sıfır takipçisi olan bir yazarı ciddiye almak

5 takipçiyle paçayı kurtardık. her kimseniz seviyorum ulen sizi.

kimin kaç takipçisi olduğuna bakmıyorum bile.

ısrarla söylüyorum. beni takip etmeyin, yaptığım tanımları ciddiye almayın. dinletemiyorum kendimi. kimseyi takip etmem, tanımları okumam. en fazla ilk tanımı okurum.

t: katıldığım durumdur.

saçmalıktır. her takipçisi olanı ciddiye alsaydık hande yener ablama tapıyorduk. harbi hande yener nerede lan kayboldu gitti.

normal sözlük sınırları icerisinde sıfır takipçi diye bir durum söz konusu olmadığı için kimse için geçerli olmayan durum.
normal sözlük herkesi takip eder. en az bir takipçiliyiz hepimiz.

takipçi makipçi önemli değil, yazdıklarını okurum, beğendiklerimi oylarım bu kadar.

tanımları kaliteliyse kendisini ciddiye alırım ve muhtemelen takipçisini bir yaparım. ha takipçinin bir faydası var mı diyeceksiniz, yok.

kendisini belli etsin takipçisi olurum. böylelikle bu tür takipçi makipçi saçma sapan gereksiz başlıklar açılmaz, umarım.

bari burada yapmayın bee.

iyi yazıyorsa alırım ben, almayanlar utansın.

burada bile bir rütbe yarışına girilebiliyorsa , gerçek hayatta nasılız ? çok enteresan bir durum. çünkü insanların buradaki asıl amacı içlerindeki baca kurumunu temizlemektir. bir beğeni yada takipçi güzel bir his veriyor evet. ama bu getiri bizlerin egosunu arttırmamalı. şahsi düşüncem bu yöndedir. saygılarımı arz ederim.

herkes yazmaya 0 takipçi ile başlıyor koçum onu ne yapacağız peki...

şu sözlükteki en gereksiz şey, banane ulan takipçi mekaniğinden banane.
beni neden birileri takip ediyor ? önemli bir insan mıyım, yazdıklarım hayat kurtarır cinsten mi ?
yoo beni okumayın ulan gidin das kapital okuyun.

şu sözlükte 0 takipçili bir yazar görmedim valla. çaylakların bile muhtemelen 2 ya da 3 takipçisi oluyor. enteresan bir sözlük. ayrıca birinin çok ya da az takipçisi olmasına gerek yok, tanımları güzelse yürüyedursun destek veririz kendisine. yazarları dışlamayın bu şekilde valla gemileri değil limanları yakarım ona göre. *

her dünyalı sıfır takipçi ile başladı.

espri amaçlı açılmış bir başlık. millet de ciddi ciddi cevaplar yazmış.

bunun tersi kalbimde derin yaralar oluşmasına yol açan durumdur.

sözlükteki ilk günüm. takipçi sayım tabi sıfır. bir yazarın tanımına denk geldim ki, aman allahım. böyle bir şey olamaz. okur okumaz vurulmuşa döndüm. kalp atışlarım hızlandı, kulaklarım kızardı, karnımda kelebekler uçmaya başladı. hemen profiline gidip tüm tanımlarını bir çırpıda okudum. okudukça hayranlığım arttı. bir yandan da beğeni manyağı yapıyorum kendisini.

sonra bir tanımı ile ilgili analiz yaparak kendisine mesaj gönderip akıl dolu ince bir soru sordum. özel mesajları ifşalamak yasak olduğu için şimdi buraya yazamıyorum tabi. ne dese beğenirsiniz. sıfır takipçim olduğu için kaale alınmaya değmezmişim. büyüyüp de mesaj atmalıymışım falan filan. o kadar yıkıldım ki. siteden çıkıp yaşlı gözlerle depresyon hırkamı ve terliklerimi giyip koltuğa kıvrılarak çikolata yiyerekten boş boş televizyon seyrettim saatlerce.

sonra kendime geldim tabi. şimdi hedefim onun takipçi sayısını geçmek. geçer geçmez karşısına dikilip "hani bir zamanlar hor gördüğün takipçi fakiri ama gururlu genç vardı ya, bak şimdi senden daha zenginim ama sen bana layık değilsin" diyeceğim. bu arada niye belirtmeye ihtiyaç duydum bilmiyorum ama kindar ve takıntılı biri olmadığımı belirtmeden geçemeyeceğim.

sözlükte olduğumu düşünüyordum. yoksa instagram' da siyah arka planda hikaye paylaşırdım.

(bkz: 1 takipçili yazarı ciddiye almak)

ego kokan başlık, camları açın koku çıksın.

çok güzel ciddiye alırım.