ruh eşi

romantik ilişkilerde birbirini bütünleyen kişidir.
genelde duyduğum istekler, benzer dünya görüşü, fiziksel uyum, benzer hayaller, aynı yaşam tarzı vb.

yaş ilerledikçe ciddi ruhsal değişimler yaşanabiliyor. olgunlaşma devam ederken(herkes için geçerli değil), birlikte vakit geçirdiğiniz ve keyif aldığımız insanlar da değişiyor. ruh eşi bulmak gittikçe daha zor hale geliyor.

karakter oturmaya başladıkça ahlak anlayışımız, hayat görüşümüz, düşüncelerimiz, yaşam şekliniz daha net ve belirgin bir hal alıyor. diğer insanlardan oldukça farklılaşıyoruz. seçici oluyoruz.

acaba diyorum ki küçükken, çocukken arkadaş olsak, beraber büyüyüp, öğrenim görüp, aynı hayatın içinde aynı tip insan olsak o zaman olur muydu birer ruh eşi?

erken yaşta beraber büyümeyince farklı farklı insanlar oluyor, farklı zevklere sahip oluyor ve farklı hayatlar yaşıyoruz. beraber yoğurulmayınca nasıl ruh eşi olunabilir ki?

yaş ilerledikçe bulunmaz demiyorum ama çok zor oluyor…

çocukluk arkadaşı olan evli bir çift tanıyorum. işeri aynı, zevkleri benzer, hep beraberler. hayatlarını küçük yaştan beri beraber şekillendirmişler. aynı mahallede büyümüşler. ruh eşi böyle bir şey olsa gerek.

neredesin be?

buldum gibimsi bi his var içimde sankimsi

kuran'da ruhlar olmadığına göre eşleri de yoktur:

emre1974tr.blogspot.com/201...

birçok konuda aynı düşünen, aynı bakış açısıyla görebilen , aynı hayalleri kurabilen, aynı şeyleri yapmaktan hoşlanan ,her yönden birbirini tamamlayan zihinsel ve ruhsal olarak yanında kendinizi daha rahat hissetiğiniz insanlara ruh eşi ve ya ruh ikizi denir.
duygusal, zihinsel ve ruhsal bir çekim vardır bu insanlar arsında. aşkı tanımlarken de kullanılan ruh eşi bütünlük hissini sağlayan kimse olmasından da kaynaklıdır. dolayısıyla ruh eşi kendinizin bir yansıması ya da zıtlıklarda birbirini tamamlamaktır.
ruh eşi kelime olarak ilk kez 60'lı yıllarda amerika'da kullanılmış, ingilizcesi "soul mate" dir, kişinin hayatını çok daha anlamlı kılan ve ayrılsa bile hiçbir zaman unutamayacağı sevgili demektir.

yoktur öyle şey

ruhsuz olduğumdan eşi de yok..

ey aşk nerdesin
güzel yerdesin
sen her yerdesin
tamam da nerdesin?
(bkz: mirkelam)buradan

gillian flynn'a göre çok karmaşık bir tamlama.

"...ve hepimiz kendimizi rollerimize kaptırmışken ruh eşi gibi bir şeyin olması mümkün değildir çünkü ruhlarımız bile sahte."

olmadığını bildiğin olduğuna inandığındır *

inşallah ruh eşim insandır :))

hissettiğim bir kişi var... karacaoğlan; ama tam uyuşmadığımız yerlerimiz var, mesela ben onun gibi gezmeyi tozmayı sevmem hatta yalnız kalmayı çok severim ama karı kız ve müzik olayı cukkkk. kendisi de büyük olasılıkla içmeyi de severdi (hiç bir bilgi yok) içmeyen adam o sözleri yazamaz. asıl cuk yöre... kendisi hemşerim olur ama tam olarak nereli bilinmiyor. mut olduğu öne çıkıyor. neyse...

bir kız bana emmi dedi
değirmenden geldim beygirim yüklü

şu kızı görenin del'olur aklı

on beş yaşında kırk beş belikli

bir kız bana emmi dedi neyleyim



birem birem toplayayım odunu

bilem dedim bilemedim adını

albıstan yanaklı türkmen kadını

bir kız bana emmi dedi neyleyim



bizim ilde urum olur uc olur

sızılaşır bozkurtları aç olur

bir yiğide emmi demek güç olur

bir kız bana emmi dedi neyleyim



karac'oğlan der ki n'olup n'olayım

akan sularınan ben de geleyim

sakal seni makkabınan yolayım

bir kız bana emmi dedi neyleyim

nereye elini atsan ruh eşi..
tam olarak romantizm, yaygın inanış.
nasıl özel bir duygu ama di mi?

bir kere bu kadar ruh eşinin birbirlerine denk gelebilmesi olasılık dışı bir şey.
nasıl oluyorsa herkesin yazgısı karşısına ruh eşini çıkartıyor. piyangoya bak sen. herkese vuran piyango? inanalım mı buna?
aslında durum tam tersi.. azıcık bir ilgi karşısındakinin ruh eşi olduğuna inandırıyor insanları.
sizin zaten her önünüze gelenle ruh eşi olma potansiyeliniz oldukça yüksek..
yoksa ruh eşi gibi süpersonik hikayeler milyarda bir gibi bir ihtimal oğlum, kızım.. ne alaka yani.
sizin ruhlarınız çok eşliyse biz ne yapalım. sonuç olarak bu kafayla ve duygusal açlıkla bir milyon tane insan da sizin ruh eşiniz olabilir. sizin kafanız böyle.

sanki ruhlarının çok büyük bir önemi varmış gibii..
siz olsa olsa tencere kapak olursunuz. fazla yüceltmeyin ilişkinizi. yazık olur sonra. sonra aşk yok filan dersiniz.

bir bulsaydım kendisini...

ruh eşi hali hazırda bulduğumuz bir insandan ziyade o kişiyle gelinen sağlıklı bir noktadır bana göre.

benim ruh eşim galiba gerçekten ruh oldu.
öldü gitti gerizekalı.
ey ruh beni duguyorsan ses ver*

ruh tanışıklığı olabilir ama ruh eşsizdir. ruh tanışıklığının da elest den olduğu söylenir .

ruh eşi, çoğu zaman tarif edilemeyen, ama hissedildiğinde inkâr edilemeyen bir şeydir. herkesin dilinde bir masal gibi dolaşır, kimine göre sadece bir romantik hayal, kimine göre ise gerçekliğin en derin katmanında karşılaştığı bir başka benliktir. ruh eşi, seni tamamlayan değil, seni kendinle tanıştıran kişidir.

onu gördüğünde dünya durmaz. kalbin yerinden fırlamaz belki, ama içinden bir huzur geçer; “evet, bu…” dersin.
yıllardır tanıyormuş gibi bir yakınlık vardır. cümle kurmadan anlaştığın, susarken bile doyduğun bir bağ. gözlerine bakarken kelimeler yetersiz kalır çünkü arada artık kelimeye gerek yoktur. ruhlar konuşur, hafızalar buluşur.

ruh eşi, sadece aşk değildir. bazen dostundur, bazen kardeşin gibi… ama ne olursa olsun, sana iyi gelen, seni olduğu gibi seven biridir. senden bir şey beklemeden seni anlayan, eksiklerini yargılamadan yanına oturandır. yaralarını parmaklamaz, üzerine battaniye örter. geçmişini yadırgamaz, geleceğine sessizce omuz olur.

bir ruh eşini bulmak kolay değildir. her aşık olduğun kişi ruh eşin olmaz. her birlikte güldüğün, el ele yürüdüğün kişi, ruhunun derinliklerine inemez. ama ruh eşinle karşılaştığında anlarsın:
onun yanında başka biri olmana gerek yoktur.
güçlü görünmeye, susmaya ya da rol yapmaya çalışmazsın.
çünkü sen, onun önünde ilk defa tam anlamıyla kendinsindir.

ve belki de en güzeli şudur:
ruh eşi olmak, aynı yolda yürümek değil; birbirinin yolunu aydınlatmaktır.
ayrı kalsan bile kalpten silinmemek, zaman geçse de içten eksilmemektir.

bazı insanlar birbirinin sadece hayatına girer,
ama ruh eşin…
senin en derin yerine yerleşir.
ve oradan hiç çıkmaz.

ruh eşi dedigin sey belki de emek emek beraber insaa ettigin, zamana ve emege yayılan bi seydi..
:))
bi eksigimiz yoktu, kafamızda yanlıs kurduklarımızdan baska..

bir ara (hayatımın en spritüalist zamanları) inanılmaz sardığım kavram.

hayatımın enteresan bir dönemiydi gerçekten. başıma gelen her şeyde bir alt anlam, bir gizli müdahale falan arıyordum. enerjiler, sinerjiler neler neler. bunu aşk konusunda da yapmaktan geri durmadım. küçük tesadüfler, basit rastlantılar, hatta basit rastlayamayışlar bile kesinlikle ruh ikizi olduğumuza delalet ediyordu. harika günlerdi arkadaşlar, dünya tam anlamıyla büyülü bi' yerdi. tabi aşık olduğum için değil, deli olduğum için. * sonra? tedavi oldum ve bu büyü bozuldu.

ama o zamanlar ruh ikizleri ve ruh eşleri konusunda çok ciddi* ve çok lüzumsuz okumalar yaptım.

araştırmalarıma göre, öyle sanıyor olsak da bu iki kavram kesinlikle aynı değilmiş. bunlar arasındaki farkları uzun uzun yazacaktım ama üşendim, o yüzden astrolog esin doğuş'tan detaylıca okuyabilirsiniz.

tabii kendime dönüyorum. şu anda güncel olarak böyle şeylere inanmıyorum tabii arkadaşlar. ama inananlara da mani olmak istemiyorum. hayatımın o evresi dediğim gibi çok daha sihirli ve renkliydi. dolandırmadığınız ve dolandırılmadığınız sürece, ruh eşimi bulamadım diye kendinizi paralamamanız koşuluyla hiçbir sakınca görmüyorum böyle şeylere inanmanızda. burçlar ve manifesting aktiviteleri hakkında da böyle düşünüyorum.