"canım,
ne güzel kızsın sen! ne yiğit dost.
tam kötülemişken,
yakışıksız naneler düşünürken çıkar gelirsin.
yalancısın da.
kurban olayım o huyuna.
kendin üzgün, bezginken, bana öyle görünmezsin.
yük yük dediğin bunlar işte canım.
durup dururken, müzik, düşler,
serseri firar duyuları ve günlük kahrolası bir alay şu bu varken,
kalkıp bir de beni çekip çevirmek.
ulan isa mısın ne?"

şimdilik siteyi “ana ekrana ekle” diyerek çözdüğüm hede. ama tabii kii uygulaması gelsin.

1967 model shelby gt500'ünü aşırı derecede seksi bulduğum araba markası. evet, gerçekten seksi buluyorum, şaka değil.

bir de mat siyah yapmışlar ki uff!


görselin kaynağı

geçen hafta 6 gram alıyordum. kahretsin bu hafta 3 gram olmuş.

"hayata mutlu olmaya gelmediğini kabul ettiğinde mutlu olmaya başlıyorsun." charles bukowski

aşk, nefret, intikam duygularının çok iyi işlendiği, bir solukta bitirilebilen kitaptır.
okunması gerekenlerden...

grup yorum daha önce de başka bir arkadaşını bu şekilde rencide edecek şekilde yaftalamıştı. (bkz: 27 nisan 2021 grup yorum'un mektubu)
yaşamdan çok ölüme yakın oldukları için hayretle karşıladığım oluşum, birilerinin acıyla ölüme sürüklenmesinden tuhaf bir tat alıyor diye düşünüyorum.
ibrahim gökçek ve helin bölek açlık grevini ölüm orucuna çevirerek bir yıla yakın bir sürede ölümü beklediler. kim ne kazandı bilmiyorum ama iki genç insan ölerek hayatını kaybetti.
isyanını müzikle dile getirmektense ölüme güzelleme yapmaktan vazgeçmelerini dilerim.
taraflı tarafsız herkesin dimağında bir yorum şarkısı olsun diye uğraşmayı bıraktılar beri, benim için adlarının yanında ölüm imgesi beliriyor.

uçağın kalkmasını beklerken birden bir anons geçti. “uçakta sahipsiz bir çanta bulundu. lütfen herkes sadece kendi eşyalarını alıp sakince uçağı terk etsin. ” böyle bir anonstan sonra ne kadar sakin olunabilirse herkes o sakinlikte uçaktan indi. dışarı adımımı attığım an kelimenin tam anlamıyla şok geçirdim. en az üçer beşer ambulans, itfaiye, bomba imha ekipleri, güvenlik güçleri allah ne verdiyse doluşmuş tetikte bekliyordu. araçlara binip hızlıca olay yerinden uzaklaştırdılar. tabii meraktan ölüyoruz acaba bomba mıydı gerçekten diye. birkaç saat sonra sıkıntı yok diye tekrar uçağa aldılar. hiçbir şey yokmuş gibi yolculuğumuza devam ettik.*

sütün içine nohut düşürülmüş olabilir, bilemiyorum.

çok etkili bir ağrı kesicidir, amacı dışında ve fazla dozda kullanıldığında bağımlılık yapar. morfin bağımlısı bir kadının anne olması durumunda çocukta irritabilite, koma hatta yokluk sendromu görülebilir.

ayrıca, hakan günday'ın 'daha' kitabında fazlasıyla görebileceğimiz bir kelimedir.

şahsen yaptığım davranıştır. eğer kendimi tutamayıp birtakım şahısları yargılayıcı veya incitici bir entry girdiysem fark edip siliyorum.

tüm günahları paylaşmalıyız seninle
rakıyı aynı bardaktan, küfrü bir ağızdan etmeliyiz
korkuyorum çünkü ya farklı cehennemlere gidersek?*

evet daralıyorum sözlük! bu konudan başka şekillerde daha önce de veryansın ettik. ama şu an en tepe noktaya ulaştığını düşünmekteyim. işten aşırı yorgun dönüyorum, bir bölüm dizi izliyorum o da zorla! akabinde az sözlüğe sığınayım kafam boşalsın diyorum ama yok yok yok! saçma sapan başlıklar ciddi bir tatsızlık var! son zamanlarda türeyen kafatasında beyin yerine yumurta akı bulunan iki üç kalitesiz aktrollden bahsetmiyorum bile! illa ki uğraşlara devam da can sıkmıyor değil bu mevzular.

italyanca spatola.
ev işleri, duvarcılık, boyacılık gibi alanlarda kullanılan, bir maddeyi kazımaya, yaymaya yarayan, küçük bir kürek veya ucu keskin olmayan, bükülebilen bir bıçak biçiminde metal, ağaç, kemik vb. maddelerden yapılmış araç.

saian'ın eşi ayda erkurt hanım efendi için yazdığı ve yine klibinde eşini oynattığı muhteşem şarkı.
klip o kadar şeker ki eşi sürekli gülümsüyor, e bu kadar romantik ve anlamlı bir hareket bana yapılsa ben de 32 diş gezerdim herhal.
önce sözlere bakalım:

onun başı bağlı kolunda bir sepet
geçip giderdi çarşıdan gözlerinde sebep
öyle gerçekti ki sokaktan o geçtiği vakit
kalbi yok – taşır gövdesinde şüpheli bir paket
ooooo
benim önümde birkaç dize
onun evinde bir gudubet var
ooooo
tıpkı bembeyaz bir yarı tanrı
dönüp bakarken yere düştüğüm
dilimde bir ay şarkısı saat on beş otuz
sen arnavut taşlar üstündesin okus pokus
o gece demlenir kimin koynunda ─e pes be!
kanar koynunda bir karanfil pis bir nefesle
herkes ona bakardı sanki çizmiş onu monet
susardı dudaklarımda shakespeare'den bir sone
ağzında çıkan her ifade renk ve dua
bir kısa öykü anlamdan kurtulan merhaba
kaldım lal
yüzündeki fal
beni say
gece gibi sar
bir masal
günlerden pazar
yıldız kaysa
beni gelip alsa
olsam bir şövalye
sepetinde molière
ve göğsündeki ay taşından kolye
nefes alıp verdikçe yaklaşır yıldızlara!
la la la la la la!
bakıp su falına düşünür
uzaktan bir gemi alıp götürür bütün o gündüz düşünü
yüzünün plastik biçimi – bir reform mu?
tıpkı müjdeler gibi yeni bir estetik formu
yüzü güne dönük ama sırtında gece
bazı başka dilden konuşur bilmem ki nece
ağlar onun yüzü hem yas hem edalı
dokunmazdı çiçeklere bile sanki vebalı
ve bir gün konuverdi ayaklarına bir serçe
düştü evrenle yüzünün arasına bir perçem
düş ormanının içinde yakınsak bir mercek
onca yalanın içinde şişiverdi gerçek
ooooo
kaldırsa bir başını yıldızlara uzansa değer
ooooo
tırnakları neşe kaplı fakat dargınmış meğer
yavaş sesle soyunurdu eski liman üstünde
ve hep aya dönerdi evdekine küstüğünde
benim gövdemdeki peki ateş mi logos mu?
eteklerini kaldıran poyraz mı lodos mu?
fakat o gece bana döndü yüzü aya değil
dedi ki başımın üstündeki yıldızları say hadi!
ve yıldızlar çırılçıplak karşımda
artık bir gömlek bile satmazlar bana çarşıda
kaldım lal
yüzündeki fal
beni say
gece gibi sar
bir masal
günlerden pazar
yıldız kaysa
beni gelip alsa
olsam bir şövalye
sepetinde molière
ve göğsündeki ay taşından kolye
nefes alıp verdikçe yaklaşır yıldızlara!
la la la la la la!
şimdi de şarkı:
ay şarkısııııı

her 23 nisan yağmur yağması. etkinliklerde sırılsıklam olmak. ben büyüdükten sonra hep güneş açmaya başladı fakat şimdiki çocuklarda dışarı çıkamıyor.

adını hatırlayamadığınız filmden aklınızda kalanları yazdiğiniz ve yazdıklarınıza uyan filmleri gösteren site.

kalabalık bir otobüste, ayakta yolculuk ediyorum. genç bir kız ve yaşlı bir beyefendi karşılıklı koltuklarda oturuyor. genç kız pür dikkat kitabını okuyor. amca bir süre kıza bakıyor sadece, sonra kitabın ismini ve konusunu soruyor kıza. kız, kibar bir dille açıklıyor. sonrasında adam şöyle bir etrafını süzüyor, bütün gençler kafasını akıllı telefonlarına gömmüş, etraftan bihaber vaziyette tabii. adam, "sen niye bunu okuyorsun, telefona baksana. bak, herkes öyle yapıyor." diyor. *

ayakta yolculuk ettiğimde gerçekleştirebildiğim, yolculuğa keyif katan eylem. sadece bir yerden bir yere gitmek için harcanacak olan o zamanı değerlendirmek için güzel bir yöntem.

o kadar sinirleniyorum ki bunları okurken. ciddi anlamda içim acıyor artık, kaldıramıyorum bu haberleri.


haberin devamı için

zarifoğlu'nun dediği gibi;
'arkadaşlarımı bilmiyorum ama yürüyüşler çok verimli benim için. hem dışarda görünüyorsun hem içeriye kaybolabiliyorsun. ayak seslerinin biraz arkasında az bir gayretle bir benzemeden dolayı başka bir ses duyulmaya başlıyor. '