ciddi anlamda yiyip yiyip kilo almamam. beni yakından tanıyan insanlar da şaşırıyorlar sen böyle yerken nası kilo almıyorsun diye ama genelde ne kilo alıyorum ne de kilo veriyorum hatta son birkaç aydır stresten dolayı kilo vermişim fotoğraflar sayesinde anladım*.

not: başarıdan kast edilen şeyin bu olmadığını tahmin edebiliyorum ama benim için gerçekten başarı ya nası mutlu oluyorum ben harika bi şey bu*.

hahahahaahaha intihal mi? buradakiler vatandaşın hayallerini çalıyor umurları değil!

o kadar laf, söz ediyorum kimse başlığını açmamış. bu ulvi görev bana düştü, buyrunuz efsane:




ben değilim, affedemem.

en sevdiğim kısmı:

faydası mı yok? yapmayalım böyle. gençleri evlilikten soğutma, düşman etme, evlileri biz ne yaptık böyle diye kızdırma ve yine evlileri bak bak bizi nasıl çekemiyorlar diye düşündürme derneği başkanı olarak nefes nefese buraya koştum.

- eve giriş çıkış saati ile ilgili tamamen bireysel karar verebilme özgürlüğü. belediyeden izni olduğu için bu saate kadar nerdeydin diye soran bir insanın evde beklemiyor olması.

- sadece tek bir ailen olması. başkasının anne, baba, kardeş, hala, teyze ve kuzenlerinin hayatında söz sahibi olmaması. daha 4 aydır tanıdığın birine anne ve baba demediğin için kötü ilan edilmiyor olmak.

- evden çıkarken kıyafetlerinin sorun haline gelmemesi çünkü sorun haline getirecek bir insan olmaması. o eteklerde, o yırtık kotlarda aklın kalmaması, almayayım ya şimdi kızar aramız bozulur diye düşünmemek, satın alabilmek.

- kalabalık arkadaş grupları ile bir yerlerde dilediğin gibi buluşabilmek, o kim, bu kim, şu kim diye soran birinin olmaması.

- evinin tamamen sana ait olması. birilerinin ailesinin habersiz gelmemesi, onlara hizmet etme zorunluluğuna sahip olmamak.

- gecenin bir yarısı her saat başı çocuk ağlama sesiyle uyanmıyor olmak.

- bekarsan ve aldatılırsan ayrılırsın, zorlanmazsın. 2 çocuğun varsa ve aldatılırsan hem çocukları düşünmek zorundasındır hem de o çocuklar ile yeni bir hayat kurmak için en baştan büyük bir mücadeleye girişmek zorundasındır. 2 çocuk, yeni bir ev, çalışmak zorunda olmak, o çocuklara bakmak zorunda olmak..

- erkeksen ve boşanmak istersen çocuğunu mahkemenin uygun gördüğü tarihlerde görecek hale gelirsin. bu da korkunç bir detaydır.

- evlilik yoksa ayrılmak her anlamda daha risksiz ve kolay bir durumdur.

- bir gün eşinin annesi ya da ablası eşiyle kavga ettiği bahanesi ile sana gelip en az 6 hafta boyunca misafirin olmaz.

- evde muhteşem partiler verdikten sonra çok abartırsan komşular polis çağırır. evliyken evde muhteşem partiler verirsen esin ailesi bizi çağırmıyor, bizi beğenmiyor falan bilmem ne der, 10 sene boyunca bunun kinini tutar.

- hadi ailesi ile hiç sorunun yok, mükemmel insanlar, anne ve baba olarak görüyorsun. eşinle anlaşamayıp ayrılırsan tüm bu insanlar ile yabancı hale gelirsin, sokakta gördüğün zaman selam vermezler. cok sevdiğin birçok insanla ayrılmış olursun.

- işten geldikten sonra yemek yapmak, evi sürekli temiz tutmak, birinin çamaşırlarını ütülemek ve çift dikiş izinden dolayı kavga etmek zorunda değilsindir.

- cinselliği istediğini yaptırmak için kullanan ve cinselliği bir ödül sistemi olarak görme olasılığı çok yüksek biriyle aynı yatağa girmek zorunda değilsindir.

- günümüz anlayışı ile birlikte rollerin değişmesine adapte olmuş eş kişisi işten çıktığın zaman sana şunu çok rahat söyleyebilir. ben bu kirayı faturaları tek ödemek zorunda değilim! ama aynı anlayışa sahip eş saat 22.00 civarında isten çıkıp eve geldiğinde ya da 4 erkekle iş yemeğine gitmek zorunda kaldığında yine şikayet edecektir.

- hayatı boyunca eşinden hiç fayda görmemiş ve onu doğduğu günden beri çok sevmiş oğlunu kaybetme psikolojisi ile hic sebepsiz şekilde 60 yaşlarında bir kadının seninle rekabet etmesini izlersin. sana aşkla bakan ve kıyamayan ogluna bakıp maşallah demek yerine o gece oglu onunla kalsın diye hasta numarası yapabilir. acil servisler böyle anneler ile doludur.

- daha fazla zamanın olduğu için kişisel zevklerine zaman ayırma konusunda çok daha rahatsındır.

ciddiyim 87 madde daha yazabilirim faydalarıyla ilgili. bekarlığın en acayip olumsuzluğu 89 yaşına gelip sıcacık altına işediğin o günler geldiğinde sana hayatın son günlerinde eşlik edecek insanın olmamasıdır.

evliliğin en olumsuz tarafı ise eşinin ölmesidir. öyle yalnız kalmaktır. üzgüncük.

başka bir inanışa göre, önceki hayatınızda oradan darbe alarak ölmüşsünüzdür, onun izi, lekesidir.
benim dizimde vardır.*

kim dizimden vurdurdu bilmiyorum. ayıptır kardeşim.

bir nicki var diye
toplumsal rolüyle arasına 180 derece koymayan, her modunda incitemeyen insandır.

efso düşünülmüş veri tabanı, yazarın ellerine sağlık.
ben de kedi sahiplenmek istiyorum; ama kedi alerjimden ötürü sadece hipoalerjen kedi sahiplenebiliyorum. yani ya mavi rus ya norveç orman ya da siyam türleri olabiliyor.
varsa öyle koca yürekli bir yazar lüüüfen ama lüüüüfen benimle iletişime geçsin.

türkiyede ve türkiye internet çevresinde deneyimlediğim davranış. mont gibi birinci dereceden ihtiyaçları bile lüks sayar oldu insanlar. mont fiyatlarının sorumlularına birkaç cümle yazmak yerine mont fiyatlarına yüksek diyenleri suçlayacak kıvama bile gelmişler hatta.

bir zamanlar rus kiril alfabesi ile tuttuğum günlüktür. kiril alfabesini bilenlerin tabiri caizse çatır çatır okuyacağı günlüktür. sonra yazmaktan vazgeçtim. şimdi tutmak isteyenler dijital ortamda da tutabilirler, şifrelersin olur biter ama ajandada ki gibi hissiyat vermez orası da ayrı bir konudur.

maalasef, hayatta ki bazı değişimler için geç olan yaştır. bundan önceki yaşlarınızda yaptığınız yanlış eylemlerin maddi veya manevi olarak cezasını çekmeye başladığınız yaştır. benim yaşımdır.

ne ara 24 oldum ben? 6 sene öncesini dün gibi hatırlıyorum, 18 olur olmaz ehliyet alacaktım. fakat 6 sene sonra 30 olacağım. hayat galiba hızlanıyor.

elde ne var? bana göre hiçbir şey, çevreme göre birkaç şey.

yahya kemal beyatlı, rindlerin akşamı adlı eserinde ölümden sonrasını bir dörtlükle kendince şiirsel anlatmıştır,

geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan,
geçince başlayacak, bitmeyen sükûnlu gece,
guruba karşı bu son bahçelerde keyfince.
ya aşk icinde harab ol ya şevk icinde gönül
ya lale açmalıdır göğsümüzde yahut gül
ah dönülmez akşamın ufkundayız vakit çok geç.

ölüp gidenleri geri getiremeyeceğimiz için gerçekte ne olduğunu bilemesekte, yeniden bir uyanış ümidiyle teselli buluruz.

bana ne!
madem kurucuyum ben de (bkz: iko) gibi mosssssmor ya da (bkz: iş aş benjamin yoldaş) gibi cırtttlak mavi olmak istiyorum.
isterim de isterim, renkli mahlasımı isterim * *.
şaka bir yana* * teşekkürler sayın olay kurucularım iko ve benjamin amca.

t: yönetici kişi anlamına gelen admin kelimesinin bir diğer kullanım şekli.

çapulcular, tom riddle'ın voldemort olma yolculuğu, hogwartsın kuruluşu gibi konuları ele alırlarsa çok güzel işler olabileceğini düşünüyorum. ama filmlerin devamı ya da aynısı olarak devam ederlerse olmaz bence, mahvolur. 8. kitap sayılan şeyden de gördük bunu.

leş bir durumdur. bir tanım girdik diye cahil damgası yediğimiz oluyor. insanlara hakaret etmek veya bir ithamda bulunmak bu kadar kolay mı diye soruyorum size.

gözleri hassas, ışığa duyarlı insandır. yazın takılan gözlük hangi amacı taşıyorsa kışında o amacı taşır onun için.
(bkz: ben)

(bkz: arcus bulutu)

üstteki yazar arkadaşın da dediği gibi böyle ünlü olmuş ve her yerde bunu diyor.

anlatmaya gerek yok diyen dayı da her yerde 'anlatmaya gerek yok' diyordu.


tanım: gayet normal olan bir durumdur.

ayak diyince hemen aklına ayak gelen insanla aynı zekaya sahiptir. uzak durun ve 155 i arayın. evet.

meşrubat edebiyatı

kontrolsüzce çoğalan hücrelerse eğer onları çoğaltan, doğuran, doğurtanda bir sıkıntı vardır.
'kelime anlamı olarak kanser, bir organ veya dokudaki hücrelerin düzensiz olarak bölünüp çoğalmasıyla beliren kötü urlara denir. genel anlamda ise kanser vücudumuzun çeşitli bölgelerindeki hücrelerin kontrolsüz çoğalması ile oluşan 100'den fazla hastalık grubudur.'
yani kastım sıkıntı z de değildir kankiler onları dünyaya getirenlerdedir mantığı çıkıyor bu sizin önermeden.
düşün artık şu z kuşağının yakasından. ne verdiniz ne bekliyorsunuz? ya da x, y kuşağının güzide bireyleri siz acaba gençken en önemlisi ergenken ne gibi absürtlükler içindeydiniz? (bizzat sayabileceğim çok komikli olaylar var.) ne verdik ne bekliyoruz biz bu insanlardan hiç anlamış değilim. neysem çok kasmayın kimse yoğurdum ekşi demez evet anladık ama en azından az akıllı olunda sizin yoğurdunuzdan yapılan ayranlara bip atmayın. saygılar, sevgiler...