soğuk baklava

neden?

hadi baklava kötü bir ürün olsa değiştirip daha iyisine ulaşmaya çalışırız ama baklava güzel bir tatlı. inovasyona ne gerek var acaba?

sanki biri baklava ile beraber nesquik tüketip de kusmuş gibi tadı var.

tatlıcıların bayat baklavaları değerlendirme yöntemi.

kaliteli ve usta işi olduktan sonra, valla soğuğu da sıcağı da eyidir eyidir..

soğuk varken sıcağın yüzüne bakmam, ama karşılaştırılması yanlış. biri sütlü mükemmel ötesi bir şey diğeri şerbetli bir tatlı. ben şerbetli pek sevmediğim için soğuk baklava her türlü alır. şerbetli yiyeceksemde halka tatlısı, tulumba, şekerpare falan tercih ederim. baklavaya ise sıcak ev baklavası iyi oluyor.

buna farklı bir isim koymaları lazım ya. baklava değil çünkü bu, baklavanın çıtır hissiyatını vermiyor. yumuşacık baklava mı olur? baklavaki diye yunana iteleyesim geliyor. (mezzo abim sen hariç)

yunanistan'a itelememiz gereken bulamaç.

açılın beyler, geniş kolda ikişerli sıraya dizilin bücürükler öne kazuletler arkaya geçsin, ön sıra çöksün anlatıcam!

öncelikle bu topraklarda baklava sadece baklava değildir, osmanlıda yeni padişah tahta çıkınca yeniçerilere dağıtılan, birisi bir makama yükselince hediye götürülen veya yeni bir ev araba alındığında iş arkadaşlarına ikram edilen bir hediyedir. bayramın müjdecisidir. o yüzden baklavaya basit bir tatlı gözüyle bakmayın, asırlardır süregelen bir kültürel kodlamadan mütevellit baklava sadece ismiyle bile ılgıt ılgıt endorfin efil efil serotonin salgılamamıza sebep olur.

soğuk baklavanın icadından önce sürecin kronolojik olarak zihninizde tam oturması için sütlü nuriyeye değinmeyi özellikle faydalı buluyorum.

80 darbesinden sonra piyasalardaki kaygı ortamı hemen her şeyin fiyatının artmasına sebep oldu. genelde böyle enflasyonist durumlarda temel tüketim niteliği taşımayan şeylerin hatta lüks ürünlerin fiyatı daha çok artar. fıstığa bağlı olarak baklavanın fiyatının yükselmesi ise en başta milli birlik komitesindeki askerlerin dikkatini çekti. çünkü silsile-i meratip gereği bu adamlar sürekli bir üst rütbedeki komutanlarını ziyaret etmek zorundaydılar ve bilin bakalım yanlarında ne götürüyorlardı? evet! baklava!

en nihayetinde ismi bende kalsın en tepedeki paşalarımızdan biri “ehhh yeterin bu ne lan!” diye isyan edince ki silah taşıyan çok yetkili birisinin yükselen agresyonu insanları doğal olarak alternatif çözüm arayışına iter. baklavadan fıstık çıkartılarak sütle şerbetlendi, maliyet düşürüldü, bu yeni tatlıyı paşalarımız çok sevmişti nitekim, insülini de o kadar yükseltmiyordu hem afiyet bal şeker olsundu! ismi de çok şekerdi ayrıca, biraz sübliminal olsa da tam olağanüstü yetkilerle donatılmış yaşlı erkek popülasyonunun zihninde muzipçe bir gülüş uyandıracak derecede belki de kararında bir müstehcenlikle harmanlanmış, evet, sütlü nuriye!

gel zaman git zaman arz/talep grafiğinde tehlike çanları çalmaya başlayana dek, sütlü nuriyemiz artık ölü kedi sıçraması yapmıştı. işler kötü gidiyordu. ta ki bingöllü bir tatlı ustası hujverdiyi bulana kadar!

isviçredeki akrabalarından bir valiz dolusukuvertür çikolata getirten çılgın ustamız bunları sütlü nuriyenin üstüne rendeleyerek hujverdi’yi icat etmişti. yalnız yine bir problem vardı, hujverdi isminde ne bileyim sanki itirafçı olmuş militan tınısı vardı, beyaz türkler mesafeli yaklaşabilirdi, bundan dolayı ismi değiştirildi bir gecede soğuk baklava oldu! ne cin insanlar var yahu? farkında mısınız şeytan şu an bu ortamı terketti!

soğuk baklava, halen şerbetli baklavayı ağır bulan pek çok tatlı gurmesinin baştacı, adeta gastronomik hazlara yelken açarken sadık bir yol arkadaşıdır, afiyet olsun, yerken beni hatırlayın.