çiğ köfte, kola, kahve, ekmek, çikolata, netfix dizileri, survivor.*

ifşası düşse fena gülerdik herhalde..iplikçi nedim gibi adam,çukulatam falanda diyomuş sjsjsjsj

uzak durulması gereken insan tipi.

bir carl orff klasiği bestedir.
bu müzik her şeye gidiyor abi! hangi psikolojide olursam olayım ona uyuyor. üzgünken sanki daha yavaş geliyor, içimdeki bulutlar karalanıyor, öfkeliyken hızlanıyor müzik, bir şeyleri parçalama isteği doğurtuyor, mutluyken de ahey ahey işte.
bu orkestra da iyi iş çıkarmış yalnız

bu test bile diyor ki bana; "kendinle ilgilen!"


--- alıntı ---

savunucu kişilik tipi çok ender görülmekte olup, nüfusun yüzde birinden azını oluşturur, ama yine de dünya üzerinde izlerini bırakırlar. doğuştan gelen bir idealizm ve ahlak hisleri vardır, ancak onları diğer idealist kişilik tiplerinden ayrı kılan kararlılıkları ve azimleridir; savunucular boş oturan hayalperestler değil, hedeflerini gerçekleştirmek ve kalıcı bir olumlu etki bırakmak için somut adımlar atabilen kişilerdir.

savunucular için dünya adaletsizlik dolu bir yerdir; ama böyle olmak zorunda değildir. başka hiçbir kişilik tipi, ne kadar büyük veya küçük olursa olsun bir yanlışı düzeltmek için hareket yaratmaya bu derece uygun değildir. savunucular sadece dünyayla ilgilenmekle meşgulken, kendilerine de dikkat etmeleri gerektiğini unutmamalıdır.

--- alıntı ---

üniversitedeyken bir yere oturdugumuzda hep cay icerdim. böyle etrafım milkshakeler karamel mochalarla donatilmisken ısrarla cay gibisi yok diyip çay icerdim. herkes cayı cok sevdigimi zannediyor. ama dupeduz fakirdim arkadaşlar. orda kahveye verecegim +10 ₺ ertesi gün harclıgi filandi yani. ısin trajikomik tarafı artık cok sukur lattler mochalar iciyoruz ama o zmnlardan kalma mıdır nedir hakikaten cay gibisi de yok.

anneanneme karşı sarılmak için bir nedene ihtiyacim varmış da durduk yere gidip öylece sarilirsam saçma olurmuş gibi hissettiğimden bu hafta cuma gününü bekledim. hayırlı cumalar diyerek elini öpüp sarılmak çok daha iyi ve rahat hissettiriyor beni.

genellikle yemek yaparken sorduğumuz sorulardır. malzemelerden ya da pişirme sürecinden emin olunmadığında vuku bulurlar.

bir de bulaşık yıkarken * bir anda varoluşsal kriz soruları hücum edebilir. tedirgin olmayınız, geçiyor bulaşıklar bitince.

-içi pişmiş midir? *
-altı kızarmış mıdır?
-tuz attım mı ben buna ya?
-buzdolabında ne var acaba? (bkz: gece buzdolabını açıp hiçbir şey almadan kapatmak)
-şimdi ben bunları yıkamasam ne olur ki? *

çeşitli bahçelerin duvarlarından aşılan yayın.*

basligi da bu sekilde acmaniza sebep olacak durum. saniyorum ki eksi sozlukun ilk zamanlarinda epey yaygin bir durum oldugundan 2000lerin basindan beri interaktif sozluk okuyanlarin gozlerini coktan alismistir bu sekilde yazilan tanimlari okumaya.

bana en lazım olduğum an, bana beni getiren kadim dostum.
elime kitabımı veren, başka birini isteme kız diyen kadim dostum.
boşluğunu farket ve onu ferahlamak için, daha rahat nefes almak için kullan diyen, kadim dostum.
bana beni sevdiren, kadim dostum.
en ihtiyaç duyduğum an, yapmacık dünyamı yıkan, gerçek bir dünya inşa etmem için beni dürten, kadim dostum.
kimse ile paylaşmadığım, beni de kimse ile paylaşmayan kadim dostum.
iyi ki var.

okumadan okudum demem. okumadan okudum diyenleri anlamam. okumadan okudum diyerek okumuş gibi yapan insanları bir kaşık suda boğmak isterim. *

"sonra çıkıyorsun dışarı, bakıyorsun güneş hala tepede. bir cigara yakıyorsun ve yıllardır kurduğun cümleyi bilmem kaçıncı kez kuruyorsun: napalım kısmet değilmiş..."

eylemlerin cinsiyetler üzerinden değerlendirilmesine ne zaman son verileceğini merak ettiren başlıklardan biri.
tanım: ilgisi, hisleri doğrultusunda kişinin duygularını yansıtan veya yansıtacak davranışlarda bulunan ilk taraf olması.

dilimize yeniçeriler tarafından kazandırılan, resmen yöneticiye karşı gelmek, ayaklanmak, isyan başlatmak anlamlarına gelen deyim. esasen tarihi bir gerçekliğe dayanır. öyle ki; yönetimden hoşnutsuz olan yeniçeriler, et meydanı'nda toplanır, "istemezük (istemeyiz)" nidaları eşliğinde koca kazanlarını (evet, bildiğiniz kazan) kaldırır, devirirlerdi. bu eylem ilgili yöneticiye karşı (artık sadrazam mıdır, divan-ı hümayun üyesi midir, yoksa padişahın bizzat kendisi midir bilinmez) başlatılan ayaklanmanın apaçık ilanı niteliğinde idi. aynı zamanda yönetime karşı son bir uyarı, son bir "bizi mutlu etmezseniz kötü olur" mesajıdır. nitekim koskoca padişahtan, koskoca sadrazam efendi hazretlerinin kellesinin istendiği; padişahın da zavallı kulundan biçare halde vazgeçtiği dahi görülmüştür.

bilinçli nasıl hareket edeceğini bilen ve hakkını aramasını bilen güçlü birey.

nasıl mutlu olmayayım yahu?
güzelliğe bak güzelliğe.
en sevdiğim çizerin kitabı gelmiş.
en sevdiğim diğer çizerlerin kitabı niye gelmemiş? püffff.

haberleri izlememeye çalışıyorum.
izlediğimde içim kan ağlıyor.
dünden beri tv kapalı evde. ben zaten tv izlemem pek anneme de açtırtmıyorum. tansiyon hastası zaten en son izmir depreminde hastanelik olmuştu üzüntüden. o başlıklara girip okumuyorum oraya yazmak istemedim bu yüzden.


ayrıca bu memlekette mutlu olmak, mutlu kalmak çok zorlaştı artık. kendi iç huzurunu yakalasan bile hergün yeni bir şey oluyor insanı huzursuz eden dibe çeken.
bir an önce bitsin artık.
düşün şu memleketin yakasından.

şebnem paker - dinle
manga, sertab erener, can bonomo, mor ve ötesi şarkılarını da çok seviyorum ve sık sık dinlerim ancak şebnem paker dinlemelere doyamadığımdır, birinci olmadığına şebnem hanım sanıyorum ki benim kadar üzülmemiştir.

sadece buzdolabını ve cep telefonunu bulduklarını sanıyordum, yanılmışım özür dilerim.
beyan şöyle:

twitter.com/tele1comtr/stat...