bakireliğe kafayı takan erkek özgüvensiz ve zayıf erkektir. bunlar zaten kadınlar tarafından da pek tercih edilmez. sürekli mızmızlanırlar.

gereksiz maceralara yeltenen kişidir. ayrıca aklıma güzel bir fıkrayı getirmiş kişidir.

bir gün karga ile ayı uçağa binmişler. uçak havalanmış. bir süre sonra karga hostesi çağıran düğmeye basmış. hostes karganın bulunduğu koltuğun yanına gelip kargaya:
- buyrun efendim, bir isteğiniz mi var?
karga çok pişkin bir vaziyette:

- yoo, bir şey istemiyorum. ibnelik olsun diye bastım düğmeye, demiş.

bu duruma hostes çok sinirlenmiş, ancak ses çıkarmadan gitmiş. bir süre sonra karga terkrar düğmeye basmış. hostes yine gelmiş, karga yine ibnelik için bastığını sölemiş. hostes daha da sinirlenmiş ancak bir şey söylemeden oradan ayrılmış. bu durum karganın yanındaki ayının dikkatini çekmiş. o da düğmeye basmış. hostes gelmiş, ayıya bir isteği olup olmadığını sormuş, ayı ise:
- yoooo, ibnelik olsun diye bastım düğmeye, demiş.
bu kadar kötü muameleye dayanamayan hostes ağlayarak gidip durumu kaptan pilota anlatır. pilot da yardımcılarına atın bu ikisini uçaktan aşağı der. sonuçta ayı ile karga havada uçaktan atılırlar. ayı düşmeye başlamış ve kargaya:
-karga kardeş kurtar beni diye çığlık atmış. karga da düşen ayıya demiş ki:
- ayı kardeş, uçmayı bilmiyorsun niye ibnelik yapıyorsun? demiş.

(bkz: yalnız kalmaktan korkmamak)
yalnız kalmaktan korkmuyorsan kurulan arkadaşlık ilişkilerinde de, aşk ilişkilerinde de daha sağlıklı olursun.

sevgililer günü, aziz valentin günü (st valentines day) olarakta bilinir.
her yıl, şubatın 14.günü heyecan, aşk ve romantizmin kutlandığı özel bir gün olduğu için, bir çok ülke de yaşayan insanlar tarafından kutlanır.
bu özel gün, kimi için romantik, kimi için de ticari özelliklere sahiptir.

sanskrit dilindeki "viraha" tiffany watt smith’in duygular sözlüğü’nde “sevilen kişinin yokluğunda hissedilen eksiklik ve çok beklenen bir kavuşmanın vecdine saplanıp kalma hissi” olarak tanımlanmıştır.

hint dizilerinin ve filmlerinin izleyici kitlesinin artması ile viraha kelimesini özellikle mahalle teyzelerinden duymaya başladık.
dediklerine göre “ayrıldıktan sonra anlaşılan aşk” imiş.

kudamaloor janardanan'ın "viraha - ayrılık senfonisi flüt resitali" ile viraha kelimesinin müzikseverler arasında kullanımı yaygınlaşmıştır.



karşı cins ile arkadaş, kanka misali yakınlıklar yaşayan ama tarif edilemeyen bazı duygular hissedenler vardır.
ne zaman ki ayrılık yaşanır…”aşıkmışım ben ona, onsuz yapamadığımı anladım” derler… hele o başkası ile evlenince.
içlerini dökmek isterler...
“o evlenmiş artık, geçti bor'un pazarı sür eşeği niğde’ye, virah virah” diye alaycı söylemler ile karşılaşmaları olasıdır.
viraha türkçe’de virah diye okunur zira. *

kimisi ise başkalarına içini dökmek yerine 1956 yılında çekilmiş elvis presley - one sided love affair klibini seyredip hayal kurar.



şarkının sözleri
"eğer sevilmek istiyorsan
bebeğim, sen de beni sevmelisin
oh evet, çünkü tek taraflı aşk istemiyorum
öpülmek istiyorsan
güzel, sen de beni öpmelisin
çünkü tek taraflı aşk istemiyorum
güzel, duygularımız karşılıklı olmalı
ve bütün dünya bunun doğru olduğunu biliyor
anlayış bütün problemleri çözer, bebeğim
bunları sana niçin söylüyorum biliyor musun
sarılmasını istiyorsan
güzel, sen de bana sarılmalısın
eğer bunları yapmaya çekiniyorsan
bebeğim, neden bir denemiyorsun."

viraha'yı daha iyi anlamak için nazım hikmet'in sözlerine bakarız.
“şehrime gel sevgili. yarın çık gel. bırak her şeyi, bir bekleyenim var de gel. gel ki bu şehir adımlarınla anlamlansın. gel ki bu şehir nefretim olmaktan çıksın. gel ki nefes alayım. gel” - nazım hikmet.

istanbul devlet tiyatrosunda metin belgin'in, ankara devlet tiyatrosunda ise olcay akın kavuzlu'nun uzun yıllar başarıyla oynadıkları patrick süskind eseri.

oradan biri çıkıp ''bana da büyü yapıldı, senin kanını akıtırsam büyü bozulacak '' diyerek o babanın kanını akıtsa gayet hoş bir eylem olurdu.

yakında kafa sözlük yazar ve aile bireylerinin tc numaralarına evrilmesinden korktuğum başlık. mesleğimiz soruldu dedik aileyi napacaksınız alüminyum! bu millet ana baba mesleğini soran öğretmen challenge ile psikolojisi test edilmiş bir millet, yapmayınız böyle şeyler.

mallara sorun olan durum. benim için değil. burası laik bir ülke. isteyen ateist olur isteyen budist. kimse karışamaz.

virüsü dünyaya iteleyip, dünyanın büyük bir kısmının karantinada olmasına sebep olanların yaptığı kutlamadır. çin'in virüsün kaynağı olan vuhan kenti meydanındaki görüntüleri yayınlaması ise tam bir nefret sebebidir.



kaynak

her ilişkinin sadece bir adı vardır.

iş arkadaşlarınızla, patronunuzla, çalışanlarınızla olan ilişkinizi mümkün olduğunca profesyonel sınırlar dahilinde tutmalısınız. patron sadece patron, çalışan sadece çalışan, iş arkadaşı sadece iş arkadaşıdır.

herkesin fikrinin olduğu konuda biraz bilgi verelim.
bilimsel veriler ışığında
çocuk refahında çiftlerin aynı cinsiyete sahip olmasının ya da heteroseksüel olmasının etkili olmadığını ve çocuk refahının sosyoekonomik koşullar ve aile istikrarına bağlandığını belirtmektedir. buradan
virginia üniversitesi'nde psikoloji profesörü olan charlotte j. patterson doğdukları anda ya da doğduktan bir kaç hafta sonra 56 heteroseksüel ve 50 lgbtq çifti tarafından evlat edilen çocuklar ve aileleri üzerinde araştırma yapmış. araştırma çocukların gelişiminde, psikolojik durumunda ( çocuğun somatik şikayetleri, kaygısı, depresyonu ve içine kapanık davranışları ) konusunda -heteroseksüel ve lgbtq çiftler arasında fark olmadığını göstermiştir.
buradan
bu konuda yapılmış onlarca araştırma var ve araştırmaların sonuçları hemen hemen aynı. mutlu ve ekonomik durumu iyi çiftlerin çocukları daha mutlu.
hukuki açıdan
1- insan hakları ve eşirlik ilkesi anlamında bireyin cinsel kimliğine bakılmaksızın evlat edinme hakkı olmalı.
2-evlilik evlat edinme şartı olmamalıdır. ( ben kadın olarak tek başıma çocuk doğurmaya ve yetiştirmeye karar verebiliyorsam, boşanmış çiftler ya da karısını/kocasını kaybeden kişiler tek başına çocuk yetiştirme hakkına sahipse bu hak diğer kişiler içinde geçerlidir.
3-evlat edinme şartları çocuğa huzurlu ve mutlu bir yaşam ortamı sağlayabilme ve tüm ihtiyaçlarını ( fiziksel psikolojik, maddi vb) karşılayabilme noktasında olmalıdır.
türkiye'de kimsesiz çocukların dramı
türkiye'de yetiştirme urdunda kalan çocukların dövülmesi son derece olağan bir olay. tamamiyle sevgisiz bir ortamda büyümekteler. 18 yaşın ardından resmen sokağa atılmaktalar. çocukların yaşadıkları bununlada bitmiyor.
haberlere bakalım.
yetiştirme yurdunda cinsel istismar ve şiddet skandalı: 'bunlar yaramazlık yapıyor bunların icabına bak buradan
yetiştirme yurdunda tecavüz ve kürtaj skandalı
(link: www.hurriyet.com.tr/gundem/...::
)
bu haberler ve benzerlerinden o kadar çok var ki insanlığınızdan utanmanıza sebep olur. bunlara ek olarak kreşte dövülen çocuk videoları ve haberleri.
rakamlarla evlat edinilmeyi bekleyen çocuklar
evlat edinme anlayışı olmadığı çok yaygın olmadığı için özellikle yaşı büyük çocuklar yaşları dolana kadar sistemde kalıyor ve evlat edinilmiyor. kişiler evlat edinecekleri zaman ise genelde 0-2 yaş arası bebekleri evlat ediniyor.

türkiye detaylı istatistikler
buradan
hani sanki her çocuğa heteroseksüel sevgi dolu bir yuva verilebiliyor ve ardından aman eşcinsel olmasın aman bekar olmasın deniyor. çocuklar evlat edinildikten sonra düzenli olarak haberli ve habersiz bir şekilde hem evlat edinen kişi hakkında hem de çocuğun gelişimiyle ilgili kontrolleri yaparsın ve çocuk mutlu ve sevgi dolu bir ailede serpiliyorsa çocuğun o ailede kalmasına izin verirsin. çocuğun yaşam şartlarında, psikolojisinde olumsuz bir durum varsa, çocuğu geri alırsın, evlat edinen kişiye cezai yaptırımda bulunursun.
bir konuda homofobik olmadan sadece çocukların iyiliğine odaklanmak çok mu zor merak ediyorum.
kişisel not: 5 yıl önce iki gay arkadaşım önce koruyucu aile oldular ve ardından koruyucu aile oldukları çocuğu evlat edindiler. onları heteroseksüel arkadaşlarım ve çocuklarıyla olan ilişkileriyle kıyasaladığımda açıkçası kesinlikle gay arkadaşlarım ebeveynlik konusunda çok daha iyi iş çıkarıyorlar. dünyanın en mutlu ve uyumlu ailesi diyebilirim.

düşündüğüm zaman gerçekten her şey geçiyor, bitiyor. duygulardan örnek vermek istiyorum. üzüntülüyüm diyelim. her şeyin geçtiğini bu üzüntülü durumun da biteceğini bilmek kişiye sakinlik, huzur ve rahatlama verir. hatta bu duyguyu yaşayacağımız zaman dilimini bile kısaltır diyebilirim. mutluyum diyelim, geçecek ve en sonunda bitecek. bunun için üzülmek istemeyiz bu durumun farkında olsak bile. zaten öyle yapalım, yapmazsak mutluluk durumunu zehredebiliriz. bunu iyi tarafa çekelim, o mutluluk durumunu daha da güzelleştirerek anı yaşamayı öğreniriz.
böyle yapmaya çalışıyorum ve inanın ki hayat bi nebze çekilir hale geliyor.

bugün doğum günü olan yeni yazarımız.
doğum günü kutlu olsun. şimdi tanımlarını okumaya gidiyorum.

sözlüğün radyosu için çabalayan biricik modumuz . bugün de bu güzel emeğinin sonuçlarını görüyoruz ayrıca kendisini her zaman naif ,yardımsever olmuştur ezcümle emeğine ve yüreğine sağlık diyorum.

"hayır" denmesinden anlamamak.
"yok" denmesinden anlamamak.
"olmaz" denmesinden anlamamak.
genel olarak anlamayı beceremez.

sahaf dükkanlarına girildiğinde kişide oluşan efkarlı, dalgın, derin düşünce halidir.
eski kitapların kişide bir iz bırakması durumudur.

ilkokul çocuklarının yazdığı şiirlere benzer köşe yazıları yazan gazetecidir.

siyasi duruşundan bağımsız olarak değerlendirildiğinde kayda değer bir yanı yoktur. atatürkçü köşe yazarı eksikliği olduğu bir dönemde bu eksikliği kapatmak için fırsat yakalamış tuhaf bir adamdır.

hükümete muhalefet eden herkesi baş tacı etmenin mantıksızlığının somut bir örneğidir. hükümeti eleştirmek bir marifet değildir, yanlış gördüğünü söyleyebilmek bir yetenek değildir. onu ben de buradaki birçok yazar da yapıyor, hatta bu sözlükte okuduğum birçok yazar bu gazeteciden çok daha iyi yapıyor bu işi.

köşe yazılarına baktığım zaman gördüğüm 4 sözcük ve bolca üç noktadan oluşan yazılardan ibaret. birçok insanın düşündüğü gibi de zekice yazılmış yazılar değil bunlar ama bir dönem sosyal medyada “ yılmaz özdil’in yeni yazısı” pohpohlaması ile popülerliği arttı nedense. kafa sözlükte yazar olsa çok da ciddiye alınmazdı mesela.

kısa ve öz yazmak elbette ki eleştirilecek bir şey değil, kimsenin üslubuna laf etmek tarzım değildir ancak yazdıklarının içinde akılda kalan bir tane vurucu cümle de mi olmaz?

zamanında mümtaz soysal bir köşe yazısı yazar, yazının başlığı “ bulutsuzluk özlemi”dir ve bu isim yıllarca başarı ile müzik yapan bir gruba isim babası olur. yanlış hatırlamıyorsam islam çupi bir milli maçtan sonra bir köşe yazısı yazar, yazının başlığı “ ne hakla?”dır ve o kadar çok şey anlatır ki. cumhuriyet gazetesinde çetin altan bir yazısında “ işkencecilerimi affettim” diye bir yazı yazar ve yazının her yerinden kalite akar, ece temelkuran’ın her yazısı edebi bir eser gibi işlenmiştir mesela. özgür mumcu babadan miras bir yetenekle okunmaya değer yazılar yazar ama kimse muhteşem “ mustafa kemal” kitabı ile şov yapan özdil kadar ses getiremez.

tuhaftır insanlarımız. muhalefeti destekleyen de iktidarı destekleyen de yetenekleri göz ardı ederek kendi duymak istediğini söyleyeni baş tacı ediyor.

kurtuluş savaşı döneminde işgallere karşı yayımlanmış olan ilk ulusal bildiridir.

bu genelge ile mustafa kemal; işgalleri kınamak amaçlı mitinglerin düzenlenmesini, büyük devletlerin temsilcilerine ve istanbul hükümetine işgalleri kınamak amaçlı telgraflar çekilmesini, kimsenin silahını ve cephanesini teslim etmemesini ve azınlıklara karşı kötü davranılmamasını halktan istemiştir.

bu genelgeyi mustafa kemal'in yayımlama amacı milli bilinci uyandırmak ve bu ulusal mücadeleye katılımı artırmaktır.

bu genelge sonrası istanbul hükümeti mustafa kemal'i ilk kez geri çağırmıştır.

kaynak: tarih notlarım.