sahaf dolaşmak

eski kitapların sergilendiği küçük bir dükkana giren insanın, kendisini adeta dünyadan soyutlayacağı eylemdir. o kitaplar okunmasa bile, onlara el değdirildiği, kapaklarının incelendiği ve sanki unutulmuş eski bir dostun ziyaret edildiği kültürel ve edebi bir hobidir.

ruhumuzu iyileştireceğimizi düşündüğümüz bazı eylemlerden biridir, devamında kitap okumaktır.

internetin olmadığı dönemde, kitap bulmak gerçekten eziyetti. hele ki okuldan istenen kitaplar. ya gideceksin akmar'a ya da beyazıt'a. başka şansımız olmazdı. tabi kitabın da temizini bulursam kendimi şanslı hissederdim.

artık dolaşacak sahaf da kalmadı sanki.

eskiden beyazıt sahaflar çarşısı buna çok uygun bir yerdi. hatta çarşının dışında, üniversite avlusunda bile tezgahlar açılırdı. sadece kitap da değil bir çok şey satılır ya da takas edilirdi orada.

şimdi hala duruyor mu bilmiyorum. en son gittiğimde sadece ders kitabı bulunan bir yer olmuştu!

ızmirde öğrenciyken kitap satip para bulabilmek icin en degerli kitaplarimi komik fiyatlara satmistim.o yüzden sahaflari iyi anamiyorum.ama çoğu insan icin ve bir zamanlar bnim icin gercekten keyifli ve harika mekanlardi.

bunun keyfini anlatmak, tarif etmek çok zor..

eve giderken uğrayım bi içimden geldi yine..

fazlasıyla romantik ve arabesk geliyor bana. pek benlik değil.

eski kitapların tozlu raflarda sergilendiği o basık, küçük dükkanları dolaşmak ayrı bir keyif. her zaman aradığımız kitapları bulamasak da sadece o eski kitap kokusunu ve o sararmış kitaplara bakmak güzel bir duygu. bunun ilk sahibi kimdi acaba diye düşündüğüm de oluyor. istanbul beyazıt ve kadıköy'deki sahaflara gitmişliğim çoktur.

giderek azalan aktivitedir. zira artık kitap okumuyoruz ve dahası eskiden (90 ve 2000lerden bahsediyorum) olan bir kültür artık yok. neydi bu, romanlar ve/veya şiir kitapları şayet "yav evladiyelik bu" denilmezse toplanır sahafa götürülür - ikiye bir gibi bir oranla takas edilirdi. sahaf mutlu olurdu, envanteri genişlerdi; biz mutlu olurduk, okumadığımız kitapları edinirdik.

lakin işte olay bir yerde koptu gitti. kitap her nedense "pahalı" bir şey olmaya başladı. mübalağa yapmıyorum ya, 600-700 tlye normal türkçe kitaplar görüyorum ağzım açık kalıyor. e böyle olunca da kitaplar öyle eskiden olduğu gibi bol keseden alınamıyor. "sahaf" ise artık tarihe karışan bir kavram tabii. günümüzdeki sahafların önemli sayısı sahaftan çok ikinci el kitap tüccarı. kimileri için ha mütefferika ha stephen king. adam bana gelmiş clausewitz'in savaş üzerine'sini orjinalinden daha pahalıya satmaya çalışıyor. almayınca da bozuluyor. e bir iki... nereye kadar gezeceksin ki artık...