sobalı ev

...hayatım boyunca özendiğim ve bunun için de deli olduğum düşünülen mevzu, yahu millet kestane, portakal hikayesi anlatırken kaloriferde bir cacık pişmiyordu, tabii ki özenirim. şömine verelim abime...

köydeki evimizde soba mevcut, nostalji flan mı bilmiyorum ama gerçekten hem ısınması, hem alevlerin dansı, hem samimi ortam yaratmasıyla hala harika bir ilkel icat.

mesela hafta sonunu orada geçireceğim, soğuk olması için dua ediyorum nerdeyse. sezonun ilk sobasını yakmak için sabırsızlanıyorum.

küçükken sobalı evin kıymetini bilememişim, şimdilerde bunu fark ediyorum. tek bir odada soba olurdu bu yüzden herkes bir odaya toplanırdı. beraber vakit geçirirdik, üşürdük belki ama bir arada oluşumuz içimizi ısıtmaya yeterdi. şimdi herkes odasına çekiliyor, kimse kimsenin yüzünü bile görmüyor.
sabah soba üstünde kızartılan ekmeğin kokusuyla uyanır, o sıcacık ekmeğe tereyağını sürüp en muhteşem kahvaltıyı yapardık. sobalı evin derdi de çok oluyordu ama tadı bir başkaydı. şimdi bir kestane alsan evde yapması dert, portakal mandalina kabuklarını kalorifer üzerine koysan bir anlamı olmaz.. köye gittiğimiz zaman babaannem sobanın üzerinde kuru fasulye pişiriyordu onun bile tadı bir başkaydı be, şimdi arasam bulamam o lezzeti. belki de sobalı evi değil de o evde biriktirdiğim anıları özlüyorumdur. şimdi de bir sobalı ev bulunur belki ama o zamanlardaki tadı bulamam. eskiler eskiden güzeldi..

göbeği sobaya hiç değdirmemiş gibi şu görseli bırakalım*

nostaljiktir.
yine 90'ların çocukları tadını çıkarabilmiştir. portakal kabuğu, kestane filan başka ama onun yanında leğende yıkananlar burda mı? yada soba yanında o tatlı uykuya dalanlar... sabaha karşı söner o kısım zordur. yorganın altından çıkmak ölüm gibi gelir.

o evlerin camları da buz tutar... kaloriferli evlerin lüks olduğu zamanlar.

kurması, sökmesi, doldurması, boşaltması zahmetli olsa da yaydığı sıcaklık zevk veriyor. evde birden fazla radyatör de bulunsa sobanın ısıttığı gibi ısıtamıyorlar bazı zaman.

dışardan bakan için çok tatlı gelen fakat yaşayanlar için binbir zorluğu olan şeydir. doğalgazlı evimizde oturup ''ah ne kadar da güzel sobalı ev , üzerinde kestane pişirmek ya da portakal kabuğu koymak çok nostaljik'' dediğimiz anlarda sobası olan insanlar dondurucu soğukta dışardan kömür getirmeye gidiyor.

oğlum kapıyı açık tut da içerisi ısınsın

gece sobanın yanında uyumak ve uyumadan önce tavana vuran ateşin ışığını izlemek.

kim ne derse desin gariban evidir. birçok insan bu garibanlığı tattı, yaşadı.

küçükken sobalı kerpiç bir evde büyüdüm, ve en çok da sobanın başında uyumayı severdim. biraz havaleye beş kala biraz kemiklerinin ısınması miiiiss

ıçi beni dışı seni yakar diye tanımlayacağım bir başlık. dışarıdaki insan için otantik, sıcak, samimi olarak görülür ama gel gör ki sobalı evde yaşayan için bu hiç de öyle değildir.

ben hâlâ yaşıyorum sobalı evde.

odun kaç para haberiniz var mı?

o sobanın önünde yapılan seksin tadından da haberiniz yoktur.

isi pisliği derken insanı yoran ama bu gidişle doğalgaz sıkıntısı şehirleri vurduğunda hemen hemen herkesin muhtaç olacağı ev tipi. üstelik benim evimde odalarda baca deliği bile yok, nereme kuracaksam sobayı. * artık sahibinden.com ya da letgo da üç beş tane katalitik soba var. odunlu kömürlüsünü eve getiremiyorsak tüplü olanına mecburuz gibi.

evet üzerinde kestane yapılması ve sıcaklığı bambaşkadır. fakat kurulumu ve sadece tek odayı ısıtması tercih edilmeme sebebidir.

romantize edilmesini acilen durdurmamız gereken ev.

öncelikle; sobalı ev diye bir şey yoktur. yani bu biraz fazla kapsamlı bir ifade. sobalı oda demek daha doğru olur çünkü başka hiçbir odaya faydası olmuyor. ayrıca sobalı odaya girip çıkmak da bir süre sonra insanı pastörize ediyor. tuvalete gitmek için daha kapıyı açtığınız anda yüzünüze vuran o soğuk havayı hissetmek hiç de hoş değil. ya insan mutfağa su almaya bile gitmiyor. olur da bir kişi mutfağa gitmeye niyetlenirse hepimiz ona belirli isteklerde bulunuyoruz. gardiyandan sigara isteyen mahkûm gibi rüşvet veriyoruz lan neresi güzel?

ayrıca kestane olayı da öyle matah bir şey değil. bir gün iki gün pişirip sonra hevesinizi alıyorsunuz.

''nostaljiktir'' demiş sevgili yazarlar. acı bir şekilde gülümsedim.
yazın bir kenara, ''gelecek''tir.
lokum demişti dersiniz.
bir servete aldığımız evlerde, baca deliği yok.
harıl harıl açmanın, açtırmanın yollarını arıyoruz, arayacağız.

güzellikleri yeterince sayılmıştır değinmeyeyim ama zorlukları güzelliğinden çok daha fazla. kombi gibi açar açmaz yanmıyor maalesef. yakmak için yakacak alacaksın. yakacakların olduğu kömürlük gibi yere git-al-gel ve yal hiç de güzel değil. sobanın olduğu yer sıcacık olur da dğer odalar ve banyo buz gibi olur. sıcacık odadan banyoya geçmek işkence gibidir.
sobalı evlerin halılarında hep bi kıvılcım izi vardır. duvarları is tutar bahara kadar, leş gibi olur. tüller, perdeler de öyle. soba yanan yerlerin havası da pis olur. bazen dumandan göz gözü görmez.
yakacak taşıya taşıya ne omuz kalır ne de bel ağrımadık.

kurması,sokmedi zahmetlidir ama yaydığı ısı zevk veriyor insana.karsisina gecipte ısınmak,közde pişmiş patates yapmak,kestane pişirmek çok zevklidir.

mis gibi kızarmış ekmek kokusu... diğer odaya geçince kuzey kutbuna gelmiş hissi.