lokumu ve güzel tarihi evleriyle meşhurdur kendileri.

bir oturuşta izleyip baya beğendiğim dizi. netflix’in kopyala yapıştır konulu dizilerinden sonra bu farklı kaldı gerçekten.

antipatik kişilerdir.
daha doğru düzgün muhabbet etmeden fotoğraf isteme cesareti gösterebilir ve bu cesaretini de gösterdiği için kendisini piksel piksel yakınlaştırıp dövmek gerekir.
"fotoğraf atsana, boydan atsana, atsana " cümlesiyle adeta sinirlerinizi bozabilir bu zat-ı boy'cular.
insanların bu fotoğraf isteme olayında genel olarak anlamadığı şey, fotoğraf atmak isteyen insan siz fotoğraf atsana diye isteyip darlamadan da atar.
canı fotoğraf atmak isterse de atar,atar yani malum zat'a anlatır gibi anlatılmalı belki ama atarr yani ataarr !!.
bu kadar sert tepki veren yazarınızın da en sinir olduğu harekettir.

sosyal medyasini resim atölyesine çevirip, profili 350 fotografla donatılmış sosyal medya kullanicisindan da,"hala fotoğraf ister hem de boydan. sanki sırf bunun için kodlanmış insan evlatları.
(bkz: sorgusuz sualsiz engellenmesi gereken insancıklar)

çalışmadan sabah akşam yiyip içen gezen şahıs. bu paranın kaynağı nereden geliyor ne hayatlar var be.

akraba,akraba,akraba.

gambler's blues gibi bir şahesere imza atmış olan gitarist. bunun dışındaki eserleri de çok güzel elbette, adam gitarı araba kullanır gibi çeviklikle kullanıyor fakat bu parçanın yeri ayrıdır bende.

dinleyiniz lütfen efendim, saygılar.

sevimli bir hayalet.

evet evet kendisinin henüz bebişken hem çok sevimli olduğundan hem de ortalıktan kaybolup 4, 5 saat kendini artmasından esinlenerek bu adı verdim.

benim evime yerleştiğinde bu özelliğini malesef kullanamaz oldu çünkü ben onu nereye saklanırsa saklansın buluyordum.

şimdilerde koridorda karşılaşıldığı an görmenizle kaybolması bir oluyor. bu yüzden yine adını hak ediyor. peşinden aşkım gel ne oldu dediğimde hiç bir şey olmamış ve az önce toz olan kendisi değilmiş gibi sakin bir edayla yanınıza geliyor.

tam bir beyefendi. adam, kral, janti çocuk.

(bkz: amin)

birbirimizi anlayamadığımız, empati kuramadığımız için.

ilber hocanın akademide kadınlara yönelik rahatsız edici tavırları* zaman zaman anlatılır. temizinden bir ifşası düşecekmiş gibi hissettiriyor. bu video da beklentiyi pekiştirdi vallahi.

biz de kucaklanan olduk.

jonathan noel, insanlarla bir arada olmaktan hoşlanmayan, kendine ait bir dünyada yaşamayı tercih eden bir şehir münzevisidir. bir çatı katında yaşayan jonathan bu katı satın almak için otuz yıl boyunca mücadele etmiş ve artık neredeyse muradına ermiştir. son taksitleri de ödedikten sonra kendi evi haline getirmeyi başardığı bu ev tamamen onu olacaktır. insanlarla ilgili kötü deneyimler yaşamış olan noel’i eşinin de yıllar yıllar önce terk etmiş olması, onu gönüllü bir yalnızlığa sürüklemiştir. noel bu metruk çatı katını bir eve çevirmek için elinden geleni yapmış, yerleri halı kaplamış, bir buzdolanı satın almış, odaya yeni bir yatak yerleştirmiştir. yıllardır aynı bankada sürdürdüğü bekçilik görevi hala layıkıyla yerine getirdiği için düzenli bir geliri, belli bir miktar birikimi, annesinden kalan altınları vardır. hayatı gayet düzenli ve planlı bir şekilde devam etmektedir noel’in. işi de öyle zo bir iş değildir. sabahtan akşama kadar bankanın önünde dikilmek ve banka müdürünü karşılayıp uğrulamaktan ibaret, basit, yorucu, sıkıcı ama garanti bir meslektir. bankanın karşınsında yaşayan ve def-i hacetini yol ortasında gören adamdan daha iyi bit hayat sürmesini bu iş sağlamaktadır. ancak günün birinde öyle bir olay olur ki noel’in hayatı alt üst olur. önce size bu olan şeyle ilgili birkaç senaryo sunayım, siz de bu arada aralarından seçim yapmaya çalışın:
a) noel kapıyı açmak üzereyken bir terorist odaya dalar ve düzeneğini yanlış bağladığı bombayı tekrar aktif hale getirmek için odasını kullanmaya karar verir ve noel’i rehin alır, daha sonra da birikmiş bütün parasını alıp, noel’i de yaralayarak oradan kaçar.
b) ev sahibi bunca yıldır ödediği paraları hiçe sayarak noel’i evinden çıkarmak ve ödediği paraların yandığını bildirmek için bölgenin en iyi iki avukatıyla birlikte ve polis nezaretinde kapıya dayanır. evinden aılan noel’i her şeyini kaybetmiş bir halde kendini evsiz adamın yanına gidip onla yaşamaya başlar.
c) noel, odadan çıkar çıkmaz yerdeki ıslaklığa basar ve düşer. kimseyle yakın bir ilişkisi olmadığı için kimse bu durumu fark etmez ve jonathan son anlarını kıprıdayamadan tavana kilitlenmiş gözleriyle hayatının bir muhasebesini yaparak bekler.
d) jonathan, odadan çıkmak üzereyken bir deprem olur ve yıllardır dişinden tırnağından artırarak satın almak üzere olduğu ev üzerine çöker ve biz noel’in hikayesini onun enkaz altından gelen sesi aracılığı ile dinleriz.


eğer “koku” isimli başyapıtın sahibi olan patrick suskind benim gibi yeteneksiz ve hayagücü kıt bir yazar olsaydı, bu dört şıktan biri elbette doğru olabilirdi. ancak suskind romanın devamını çok daha farklı getirir. bu anlatımı çok uzatmadan ve sizi yeterince meraklandığımı umarak, söylüyorum ne olduğunu ve okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum. yılların bekçisi jonathan noel, şehir münzevisi jonathan noel, evini nerdeyse satın almak üzere olan jonathan noel odadan çıkınca cam kenarına tünemiş ve ortalığa pislemekte olan bir güvercin görür…

kısa olan erkektir erkek dediğin en az 210 olmalı. yazıklar olsundur. *

1907 istanbul doğumlu türk şair. sekiz yıl galatasaray sultanisi'nde okuduktan sonra sanayi-i nefise mektebi'ne kaydoldu. burada kısa bir süre öğrenim gördükten sonra adliye meslek mektebi'ne girdi ve buradan mezun oldu. hem klasik türk edebiyatına hem fars edebiyatına hakim olan şair, 18 yaşına kadar gazel ve rubai yazdı. 1937'de yazmaya başladığı serbest ölçülü şiirlerinde asıl sesini kavradı. bu şiirlerde tasavvufun ve çoğunlukla doğu medeniyetinin mistik ögeleri ve anlatılarını sezgisel bir duyuşla kaleme alan şair, bu ögeleri büyüsel bir tavırla aktardı ve türk şiirinin gizemli şairlerinden biri oldu. şiirlerini (bkz: he), (bkz: lamelif) ve (bkz: om mani padme hum) adlı kitaplarında topladı. (bkz: divan şiirinde istanbul) adlı bir antoloji kitabı yayımladı. (bkz: mevlana), (bkz: molla cami) ve (bkz: ömer hayyam) üzerine kitaplar da kaleme alan şair, 1958 yılında hayata gözlerini yumdu.

tahtadan yaptığım adam

tahtadan yaptığım adam
ne yemek yiyor
ne konuşmak biliyor
kaskatı gözlerle
görünmez yerlere bakıyor

tahtadan yaptığım adam
hatırlıyor ki
bir zaman
nefes alan
ince ince yaprakları vardı
toprağı iştiha ile yiyen
liften
ince ince ağızları vardı

tahtadan yaptığım adam
ağaçtan uzaklaştı
ve insana yaklaştı
yazık ki
ne insan oldu
ne ağaç

“çocukların bilgeliği çok kıymetlidir. mesela nedensizce mutlu olmayı öğretebilirler yetişkinlere, ayrıca istediklerini elde edinceye kadar vazgeçmemeyi de.”

hakan mengüç- hiçbir karşılaşma tesadüf değildir

yemeden önce mutlaka instagram da "bakın ben avokado yiyorum" minvalinde story çekip atmayanı belediye zehirliyor sanırım diye düşündüren tropikal meyva.

güzel yaşadım, kimseyi bilerek isteyerek incitmedim, sevdiklerimi hep önde tuttum, elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım, benden bu kadar.

kuzey iskandinavyaya yerleşerek temelli kurtulunabilir.

etimolojiye bayılırım. en ilginç bulduğum bir örneği paylaşmak istiyorum.
rusçada yoldaş anlamına gelen tovariş (товарищ) kelimesi. tovariş kelimesinin kökü товар yani tovar'dır ve bu kelime eski türkçedeki tavar sözcüğünden geçmiştir.
tavar mal anlamına gelir. (dîvânü lugâti’t-türk dizini (tdk) tavar- mal, davar·ı, 79, 234, 235, 238, 264, 265, 300. 303, 362;ııı, 310, 334, 338, 419, 420, 445, 447 bkz> tawar)
sonuç olarak tovariş(товарищ)ler devlet malıdır, bireysellik yoktur fjkghjjh