açlık oyunları.

artık dışarıya çıkmaya korkar olduk. her gördüğümüz insan hakkında 'acaba bana zarar verir mi?' diye düşünmekten alıkoyamıyoruz kendimizi.

sözlük hukukçuları siyah ama simli siyah cübbeleriyle fantastik öykülere konu olmuş, silahları cümleleri olan, manipülasyon yeteneği süper gücüne sahip kahramanlardır. gündüz mü gece mi görünürler o bile belli olmaz. sadece uslu bir çocuk olmazsanız size bulaşırlar. ve sizi pişman ederler. korkutucudurlar. ifadesizdir suratları. bazen sırıtırlar. en çok da o zaman korkuturlar.

bir iddiaya göre 3 kere butlan derseniz rüyanıza geliyorlarmış. ya da karabasanınıza. bilemiyorum. söylemeye cesaret edemedim ki hiç.

bir şeyin gerçekleşme ihtimali, onu ne kadar istediğinizle ters orantılıdır.

twitter da çok güzel bir tweet okumuştum taymlaynıma düşmüştü de adını hatırlayamadım şimdi.

''akademik hayatın öldüğünü tabut boğaziçine geldiğinde mi öğrendiniz?''

5 dakikaya geliyorum yalanıdır.
biz üç dakikada gelince kızıyorsunuz ama ayıptır ayıp.

abla olmanın yazılı olmayan kuralıdır.

bir insanın yalnızca türk olarak bir avrata sahip olabileceğini öğrendiğim harika gerçek. teşekkürler! en yakın köle pazarı neredeydi?

orijinali at avrat pusat olan eski türk deyişi. bilmemkaç yüzyıl önce. evet yüzyıl.

uzaktan seviyorum seni
kokunu alamadan,
boynuna sarılamadan
yüzüne dokunamadan
sadece seviyorum

öyle uzaktan seviyorum seni
elini tutmadan
yüreğine dokunmadan
gözlerinde dalıp dalıp gitmeden
şu üç günlük sevdalara inat
serserice değil adam gibi seviyorum
öyle uzaktan seviyorum seni
yanaklarına sızan iki damla yaşını silmeden
en çılgın kahkahalarına ortak olmadan
en sevdiğin şarkıyı beraber mırıldanmadan
öyle uzaktan seviyorum seni
kırmadan
dökmeden
parçalamadan
üzmeden
ağlatmadan uzaktan seviyorum
öyle uzaktan seviyorum seni;
sana söylemek istediğim her kelimeyi
dilimde parçalayarak seviyorum
damla damla dökülürken kelimelerim
masum beyaz bir kağıtta seviyorum
-cemal süreya

şimdi efendim tanrı, cevabını merak ettiğim en önemli sorularımın öznesidir. bu olaya uçaklar havada ipsiz nasıl duruyor mantığı ile yaklaşanları ciddiye alamıyorum. bu sebepten sakallısını, cüppelisini ya da mercedesle gezip şükür önereni kafamdan sildim.

burada tanrı kaldıramayacağı taşı yaratır mı gibi soruları soran ciddiyetsiz karşı görüşlüleri de kafamdan sildim.

geçmişte açıklanamadığından ilahi güçlere yorulan şeyler bilim ile bir bir açıklanmıştır. şimdikiler de ilerde açıklanmaya devam edecektir. çünkü evrende fiziksel kurallar vardır. içindeki herşey de bu kurallara tabidir. nedir? tanrı bu evrenin dışındadır. içinde aranmaz.

tanrı problemi mi ? o problem asla çözülemeyecek. net olarak bilinemeyecek.
akıl yürütüp yok veya var diyeceksin. ya da bana ne diyip geçeceksin.

tanrı benim için bir şeyler yok iken olması için ilk hareketi verip evrene bu potansiyeli işleyendir. olmamızı dileyendir. kitabı da bir insan yazmış gibi durmuyor.

partili cumhurbaşkanı recep tayyip erdoğan beyin ana muhalefet partisinin başkanı kemal kılıçdaroğlu’na ithafen söylediği beyanı.
sahi ülkenin bütün itibarının yerle bir olmasına neden olan reza zarrab gibi, suç örgütü lideri sedat peker gibi insanlara ilişkisi olan , partisi adına kahve dağıttıran, miting yaptıran , devlet koruması ve çakarlı araç veren ve zaten ssk’yı da batıran bu zat niye istifa etmiyor?
ben de bu konuda kılıçdaroğlu’na oldukça kırgınım.
buradan

körü körüne inanılmış her konudur. insanı bayar, farklı görüşe düşünceye açık olmayan insanla ne paylaşabilirsin ki? konuşacağın konudan zevk almaz aksine sıkılırsın. karşı tarafa düşünceni belirtsen seni dinlemeye tenezzül bile etmeyecektir. bazı şeylerin fanatikliği ve körlüğü insanı konuşmaktan tiksindirmektedir.

olabilecek en kötü felaket senaryosunda metastatik bir kanserle boğuşuyorum, onun da en az 6-7 yılı vardır diye umuyorum. böyle bir ihtimal varsa elimden geldiği kadar geciktireceğim.

hayatının 24 yılının neredeyse çocukluğundan 21. yılını bitirdiği zamana kadar olan sürecini intihara meyilli geçirmiş biriyim. yaşamaktan aldığım hazzın en yüksek olduğu zamanda bile kendi ölümümü olabilecek en sessiz sedasız yolla nasıl yapabilirim diye planlıyordum. sonra bir şeyler değişti. aydınlanma denebilir mi bilmem. ama ben bu polar kutupların, ölüme olan dayanılmaz istekle yaşama sıkıca sarılmanın bir ucundan diğerine keskin bir geçiş yaptım.

yaşamayı bir gün bile fazla yapmanın beni öldüren asıl şey olduğunu düşünürken, hayata sımsıkı tutunan, 1 saat fazla yaşamak için tüm sınırlarını zorlayacak birine dönüştüm. önce kafamı değiştirdim, sonra hayatımı. spor, dengeli beslenme, sigarayı ve alkolü bırakma... standart sağlıklı yaşam için yapılabilecek her şeyi imkanlar doğrultusunda yaptım, yapıyorum. tam böyle bir anda ilk cümlelerde yazanları öğreniyorum.

bir ihtimalin hayatımı karartmasına izin veremem. kurumsal hayatın iğrençlikleri beni zerre kadar üzemez. bir canım var en değerlim, onu da benden alamazlar. bir canım oldukça hala her şey mümkün demektir. her şeyi elimden gelenin en iyisiyle yapayım, ben yaparım da olmazsa zaten olmayacak bir şeydir. bu kadar basit.

diğer pek çok şeye olan nefretin sebebi gibi, feminizm hakkında fikir sahibi olmamak.
bir feminist olarak belirtmeliyim ki ülkemizde kendini feminist olarak tanımlayan bazı akademisyenler bile tam olarak anlayamamıştır bu feminizm akımını.

akademik bir mitoloji kitabı hakkında açtığım başlığa entry girerek gecenin bu saatinde beni mutlu etmiş yazardır. katılım beklemiyordum, mitolojiyle ilgilenen birisiymiş. sözlükte olmasından büyük keyif duydum.

galatasaray'ın, fenerbahçe'nin, beşiktaş'ın taraftarının da tezahüratı. kıyıda, köşede, bucakta kalmış kasaba takımlarını tutanlarda da aynı tezahürat. en büyük şebinkarahisar, başka büyük yok diye bağırdıysa bir taraftar, onun da devralmış olduğu sosyal bir miras var demektir, tribündeki ağırlığını ölçerek, tartarak hüküm vermek olmaz.

hayretler içerisinde okuduğum sevişmelerdir. çok acayip fanteziler dönüyor dostlar burada ve hatta benim dahi ilk defa gördüğüm öğrendiğim şeyler oluyor. bir gün kanlı bıçaklı olan yazarlar bir sonraki gün nickaltında sevişmeye ve mükemmel fanteziler yapmaya başlıyor. elbette bunlar güzel şeyler ve bu güzelliklerin her zaman devam etmesi beni mutlu eder.*

tereddut ediyorsan atma. ben simdiye kadar attigima memnun olmadim.

11-12 yaşlarındayken elime geçen her kitabı okuyor, kitaplarda geçen bilmediğim kelimeleri, sayfaya geri döne döne aklımda tutmaya çalışıyorum. doğu ya da batı menşeli olması da önemsiz tek gayem kelime hazinemi genişletmek.* keza filmler için de aynı şey geçerli, entelektüel çocuğum ya her kelimeye dikkat kesiliyor, öğrenmeye çalışıyorum. *zihin de boş tabii hepsi hop hop beyne gidiyor.

çandarlı'ya gidiyoruz yazın ailece, babamın kuzenindeyiz. kanalizasyon ile ilgili bir sıkıntı varmış. konuşuyorlar içeride; vidanjör * gelecek de temizleyecek, şu olacak, bu gidecek. dışarıya çıkıyorum. babam, dayım, birtakım adamlar. aralarına girip soruyorum. vibratör şu makine mi? derin bir sessizlik iş makinesinin vızıldanması dışında bir ses kalmıyor. kimse de yanıtlamıyor beni.
ben de biraz yüzlerine bakıp uzuyorum oradan, ciddiye alınmadığım için. *