sohrab sepehri

iranlı, doğaya ve insana hayran şair. farklı bir havası var abinin modern olanlardan kendisi. buraya bırakıyorum bir şiirini.

buradan

furug ferruhzad ayarında dev bir iran şairi. tüyleri diken diken eder şiirleri. suyun ayak sesi aşılamaz güzellikte.

bir şair gördüm zambağa "siz" diyordu.

iranlı şair, ressam. doğu kavramlarını batı terimleriyle harmanlayarak fars edebiyatı içerisinde emsalsiz bir şiir tekniği yarattı. ahmed şamlu ve füruğ ferruhzad ile iran şiirinde önemli bir temsil alanı oluşturdular. lösemi nedeniyle hayatını kaybetti.

füruğ'un ölümü ardından şu şiiri yazmıştır.

ama olmadı
güvercinler yüz yüze oturamadı
ve gitti hiçliğin kıyısına kadar
ışıkların sabrının arkasına uzandı
ve hiç düşünmedi
biz,kapıların perişan telaffuzunda
bir elmayı ısırmak için
ne denli yalnız kaldık.

iranlı yenilikçi bir şairdir.
eserlerinde adeta resim çizer. gerçekle düşü birleştiren ve okurken düşler içinde gezdiren bir anlatımı vardır. bu anlatımı, resime olan ilgisi ve büyük yeteneğinin tezahürü olabilir diye düşünüyorum.

şiirinden bir parça;

" uzakların yakını

kapının önündeydi kadın
her zamanki bir bedenle:
yaklaştım:
belirginleşti göz.
kanada, coşkuya, irfana dönüştü söz.
güneşe dönüştü gölge."

seni senden çalmışlar,
ne derin yalnızlık. *

1928-1980 yılları arasında yaşamış iranlı şair ve ressam olarak tanınır.
şiirde ölçü ve ritimi reddetmiş olup yeni şiir akımı temsilcilerinden biridir.

şiirleri birçok dile çevrilmiş olup kendisi ne yazık ki lösemi nedeniyle hayatını kaybetmiş.
şiirlerindeki hümanizm ve pastorallık dikkat çeker.