sigaranın dudağa yapışması

allah belası bir olay.

dışardan bu cebelleşmeme şahit olunmamasını umaraktan yüzümü saklamaya çalışırım.

akabinde kor halindeki yanan tütünün parmaklar vasıtasıyla sigaradan ayıracak olan olay.

(bkz: silverdin)

sigara içerken en sevmediğim şeydir. hele bir de sigaranın islanmasindan hiç haz etmem. ama işte naparsin.

sigarayı sardıktan sonra, dudağa yerleştirip ilk nefesi çekip tam dudaktan ayıracakken dudağa yapışıp kalan filtre rezaletidir.
evet bu bir rezalettir.
ortamlarda adamı rezil eder.
elde sigara dudakta filtre gören de filtreyi dudağınızla yerleştiriyorsunuz sanar.
daha beteri aynı sigaraya o filtreyi tekrar yerleştirememektir.
tütün makinesi varsa her iki başlık kısmından dar olan kısmına filtrenin yerleştirilmesi filtrenin çıkmaması için mantıklı bir harekettir ancak her iki başlık da eşit sarıyorsa filtreyi dudaktan çekerken sıkıca tutmak da bir çözüm olabilir.

en beterini sona sakladım; ekonomiden batmış halde tütünü sarıp bir derdinizle dertlenecekken başınıza gelip çıldırtabilir.

ani bir refleksle elin sigaranın üzerinde dans eder ve parmağını yakarsın.
neyse ki sigarayı tersten yakmak kadar acı vermez.