türk insanının tarihini kendi çabasıyla okuyup öğrenmeyi zahmet olarak görmesinden ve tarihini tarihçilerden değil de genelde dincilerden öğrenmeye kalkmasından kaynaklıdır.
ideoloji yobazlarını da unutmamak gerek.

merakıma mucip oldu hemen deniyorum. bakalım melekler aleminde seri katil olarak anılabilecek miyiz? vira bismillah.

hayatın zorluğu gelir. sabahları şafak öğlene kadar, öğleden sonra da güneş batana kadar gidilen tarlalar. hayvanların yemi, suyu, temizliği. elektrik kesintileri. ayda yılda bir gelen seyyar satıcılar gelir.

öte yandan hayat hamurunda yoğrulmuş insanların merhameti, sevecenliği, yardımseverliği gelir. tertemiz havalar, samimi sohbetler, yazın yüzülen mis gibi dere gelir..

harika bir destek çalışmasıdır. sevgili admini bu ince düşüncesinden dolayı kutluyor bizlere bu fırsatı sunduğu için teşekkür ediyorum ve gözlerinden öpüyorum.

kendimi denemek için; bana inanırlar mı diye merak ettiğim insanlara uydurma olaylar anlatıyordum. inandırıp, ikna edebilir miyim merak ettiğim için yalan söyledim.
belki size anlattıklarım da uydurmadır bilemiyorum altan.

sözleri nadir göktürk'e müziği ise hüsnü arkan'a ait, ezginin günlüğü'nün oyun albümünde yer alan muhteşem eser. hüsnü arkan' ın o harika sesiyle dinleyince insanın içi kıpır kıpır olur, sabah pencereyi açıp soğuk temiz havayı içinize çekerken dinleme şansınız olursa keyifli bir mazi yolculuğu da yaptırır.. keyifli dinlemeler..

gülaydınlar efendim... yokluğumu fark etmeyen herkesin abvm.. gülaydın.. *

benimdir. çok utanıyorum bu durumdan. şimdi ağlayarak tiktok hesabı açıp ağır çekimde kameraya yürüdüğüm videolar çekeceğim. bu utancı ancak böyle temizleyebilirim...

kadın kelimesi geçen her başlığa sinirlenmediğinden, aslında var olmayan kadın.

(bkz: kadın mucitler)

böyle başlıklar açtınız da bir şey mi dedik?

karanlığa mahkum olmayı seviyorum. ışığı kapatıp karanlıkta otursam bu kadar mutlu olmam.

kafa sözlük yılbaşında evde toplaşmak ekşi sözlük ise taksim'e gitmektir.

unutulanların yerine konulan geçici elemanım. asıl sahibi geldiği anda şutlanıyorum. (bkz: xay=şey)

gözlerimi kapatıp
rüyalar elimden tutup götürebilseydi
yükselir, süzülürdüm yeni bir gökyüzünde
kederlerimi unuturdum.
hayalimde seyehat edebilseydim
aşkın ve umutların yeşerdiği, acının dindiği
saraylar ve geceler yaratırdım.
yarattığımızı her şeyi yok eden
acımasız gerçeklerin bıraktığı
zulüm, ızdırap ve çileyle gölgelenmiş
insanlar gördüğün bir dünya.
bizi, düşlerimizi ezen
tüm yürekleri karanlık ve aç gözlülükle dolduran
zorbaların yükselen duvarlarını gördüğün bir dünya.

rivayet odur ki yakup cemil adamı vurmadan önce " bu adama laf anlatılır mı" demiştir. gerekçesini peşinen belirtip, zuhur edebilecek dedikodulara kapıyı en baştan kapatmıştır.

burada yazmayı bırakıp, sanat sepet işleriyle ilgilenmek istediğimden (muhtemelen sepet üreteceğim) bir süreliğine ayrılacağım. sevgilerimle.

sanatçı gibi sanatçı olduğu için aslan gibi tepkisini ortaya koymuştur. şahane bir paylaşımdır. tarkan metalci olmama rağmen albümün ileride çıkarsa ve almazsam şerefsiz evladı olayım be.

işte bu tür sanatçılar bile tarikatların, cemaatlerin ne kadar pislik, yobaz ve aşağılık olduğunu biliyor lakin ülkenin yöneticileri halen ayıkmıyor, belki ayıkmak istemiyorlar orası da bi muamma…

bazı hükümet şakçakçısı ve sanatçı bozmalarından halen tepki göremedik, hepsi güçlüden yana, güçsüzden yana olmayı asla tercih etmiyorlar ve her birine de lanet olsun diyorum. adamsın tarkan! şu pırıl pırıl gencin ölümüne sessiz kalmadığın için sana sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum…

bugün oldukça homofobik yorumlara maruz kalıp üzülen eşcinsel bir insan* olarak o kadar gına geldi ki bu tartışmalardan. yok lut kavmi yok allah erkeği erkeğe kadını kadına lanetlemiştir. kadın kadına neysede erkek erkeğe nedir vb. cümleler... şimdide priz fişten sonra (+) (-) benzetmesi çıktı. bakın hocamlar aslında bu iş çok basit.

ben eşcinsel birisi olarak açık kimlikle yaşayabilmek sevdiğim insanla aile kurmak, hayatımı öldürülme
kaygısı gütmeden yaşamak istiyorum. genelleme yapmak ne haddime ama emin olun çoğu eşcinsel sokaklarda sevişmek isteyen tek gecelik ilişki manyağı değil(haklısınız yürüyüşlerden dolayı böyle düşünüp yadırgıyorsunuz)

diceksiniz benim dinimde lanetlenmişler yallah hollandaya, amerikaya. ya abi biz bu ülkenin insanı değil miyiz neden sırf kadınlardan hoşlanıyorum diye ülkemi terk etmek zorunda kalayım.ben sevmiyorsanız saygı duyun demiyorum.sevmeyin saygı duymayın ama insanlara gidip sen ahlaksızsın lanetlisin iğrençsin diye hakarette bulunmayın rica ediyorum. ailesinden psikolojik şiddet görmüş biri olarak söylüyorum lütfen bu kadar acımasız olmayın.ayrıyeten ülkenin "%99"müslüman değil. "müslüman" ülkesi de değil hatırlatmak istedim. *

ne duyar kastın be i*** diyecekler gelmeden son olarak lgbtiye nefret duyan insanları iki dakika empati yapmaya davet ediyorum* lezbiyen veya gay*olduğunuzu düşünün ve sokak röportajlarını izleyin.insanların ne kadar rahat asarım keserim topuğuna sıkarım dediklerine tanık olun ve ailenizin bunu size yapabilme potansiyelini hatırlayın.b*ktan bir his dimi

çok fazla dolduğum bir güne denk geldiği için yazmak istedim. buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim.
imza:duyarcı mezbiyen

son bir edit:uzun yazmaya alışık birisi olmadığımdan tonlarca noktalama ve yazım yanlışı yapmış olabilirim. kusura bakmayın. cahillik zor zanaat

sigaram ve çakmağım yok ama idare ediverin artık dostlarım. he bak sigara almaya gitmeli, unutmayayım. akşama cigara yok.

neyse bu başka başlığın konseptiydi, kusura bakmayın*? biz konumuza dönelim.

bugün 12 ağustos 2021. benim için oldukça önemli bir gün. kıymetlimin ellerimden kayıp gittiği gün. buna istinaden hem içimde hissettiğim kitap özleminden hem elimde çok fazla okumadığım kitap biriktiginden hem de kafamı dağıtmak istediğimden bir kitaba başlamak istedim. elime ulaştığından beri içimde aşırı derecede okuma isteği uyandıran tek bir kitap vardı. o da yukarıda fotoğrafını paylaştığım (bkz: bir gemide) isimli kitap. çok değer verdiğim bir deliye iki seçenek sunup onun seçtiği kitabı okuyacağımı söyledim ama hangisini seçerse seçsin istediğim kitabı okuyacağımı da adım gibi biliyordum.

o da aklımı okumuşcasına, kendinden çok emin bir şekilde "bir gemide"yi seçti. ilk saşkınlığım burada oldu ve bunu kendisine de söyledim. sadece güldük ve geçtik...
ardından telefonu kapattıktan sonra çayımı, kitabımı alıp köşeme çekildim ve okumaya başladım. daha ikinci sayfaya yeni geçmiştim ki bir cümle dikkatimi çekti.

/ geçtiğimiz ağustos aynının on ikisinde kişisel bir işimi izlemek için başkente gitmem gerekmişti..."/

işte burada durakladım. bugün ayın on ikisi. benim için çok çok önemli bir gün. ardından onca olasılığa rağmen bir kitap seçmek geliyor içimden, yetmiyor bir başkasına daha seçtiriyorum ve o da bu kitabı seçiyor. seçtiğimiz kitabın ikinci sayfasında ise böyle bir cümle. kitaptaki olay ise ağustosun on ikisinde geçiyor.

olaylar bununla sınırlı kaldı mı? tabii ki hayır. çok sevdiğim bir dostum olan (bkz: mitosfer) aradı, konuşuyoruz. ona bu olaydan bahsetmeye başladım. daha " bugün ayın on ikisi" dememe kalmadan, "aaa bugün benim kardeşimin doğum günü" dedi. bir kez daha afalladım. öncelikle hayat geldi aklıma. ne garip, benim için bir yas günü, ölümün tarihi olan 12 ağustos; bir başkasının doğum günüydü. biri bugün için ağlarken diğeri büyük bir gülümseme ile kutlama yapıyordu. daha sonra bugün olan diğer şeyler geldi aklıma. ağustos ayının on ikisi...
belki de büyütülecek bir şey yok ama tesadüf diye bir şey de yok dostlar.

kesinlikle olurdum. çünkü eşim benzerim yok. sadakatliyim, severim, sayarım, güldürürüm, üzüldüğünde yanında olmak isterim. benden bana iyisi olmaz zaten. süperim yaaa