının ardından susuzluklarını gidermek ve dönüşlerini güçlendirmek için sunulur. bazı kültürlerde ruhun saflığını sembolize eder.

tuz: arınma unsuru, ertesi yılki gidiş-dönüş yolculuğunda bedenin bozulmaması için hizmet eder.

mumlar: ürettikleri alev, "ışık", inanç, umut demektir. ruhların eski yerlerine ulaşıp evlerine dönüşlerini aydınlatmaları için titreyen alevi ile bir rehberdir. birkaç yerli toplulukta, her mum bir merhumu temsil eder, yani sunağın sahip olacağı mum sayısı, ailenin çağırmak istediği ruhlara bağlı olacaktır.

tütsü: dua ya da övgüyü yücelten unsurdur. saygının kokusudur. kötü ruhların yerini temizlemek için kullanılır, böylece ruh evinize herhangi bir tehlike olmadan girebilir.

çiçekler: renkleri ile festivalin sembolüdürler. ruhun kaldığı süre boyunca mekanı süsleyip aromatize ederler, mutlu ederler, renkleri saflığı ve hassasiyeti ifade ettiği için çiçeğin eksik kalmaması, çocukların ruhlarına eşlik eder.
altarların çok özel anlamları olan üç farklı çiçek türü vardır. ilk olarak cempasúchil (kadife çiçeği); turuncu renktedir, güneş ışığını temsil eder ve ölülerin eve dönüş yolunu bulmasına yardımcı olur. ikinci çiçek la mano de león -aslan elidir-; mor renktedir ve sevdiklerimizin kaybı için yas ve kederi sembolize eder. üçüncü çiçek flor de nube* -bahar yıldızı- çiçeğidir; bu beyaz çiçek, saflığı temsil eder.

ekmek: en önemli adaklardan ve olmazsa olmazlardan biri ekmektir. "pan de muerto" (isp: ölü ekmeği) özel bir çeşidi de bulunur.


ölüler için hazırlanan bu altarlar*, hispanik öncesi dinlerin senkretizminin katolik diniyle kaynaştığı birkaç kattan oluşur.

bir ölü altarının/sunağının temel seviyeleri cennet ve yeryüzüdür. her adımın sonsuz dinlenme yeri olan mictlán'a ulaşmak için gerekli adımları sembolize ettiği yedi seviyeye kadar olabilir.

altar, evin içindeki bir odaya bir masanın üzerine yerleştirilir ve ölüler günü sunularının yapılacağı yer burasıdır. inanışa göre, altarın üzerine konulan hediyeler, ölülerin mictlán'dan akrabalarının evlerine yolculuğunu kolaylaştırırlar ve yolda iyi zaman geçirmelerini sağlarlar.


bu festival meksika'nın her yerine aynı şekilde kutlanmaz. her bölgenin kendine has kültürü ve kendine has elementleri bulunur.

kaynak 1, 2, 3

ispanyollar ve latin amerikalıların ölüleri anmak amacıyla yaptığı festival. gerçek ölümün unutulduğunda gerçekleşeceğine inandıklarından ölüler gününde aile üyelerinin fotoğraflarının ve sevdiği çiçeklerin bulunduğu sunaklar hazırlarlar. inanışlarına göre o gün ruhlar evlerine geri döner ve aileleri ile vakit geçirirlermiş. mezarları süslerler, iskelet makyajları yapıp kostümler ile sokaklarda gezerler. bu yıl 2 kasıma denk geliyor.

codycross oyununda kitaplık denilen bir bölüm var. bu kitaplarda bir şey hakkında kısa bilgiler yazmaktadır. ben de sizlerle bunları paylaşmak istedim..
ölüler günü, meksika'nın büyük kısmında ve orta ile güney amerika'nın bazı yerlerinde kutlanır. ürkütücü adına karşın, dia de los muertos*, insanların kaybettikleri sevdiklerini andıkları renkli bir etkinliktir. etkinliğin en bilinen sembollerinden biri, evlerde ataların ruhuna kurulan sunaklardır (ofrenda). her sunakta yaşamın dört elementi yer alır: su, hava, toprak ve ateş. ruhlar içsin diye su, toprağı temsilen de ekmek koyulurken, hava için sunakların etrafına makasla şekilli kesilmiş kağıtlar asılır ve eve gelen yolu aydınlatacak ateşi de mumlar sağlar.

ölüler günü, ispanyollar ve latin amerikalıların kutladığı, amacı ölüleri anmak olan bir festivaldir. geleneksel olarak 1-2 kasım tarihlerinde kutlanır, bazı yerlerde 31 ekim ve 6 kasım'da da kutlanır. başlangıcının azteklere dayandığı bilinmektedir.

ölü tapıcılıkta diyebiliriz.

dogum gunumdur. evet.