simone de beauvoir

dünyanın neresinde olursa olsun her kadın kendisine minnet duymalı fikrimce. beauvoir gibi kadınlar yaşadıkları dönemin aforoz edilmiş ''cadılarıdır'' adeta. kilisenin ya da din adamlarının yakma gücü olsaydı şüphesiz yakardı da. hayatı, bırakın kadınları, tüm insanlar için, tüm insanlıktan sorumluymuşçasına yaşayan bir kadındır kendisi. hem de kimselere eyvallahı olmadan.

hegel ve nietzsche'nin tahakküm ve güç istenci ahlaki görüşlerinin üzerinden şekillendirdiği ahlak görüşünde, aslında toplumsal cinsiyetçiliğin en büyük nedenini verir bizlere. insanların özgürlük ve sorumluluktan kaçmasının asıl nedeni yaşadığımız toplumun despotluk ve eşitsizlikten beslenmesidir. özgürlükten kaçışın ilk ve ana samimiyetsizliği budur yani; tembelliktir. özgürlüğü reddeden bu tembellik insanı acımasız, ahlaksız ve cani yapar.

şüphesiz varoluşçuluk o olmadan düşünülemezdi. tıpkı beauvor olmadan sartre, sartre olmadan beauvoir düşünülemeyeceği gibi.

bi emma goldman kalibresinde değildir.feministtir falan ama bunun feministliği margaret atwood kadar bile koyu renkte sayilmaz.fosur fosur sigara icip paris cafelerinde varolusculuk tartisan bir bohemdir kendisi.tipki partneri sartre gibi.

emma goldmanda iscilik,fahiselik,politika,anarşizm,eylem adamligi vd. ne ararsan var.hepsini harmanlamis.tüm tuşlara basmış.anarsist feminist gelenegin ağababasi.ama sever miyim kendisini? sevmem tabi ki.ve hatta simone de beauvoiri de sevmem.

tarhteki en büyük kadın düşmanlarndan.

sessiz bir ölüm
simone de beauvoir

ozgurluge karsi cikan ozgurlugu savasilmasi gereken bir durum olarak goren feminist.
kadinlarin adanmisligini ve fedakarligini asla tatmin olmayacak efendiye gonullu kolelik olarak tanimliyor.
doteyevski den alinti yapiyor: dunyada herkes herkese karsi sorumludur. derdin derdimdir.
ve sonra isa nin muritleri gibi soruyor:
-kimdir benim yakinim?

helene cixous ile en büyük görüş farkı sanırım kadının esas sorununun kaynağıdır. beauvoir’a göre sorun toplumsal kurallar ve dayatmalar iken cixous’ya göre erkek merkezci dildir. pek tabi ikisinin de çıkış noktası aynı olsa da cixous’nun yaklaşımı daha ilginçtir. dil değişmeden insan değişmez.

susup dinlemem ve okuyup öğrenmem gereken yazar..
çünkü dedemden kalan tek kitap.
ama çok geç.

red flag. nerede okuyan bir kadın görürsen kesinlikle uzak dur. bunlar çünkü tıpkı bunun gibi erkeğin paçasına tutunmuş uçarken kendi ayakları üstünde durma edebiyatı yapan vasat tiplerdir. edindiği ün bile sartre ile olan ilişkisinin sonucu ama ayakları üstünde duruyor, yersen.

medeni kadının iz düşümü. namus edebiyatını bırak, kendi ayakları üstünde durma edebiyatı çok müthiş kanka, sen de gelsene. hepsi de acayip bayıldı bu edebiyata. sonuç? evde kedi beslemek için bir erkeğe değil bütün topluma köle ve depresyondan geberecek kadınlar. aman ne özgürleşme ha. ha iş yerindeki patron, ha evdeki erkek, ha mobbing, ha kadına şiddet.

neyse. çok matah işler yapıyormuş gibi hava basmaya devam. en özgür, en ayakları üstünde duran, kimseye ihtiyacı olmayan sensin. kediyi de bırak bari, hayvan kendine gelsin.

#3748569
şu zihniyetin, mental anlamda beni ihya edeceği seviyede olmaktansa, bütün ömrümü kedilere vakfetmeyi, oğlakların üzerime işemesini yeğlerim. depresyona bile tamamım.

şanssızlığı, sartre'sız değerlendirilememesidir. çağdaş kadın hareketinin düşün öncüleri arasındadır. sartre düzeyinde bir bilge sayılamaması, insandan çok kadınca bakma tercihindendir. ( kanımca yeterince anlaşıldığı da kuşkuludur.) o sartre'la yaşadığı "aşk"tan çok daha fazlasıdır çünkü.