ihsan oktay anar'ın okuduğum ilk kitabı. kitabın ilk yarısına kadar sövdüğüm ama bitirdiğim de ise bütün kitaplarını almak için çırpındığım yazar.

sözlük sabah daha tatlı yüreklerin buluşma noktası, akşamları ise hayatın sillesini yemişlerin durağı.

değişik bir tiptir, buraları hala atalarının toprağı sanmakta olan bir zavallıdır.

tipte şöyle birşey yani.

kişi için çok duygu yüklü bir durumdur. kendi gibi hissedenler olduğunu bilmek onu biraz olsun rahatlatır. eğer sanatçı kişisi yakın zamanda vefat etmişse, imkan varken gidilmeyen bir konser, bir oyun ya da bir sinema filmi insanda kahır etkisi yaratır. gidilmişse de, dünya kadar parası olsa bile alamayacağı bir hatıra almıştır kişi kendine, bu yüzden çok şanslıdır.

bazen kırılır insan kadere, bu kadar gereksiz insanın yaşadığı dünyada neden bu güzel insanlar aramızda değil diye düşündürür.

neden diye sordurur. neden gitti barış akarsu, kemal sunal, kazım koyuncu, müslüm gürses, küçük iskender, ahmet kaya, neşet ertaş ve çok daha fazlası.

görev edinmiş gibi mecbur hissedilerek yapılıyorsa sorun olan, içten gelerek yapılıyorsa kişiyi "gözünü açtığında beni düşünen biri var" diye mutlu etmesi gereken eylem. seversiniz ya da gereksiz bulursunuz o ayrı ama o mesajı içinden gelerek atanın kalbini kırmayın derim.

insanları ateist diye eleştirmek ne kadar saçma ise, protestan, budist veya rastafaryan diye eleştirmekte bir o kadar saçmadır.

insanları ortak paydada buluşturan yegane kavram "saygı"'dır

nasıl ki insanların ırklarına ve dillerine karşı saygı duymalıysak, kutsallarına karşıda aynı saygıyı duymamız gerekir.

yoksa o kafa kesen işidcilerden ne farkımız kalır ki?

okuyunca gözümde çöpçüler kralının canlandığı cümle. kitabın kapağında da ihsan yüce varmış, şimdi baktım.

"senin dünyaya bakan penceren kirli ise, benim çiçeklerim sana çamur görünür "

''benim geçmişim bir çöplüktür ve çöplüğü ancak kedi ve köpekler karıştırır.'' bu meşhur sözün sahibidir.

aryasından arabeskine hoşuma gidiyorsa dinlerim.

tanım:ben

romanın kahramanlarını kendi zihninde canlandırıp hayal etmeyi seven, filmin okumakla aynı tadı vermeyeceğini bilen ağzının tadını bilen okurdur.

mark ronson..gerçi o yazıp başkalarına okutuyordu ama sonuçta onun şarkıları..

bir diplomasi terimidir. istenmeyen adam anlamına gelir. devletlerin, ülkelerindeki hoşlanmadıkları ve kovamadıkları yabancı misyon temsilcilerine karşı uyguladıkları tavırdır.

yedinci ev grubunun bir şarkısıdır.

sözleri:
kalbimde dolaşmadan
benim diyemezsin bana
ruhuma karışmadan
canım diyemezsin bana
tabii ki sen bana çok görüyorsun
benden çok biliyorsun ya nasıl sevilir (ay ay ay)
rüyalarla yaşıyorum ben aşkını
ama bak, sen seviliyorsun, bense bekliyorum
elinden geliyorsa
azıcık sevsene beni
içinden geliyorsa
tutup öpsene beni
kalbimde dolaşmadan
benim diyemezsin bana
ruhuma karışmadan
canım diyemezsin bana
tabii ki sen bana çok görüyorsun
benden çok biliyorsun ya nasıl sevilir (ay ay ay)
rüyalarla yaşıyorum ben aşkını
ama bak, sen seviliyorsun, bense bekliyorum
elinden geliyorsa
azıcık sevsene beni
içinden geliyorsa
tutup öpsene beni
elinden geliyorsa
azıcık sevsene beni
içinden geliyorsa
tutup öpsene, tutup öpsene beni

- duydun mu yalan konuşacaklar-mış!
- yalandır o. koskoca spontane niye durduk yere yalanları ifşalasın.

valla biz diyenlerin yalancısıyız. mikrofonlarımız cenk’in arka bahçesi ve robnaja’da.

bişi sorcam. ben ne ara bu kadar sululuk yapan bi’ insan oldum yaa?

t: sabırsızlıkla beklediğimiz yayındır efendim.
böyle yapılıyodu di’ mi tanım?

devlet e göre evlenmek demek kadınların her şeyle bağını kopardığı anlamına geliyor herhalde. soyadı değişikliği var, kütük değişikliği var. devlet bir sorsun bakalım evlenen kadınlar böyle bir şey istiyorlar mıymış.

başlarda kızıl nelson'u kadın sanmış olan yazar. nasıl bu yanılgıya kapıldı hayretler içerisindeyim. (bkz: kızıl nelson)

mihman: misafir.

friends.

ilk sırada kafa sözlük çıktı*.