pandeminin kazandırdıkları

öyle çok şey kaybettirdi ki inan bana kazandırdıklarını duymak istemezsin.

hijyene dikkat etmeyenlere el yıkama alışkanlığını kazandırmıştır olsa olsa.

sosyal mesafe çok önemli bir şey olduğunu

online eğitim.

bok. bok kazandırdı.

normal arkadaşım olan insanlarla çok daha samimi olduk

kilo. herkesin ağırlığ en az bir kilo arttı.

pandemi bana içinden ne geliyorsa yarın diyip ertelemeden hemen o an icin yapmam gerektigini eğlenmeyi bilmem gerektiğini ve sevdiklerimle vakit geçirmenin kıymetini öğretti

el yıkamak.
duş almak.

bazılarının mağaradan çıkması için bu musibet gerekiyormuş demek ki.

yalnızlık. bunu bir kazanım olarak görüyorum kendim için. yani birileriyle çok muhabbet ederim hala ama artık yalnız bir ruhum. bu, hep ihtiyacım olan şeymiş aslında. bu aralar bunu anladım iyice. neredeyse tüm arkadaş çevrem ankara'da. pandemi başlayınca iş tekliflerini geri çevirdim ve davutlar'a geldik. zira o aralar yaptığım işte virüsü kapma riski çok yüksekti. ayrıca buralarda olan ve buralardan geçen arkadaşlarımla da buluşmayı reddettim, maske zorunluluğu olduğu dönemde. artık site sakinleriyle ve yürüyüş esnasında birileriyle sohbet ediyorum sadece. bir de vatsap falan tabii. yani arkadaşlarımla ve dostlarımla muhabbetimiz de devam ediyor. görüşemiyoruz sadece yüz yüze.

uzaktan çalışma, hybrit çalışma güzelliği
ve grip olabilme hakkı.

pandemi öncesi hasta olduğunu söylemek, hasta iken işe/okula gitmemek abesken, şimdi söylemeyeni insanlara karışanları neredeyse dövecekler.

pandemide ciddi ciddi manita yapmıştım buna halâ şaşıran arkadaşlarım var ehehhe.

olay +18 kısımda değişiyor tabi aşı kartı falan sordu ciddi ciddi .d

2 sene bildiğin manitacılık yaptım lan. öyle ergen manitacılık değil bildiğin ailelerin falan da bildiği ortaklaşa görüşüldüğü falan yani.

bişey kazandırmadı.ömrümüzden yedi.

hiçbir şey

ülkece nüfus artışı.

karşılaşınca kimseye sarılıp yalapşalap öpüşmez oldum, bu herkese de geçti. iyi de oldu. daha mesafeli kavuşuyoz pandemiden beri. ohh ya.