1. sözleşmenin feshini amaçlayan cumhurbaşkanı kararı, anayasa açısından yok hükmündedir.

2. istanbul sözleşmesi, 6251 sayılı yasa ile tbmm'de oybirliği ile uygun bulunarak, anayasanın 90. maddesi
çerçevesinde yürürlüğe konulmuştur.

3. insan haklarına ilişkin bir uluslararası andlaşma olarak istanbul sözleşmesi m.90 gereğince normlar hiyerarşisi bakımından yasaların üstünde yer almaktadır.

4. sözleşmeden çıkışın, "usulde paralellik ilkesi" gereği, ancak tbmm'de kabul koşullarına uyularak mümkün olabileceği öne sürülse de, böyle bir işlem, türkiye'nin avrupa konseyi çerçevesinde insan hakları kazanımlarını sorgulamak anlamına geleceğinden, kazanılmış haklar için geçerli geriye götürülemezlik genel ilkesine aykırılık oluşturur.

5. cumhubaşkanı'nın 3718 sayıllı kararı, 9 sayılı cumhurbaşkanlığı kararnamesi madde 3'e dayandırılmış olsa da, bu maddenin geçerlilik alanı, uygulama andlaşmaları ile kanunun verdiği yetkiye dayanılarak yapılan ekonomik, ticari, teknik veya idari andlaşmalara ilişkin olan anayasa madde 90/3 ile sınırlı olup, yasa ile uygun bulunan uluslararası sözleşmeleri kapsamamaktadır. "milletlerarası andlaşmaları onaylar ve yayımlar" kaydı (anayasa m.104/11), ancak anayasa m.90/3 veya uygun bulma yasası* sonrası işlemler için geçerli olabilir.

6. cumhurbaşkanı'nın bir kararla insan haklarına ilişkin uluslararası sözleşmeyi feshi bir yana, cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile dahi(bazı sosyal haklar dışında) insan hakları alanında düzenleme yapamaz*cumhurbaşkanı, yürütme yetkisine ilişkin konularda cumhurbaşkanlığı kararnamesi çıkarabilir. anayasanın
ikinci kısmının birinci ve ikinci bölümlerinde yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleriyle dördüncü
bölümde yer alan siyasi haklar ve ödevler cumhurbaşkanlığı kararnamesiyle düzenlenemez.

7. cumhurbaşkanı'nın hiçbir işlemi, yasa alanında düzenleme yapamaz. kanun koymak, değiştirmek ve kaldırmak yetkisi sadece tbmm'ye aittir. 6251 sayılı* yasa hala yürürlüktedir ve yürürlülükte olduğu sürece cumhurbaşkanı işlemi ile sözleşmeden çekilmek olanaksızdır.

8. cumhurbaşkanı'nın bu kararı anayasa madde 2( hukuk devleti), madde 6 (kaynağını anayasadan almayan yetki kullanma yasağı), madde 7 (yasama yetkisinin devredilemezliği), madde 11( anayasanın üstünlüğü), madde 13( hak ve özgürlüklerde yasallık ilkesi), madde 87(kanun koyma ve kaldırma yetkisinin tbmm'ye aidiyeti), madde 90( uluslararası sözleşmelerin normlar hiyerarşisindeki yeri) ve madde 104( cb yetkilerinin sınırları )'e açıkça ve çok yönlü olarak aykırı olup hukuken yok hükmündedir.

9. sözkonusu 3718 sayılı c.başkanı kararının iptali ve yürütmenin durdurulması için hemen danıştay'a başvurma gereği vardır. kararda dayanak alınan ve kötüye kullanıma açık olan aynı zamanda hukuk devletine de aykırı olan 9 sayılı cumhurbaşkanlığı kararnamesi madde 3'ün de anayasaya aykırılık itirazı önsorun yapılmalıdır.*

10. yargıya intikal ettirilen bu durum hemen avrupa konseyi'ne bildirilmelidir.

11. sorumluluk bakımından; bundan böyle olası bir kadına yönelik şiddet ve öldürme eylemi ile sözkonusu 3718 sayılı c.başkanı kararı arasında nedensellik ilişkisinin kurulması, sorumluluk hukukunun temel bir ilkesidir.

12. 100. yıla doğru demokratik cumhuriyet yanlıları ile keyfi tek adam yönetimi yanlıları arasında ayrışma derinleşirken, "insan haklarına dayanan demokratik hukuk devleti" yolunda anayasal dayanışma halkalarını örmek ve genişletmek her yurttaşın hakkı olduğu gibi 42 milyon kadına karşı bir görevdir.