bırakın şu kopyala yapıştır başlık açma olayını artık, özgün olun.

hepimiz aynı yerden geldik, yenmezler

ders çalışmamak. çalışsam şimdi başbakandım(!).

daha fazlasını kazanma derdindedirler. yetinmek sadece biz fakirlere ait olan bir kavramdır.

kafa sözlüğe çabucak ısınmamı sağlayan etkenlerden biridir. bu ortamın ileriki zamanlarda kendini bozmamasını, adı gibi kafa bir yer olmasını ve büyüyüp güzel bir mecra haline gelmesini temenni ediyorum.

öğrenciyim efendim. profesyonel olarak sürünüyorum.

eyluling çok tatlı ama azıcık (miniminnacık) reklam kokan bir portakalımsı ses kaydıyla baskınını yaptı. tatlı bir şaşırtma oldu bence.

çorabımdan. kısa ve net.

henüz bedel ödemediğime göre popüler olmadığımı anlamama vesile olan durum.

ağlayarak günlüğüme mi yazsam, yoksa bedel ödemek için mi kassam? yardım edin meemedalibeeyğ!

peyami safa tarafından yazılan kitap serisidir.zeki bir hırsız ve ahlaklı bir polisin başından geçen olaylar üzerine kurgulanmıştır.ilki 1956 da başrolde turan seyfioğlu'nun oynadığı ve ikincisi 1969'da ayhan ışık'ın oynadığı olmak üzere iki adet filmide mevcuttur,bulunup izlenilebilir.heleki ayhan ışık'ın; hücum edilemez bir vucut içerisinde ölümsüz bir ruhum vardır' repliği şahanedir..

birde içinde bir şey yoksa bak sen sürprize.
bomboş insanla zamanı heder etmesi de acı.

gözlerime güneş doluyor sandım,yüzüne bakınca
bir delinin hatıra defteri-gogol

şaşırılacak eylemdir. flörtözlük belirtisidir.

-selam bay yazar, #x nolu tanımınızda ne anlatmak istediniz?
+hiç, öylesine boş bir tanımdı sadece.... :))
-ahahah....
+:))
-ee, hep böyle gülümseyecek misiniz?
+ne yapmamı isterdiniz?
-hiiç..
+tamam.
-ne tamam?
+öylesine tamam işte.
-yani bana tüm demek istediğin bu mu?..
+olmuyor artık..
-ne olmuyor?
+o ilk mesajını yazdığın günki gibi değilsin..
-demek öyle, tamam..senin de tanımların eskisi gibi değil zaten!
+demek öyle ha?..
-öyle.
+engelle o zaman hadi..
-o zaman, elveda..
+elveda..

(sonra bay yazar, kendisine mesaj gönderen yazarın nickaltısına girer ve şöyle yazar):

eski bir tanıdık..

ve, bay yazar'a birgün tekrar mesaj gelir.. mesajı gönderen kişi, o eski tanıdıktır.. şöyle yazmıştır,

affet..

ve o şarkı,



son.

(not: flörtün ne anlama geldiğini bilmiyorum) *

(bkz: ıvanmılınskı is offline) o kadar yaygara kopardınız ama kral geri döndü işte.

''internet çağındayız amma nazar'a hala inanıyoruz, illümünati desteği olmadan var olamazdık'' subliminalini aldım*.

şu şiirin güzelliğine bakar mısınız... saf, temiz duyguları hissediyorsun adeta.

gözlerin gözlerime değince felaketim olurdu
ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem öldüreceğimden korkardım
felaketim olurdu, ağlardım

ne vakit maçka'dan geçsem limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgar aklımı alırdı
sessizce bir cigara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin, bakardın
üşürdün içim ürperirdi
felaketim olurdu ağlardım

akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felaketim olurdu, ağlardım

suç erkekte değil, suç erkeğin bu kadar palazlandırıp bu cümleyi sarf edecek kadar cesareti veren kadında. bir höyt deyip susturamıyorsa o erkeği ne diyelim? biraz taht oyunları entrikası lütfen...

doğum günü kutlu olsun. *
ayrıca kendisine canım kadar sevdiğim tarananikki mutlu ettiği için çok teşekkür ederim.

mansur yavaş ankara'nın başkent olmasından sonra, ankara'nın başına gelen en iyi ikinci şey.

ankara'da yaşayan biri olarak mutlaka destekleyeceğim.

nanoteknoloji alanında ortaya atılmış küresel felaket senaryosu.

nanoteknolojinin bir hedefi, kendi kendini kopyalayabilen robotlar yapmak ki bunun bir örneği geçenlerde başarıldı. kök hücrelerden yapılmış olan xenobot adı verilen robotlar kendi kendilerine üreyebiliyorlar.

gri yapışkan senaryosuna göre kendi kendini kopyalayıp üstel olarak inanılmaz bir süratle büyüyen nanorobotlar, çok kısa bir süre sonra dünyanın ağırlığından bile daha fazla ağırlığa sahip olacak kadar çok üreyerek dünyayı yok edecekler. bir başka açıdan bakarsak, dünya üzerinde kendilerini kopyalamaya yarayan tüm malzemeyi kısa sürede tüketirken, işlerine yaramayan malzemeleri "tükürerek" geride bırakacaklar. burada gri yapışkan ya da gri kusmuk benzeri terimler, maddesel bir konuyu tarif etmek için değil, insanlar ile bu robotlar arasındaki rekabetin robotlar lehine olduğunu anlatmak için kullanılıyor.

bazılarımıza uçuk kaçık bir senaryo gibi görünse de prens charles bile bu konuyla ilgili olarak bir araştırma yapılmasını istedi. şu siteden ulaşılabilir.

bu şekilde bir üretime insanlığın hangi konuda ihtiyacı var? yani nanorobotlar ne işimizi görecek? aslında tıp alanında, mesela hastalıklı hücrelere doğrudan ilaç taşınmasını sağlamaktan tutun, çok büyük olan ve tehlikeli konumlarda bulunabilen köprü gibi mühendislik harikalarının tamir işlerinde kullanmaya kadar birçok alanda kullanılabilirler. bu nedenle "asla böyle şeyler üretmemeliyiz" diye kestirip atmak yerine kontrolü nasıl sağlarız konusu üzerinde kafa yormak çok daha mantıklı bir hareket olacaktır.