siyasetle ilgilenmemek

lağım çukurundan uzak durmaktır.

yukarıda birçok yazarın belirttiği gibi türkiye şartlarında pek mümkün değildir. ne yaparsanız yapın, nasıl yaşarsanız yaşayın siyaset bir şekilde hayatınıza dokunur burada. kayıtsız kalmanız, tepki vermemeniz imkansız hale gelir. ülke gerçeğidir kısaca.

normal karşılanması gereken durumdur. anormal olan ise şudur; şikayet etme durumu. sen siyaset ile ilgilenmiyorsan başına gelecek veya gelmiş her hangi bir durumdan şikayet edemezsin görüş bildiremezsin. hakkın yok. dikkate alınmazsın.
kapındaki çöpleri toplamayan bir belediyeye bile " bu nasıl hizmet?" diyemezsin dert yanamazsın. buna da hakkın yok.

çünkü sen siyasetle ilgilenmiyorsun düşünme hakkını devretmişsin.

türkiye'de mümkün olmayan durumdur.

en güzel şeydir. tartışmalara girmiyorsun o öyle dedi bu böyle dedi kavgası olmadan yaşamak.

en güzel şey falan değildir sıktınız artık. adamlar benim hayatımdan çalacak, benim geleceğimden çalacak, benim ülkemden çalacak ve ben bununla ilgilenmeyeceğim öyle mi? böyle bir ahmaklık olabilir mi ? ondan sonra başlık açarsınız 50 tl 20 tl oldu diye. ( arkadaş 1 süt 7-8 tl olmuş. ben sağlıklı ve düzenli bile beslenemiyorum artık. beni bu ilgilendirmiyor da ne ilgilendiriyor olabilir ? ).

en iyisi oyun kadar ilgilenmektir, herkesin 1 oyu var ama bazılar 10 oyluk partizanlık yapıyor çok ilginç cidden zaten türkiye gibi bir ülkede birinin görüşünü değiştirmekte ne haddinize onu hiç anlayamıyorum,en iyi ihtimalle agresifliğiniz ve cehaletinizden bıkar sizi geçiştirmek için yalan söyler gider kafasındakine basar yine,onun için en yaşanılası zamanlarınızı partizanlıkla mahvetmeyin derim.

tamamen kopmak hiç ilgilenmemek olmaz diye düşünüyorum. ha seçimlerde oy bile kullanmıyorum denirse o zaman sorun yok. ama hem oy kullanıp hem hiç ilgilenmiyorum demek olmaz. fikir sahibi olacak kadar gündem takip edilse yeter. fazlasına girilince içinden de çıkılmıyor. o yüzden fazlası siyaset bilimcilere falan bırakılsın geçilsin.

keşke hangi siyasetçiye en çok bağlanmamız gerektiğine birbirimizi ikna etmeye çalıştığımız siyaset sohbetleri yerine fikirlerin en adilini, en yararlısını seçmeye çalıştığımız, yeni düşünce ve sosyal sistemlerin ortaya çıktığı sohbetler yapılsa da bizde bir köşesinden dinlesek, siyasetle ilgilensek.
ama ne yazık ki türkiyede siyaset yolun başında sizi taraf seçme ve diğer tarafı dışlama üzerine kurulu. fikirlerin değil tarafların savunması yapılıyor. bu sebeple ilglenmemek en iyisi.

ilgi alanına girmemesi bir seçenek ama bu ülkemizdeki siyasi yapıdan dolayı pek mümkün değil. çünkü oturmuş bir sistemimiz yok. ister istemez , sen siyaset yapmasan da , seni oyunun içine dahil eden bir yapı var. norveç standartlarında hayat şartlarımız olsaydı , bu mümkün bir durum olabilirdi.

bahsettiğim siyasi bir duruş veya görüş değil. tamamen realistlik olan hayat şartları.
enflasyon yükseldiğin de , yaşam standartların düştüğün de , merkezi iktidarlara eleştirel bir yapı içinde oluyorsun. görüşün ne olursa olsun veya bir görüşün olmasın, siyasi otoritenin yaratmış olduğu olumsuz hayat şartları, seni bunun içine itebiliyor.

köklü ve işleyen politik sistemlere sahip, refah seviyesi yüksek toplumlarda görülen doğa olayı. bu tip toplumlarda seçimlere katılım oranı her zaman düşüktür.

bu ülkede mümkün değil, üstteki yazarin dediği gibi ancak ekonomik,adelet, demokrasi sorunlarını aşan ülkelerde mümkün.

saçmadır. hayatımızın her noktasına nüfuz eden bir konuya ilgisiz kalıp bu işi en çakal halleriyle yapan insanların eline bıraktıktan sonra “ niye böyle oldu ki? “ diye sormaktır.

içinde yaşanan coğrafya da zor bir zanaat. burası finlandiya değil dostum...

ülkemizde sıkıcı, kazanımı düşük, genelde sonuca bağlanmayan, demagoji yapmayanın başarısız sayıldığı bir uğraş olduğu için en doğru karardır. helvetius, augustinus, hobbes gibi düşünürleri okumak lazım yine de.

sen siyasetle ilgilenmeyebilirsin. ama siyaset seninle ilgilenmeye devam edecek. geleceğin çalınacak, ümitlerin yok olacak ve sen siyasetle ilgilenmeyeceksin he mi. nazım hikmet ne demiş şiirinde; ayrılmak istemezsin dünyadan ama o senden ayrılacak, yani sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı?

an itibariyle karar vermiş olduğum durum.
midem bulanıyor artık bu ülkenin siyasilerinden de trollerinden de.
bıktık artık be.
sağından solundan,hepinizden.
bunaklaşmış yüzlerinizden bıktık.
insanca yaşamak istiyoruz sadece.
siz ve söylemlerinize ayıracak 1dk'm yok artık.

siyasetle uğraşmamanın da, bir tür siyaset biçimi (apolitizm) olduğunu için; siyasetsiz bir yaşam düşlemek imkansızdır.

bu durum, çok paradoksal bir yaklaşım gibi geldi bana. * )


şu bir gerçek ki; türkiye'de yaşayıp da siyasetten tamamen uzak olabilen varsa; görmeyen gözlere, duymayan kulaklara, konuşmayan dudaklara sahip olması gerekir ki; siyasetten tamamen uzaklaşabilsin. yani, çok zordur bunu yapabilmek.

farklı fikir ve ideolojilerin (sağ-sol, laik-dindar, a parti-b parti. sen, nasıl tanımlarsan artık.) konu; rant, talan, torpil, kayırmacılık vs olduğunda; bir birini aratmadıkları için; bu ülkede yaşayan bütün insanların tamamının birden mutlu olabileceğine; hiç bir zaman inanmadım.

bu ülkenin kuruluşundan beri süre gelen kadim bir geleneğimiz vardır; ülkenin belli bir kesimi mutlu ise diğer kesimi mutlaka mutsuzdur. bu, bir döngü. hem de en kısırından.!

siyaset, bu ülkenin havasındaki oksijen gibidir. havayı soluduğun sürece; istemesen de, o siyasete dahilsin.

poleminin insanı bunalttığı aynen diyip gectiği durumdur kimseyi tamamen haklı ya da haksız bulmam genelde

türkiye şartlarında zor olan şey..siz siyasetle ilgilenmeseniz bile siyaset sizinle ilgileniyor