1.
filozof ve kültür kuramcısı byung chul han'ın 2020 senesinde almanca orijinali yayınlanan ve ülkemizde metis yayınları tarafından basılan kitabıdır.
palyatif toplum için bir "acı çekme güzellemesi" demek geliyor içimden.
bana acıyla olan ilişkini söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim
cümlesi ile başlıyor kitap. ve günümüz insanının acıyla olan ilişkisini irdeleyerek devam ediyor.
byung chul han'ın, modern insanın acı çekme konusundaki isteksizliğinin yaşama, topluma ve siyasete ne gibi "olumsuz" etkileri olduğu üzerine yaptığı açıklamalar çarpıcı ve yerinde. 70 sayfalık kısacık bir kitap herkesin pozitif olmak ve olumlu hissetmek anlamında kendini parçaladığı bu çağda hem toplumu hem de bireyin kendisini sorgulaması açısından gerçekten tetikleyici.
palyatif toplum için bir "acı çekme güzellemesi" demek geliyor içimden.
bana acıyla olan ilişkini söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim
byung chul han'ın, modern insanın acı çekme konusundaki isteksizliğinin yaşama, topluma ve siyasete ne gibi "olumsuz" etkileri olduğu üzerine yaptığı açıklamalar çarpıcı ve yerinde. 70 sayfalık kısacık bir kitap herkesin pozitif olmak ve olumlu hissetmek anlamında kendini parçaladığı bu çağda hem toplumu hem de bireyin kendisini sorgulaması açısından gerçekten tetikleyici.
devamını gör...
2.
daha önce zamanın kokusu kitabını çok sevip diğer tüm kitaplarını okuma sözü verdiğim sevgili yazarın acı üzerine denemelerinin bulunduğu kitap palyatif toplum.
byung chul han günümüzde acıyı ele almış. yazara göre acıyı görmezden gelmek, onsuz bir yaşam kurmaya çalışmak oldukça tehlikeli ve imkansız. insan bin yıllarca acı ile yaşamaya alıştı ve böyle evrimleşti diyor sevgili yazar. yani ana fikir bu. haklı.
bir bölümde ise dijitalde maruz kaldığımız sürekli acı verici görüntüler, şiddet içerikli yayınlara şiddet pornosu diyor. şiddet pornosuna uzun süre maruz kaldığımızda ise şiddete karşı tepki veren yönümüz köreliyor. başkalarının acılarına duyarsız hale geliyoruz. işte yine size acısız yani palyatif toplum. tehlikenin farkında mısınız? biz de çok fazla maruz kalıyoruz buna. sonra sokakta bir şiddet olayı gördüğümüzde neden trene bakar gibi bakıyoruz acaba. alıştık çünkü. şiddet haberi görünce sadece okurken dikkat ediyoruz. ekranı kaydırınca o acılar bizim için hiç yaşanmamış gibi oluyor. neyse, dertliyiz.
ağrı ve acı günümüzde kesinlikle kaçınılması gereken bir şey olarak görülüyor. bunun en kolay yolu da insanlar için like. herkes ne kadar beğenilirse o kadar mutlu olduğunu düşünmeye başlıyor. aman allahım ne korkunç. biz de böyle değil miyiz? böyleyiz.
yazar için acı bastırılmamalıdır. bu daha kötü şeylere yol açar. ona göre acı yaşanmalı ve hayata devam edilmelidir.
siz siz olun, mutlaka bu yazarı okuyun.
byung chul han günümüzde acıyı ele almış. yazara göre acıyı görmezden gelmek, onsuz bir yaşam kurmaya çalışmak oldukça tehlikeli ve imkansız. insan bin yıllarca acı ile yaşamaya alıştı ve böyle evrimleşti diyor sevgili yazar. yani ana fikir bu. haklı.
bir bölümde ise dijitalde maruz kaldığımız sürekli acı verici görüntüler, şiddet içerikli yayınlara şiddet pornosu diyor. şiddet pornosuna uzun süre maruz kaldığımızda ise şiddete karşı tepki veren yönümüz köreliyor. başkalarının acılarına duyarsız hale geliyoruz. işte yine size acısız yani palyatif toplum. tehlikenin farkında mısınız? biz de çok fazla maruz kalıyoruz buna. sonra sokakta bir şiddet olayı gördüğümüzde neden trene bakar gibi bakıyoruz acaba. alıştık çünkü. şiddet haberi görünce sadece okurken dikkat ediyoruz. ekranı kaydırınca o acılar bizim için hiç yaşanmamış gibi oluyor. neyse, dertliyiz.
ağrı ve acı günümüzde kesinlikle kaçınılması gereken bir şey olarak görülüyor. bunun en kolay yolu da insanlar için like. herkes ne kadar beğenilirse o kadar mutlu olduğunu düşünmeye başlıyor. aman allahım ne korkunç. biz de böyle değil miyiz? böyleyiz.
yazar için acı bastırılmamalıdır. bu daha kötü şeylere yol açar. ona göre acı yaşanmalı ve hayata devam edilmelidir.
siz siz olun, mutlaka bu yazarı okuyun.
devamını gör...