selda bağcan kendi düşüncesini dile getirmiş, kimseye karıştığı ya da müdahale ettiği yok. bunun nesini linç ederler anlayamıyorum. asıl özgürlükleri kısıtlanan lgbt bireylerini, şiddetle burun buruna olan kadınları (özellikle istanbul sözleşmesi fes edildikten sonra), hiçbir değeri olmayan hayvanları ve dahasını yapanları linçleyin efendim.

bazı sebeplerden ötürü birkaç gündür tanım yazmayı bırakmış, kendi içime dönmüştüm. bazen insanın içine dönüp kendi halini hatrını sorması kadar güzel bir şey yok, herkese her gün nasılsın diye soruyoruz da kendimizi düşünmek, "acaba nasılım, bir şeye ihtiyacım var mı?" demek hiç aklımıza gelmiyor dimi? neyse ki şu son bir hafta içerisinde iyice sohbet edip kendimle, dertlerimi dinledim de arınıp dinginleşip soluğu burada aldım. bu sohbetlerden ve çevremden gözlemlediğim bir iki şeyi buraya da yazmak istiyorum müsadenizle.

öncelikle, hayattaki en önemli şeyin kendi akıl ve ruh sağlığımız olduğunu, sonrasında ise bu sağlıklı akıl ve ruh ile çevremize bakmamız gerektiğini benimseyebilirsek eminim harika bir sosyal hayatımız olacak. tam tersi bir pencereyle dünyaya baktığımızda her şey gözümüze daha çekilmez daha karanlık geliyor zira ya da benim öyle oluyor bilmiyorum.

yine eğer bir gün başkalarının ne düşündüğünden çok kalbimizin ne söylediğini ön plana alarak yaşamaya başlarsak hepimiz özgür bireyler olacağız. sanki her birimiz bileklerimize takılan "başkalarının dediği" kelepçelerine mahkum halde yaşıyoruz da haberimiz yok.

son olarak da insanları üçe ayırmak gerektiğini düşünüyorum; iyi gelenler, kötü gelenler ve geldiği gittiği fark etmeyenler. hayatında dönem dönem insanları önüne koyup eleyen biri olarak iyi gelenler kategorisindekilere vermem gereken değeri artırır, kötü gelenleri büyük bir keyifle çıkarır, fark etmeyenleri de oldukları yerde bırakırım.

bu sadece günlük hayatımda değil sosyal mecralarda da yaptığım bir uygulama. işte tam da burada "iyi gelenler kategorisinde" olanlara söylemek istediğim bir şey var;

ben sözlüğe kaydolalı 1 ay bile olmamasına rağmen şu kısacık yokluğumu fark edip birebir iletişimim olsun olmasın " nerelerdesin, karikatürler bugün neden yok, sesin neden çıkmıyor?" diyen, döndüğümü görüp "hoşgeldinler" ile karşılayan güzel insanlar iyi ki varsınız. iyi gelenler kategorisindeki insanlarınız çok olsun dilerim.*

aklına gelince kalbin sızlaması..

tahmini geçiş süresi belli değil, yaşadığın yoğunluğa göre kişiden kişiye değişir.
kolaylıklar dileriz.

benimdir.

ya sorulan soruya alakasız bir cevap veriyorum, ya anlaşılamayacak kadar yazım kurallarını ihlal ediyorum, ya doğru düzgün random atamıyorum. bir şekilde, kendimi aptal gibi gösteriyorum. büyük yetenek.

yapmayı da yemeği de çok sevdiğim unlu mamül. her çeşidini pofuduk pofuduk yapabildiğim fakat tariflerimi paylaşmaya çekindiğim şekerlilerimdendir. herşeyin olduğu gibi kek yapmanın da bir usulü bir adabı vardır. malzemeleri sırasıyla koymaz, usulünce çırpmazsanız kek kabarmaz.

muvaffakiyetsizleştiricileştiriveremeyebileceklerimizdenmişsinizcesine

ailelerin çocuklarının yanında ,çocuklar doğdu doğalı sigara içip büyüyünce de sigara içmek zararlı naralari atıp,sigara içince de kızmaları.

tarihte 99 yıl önce bugün (1 eylül 1922) mareşal gazi mustafa kemal paşa tarafından “ordular! ilk hedefiniz akdeniz’dir.” emri verildi.
metnin orijinalini murat bardakçı habertürk gazetesi aracılığıyla yayımlamıştı. belgenin aslı bugün genelkurmay arşivinde bulunmaktadır.

çınar, bayramyeri gibi gezilesi yerleri olan, traventerleriyle ünlü, kızının tozunun horozunun meşhur olduğu şehir.

''iyi'' kavramı göreceli yani kişiden kişiye değişen bir kavram olduğu için net bir cevabı olmayan sorudur.

her yerde olabilir sizin ''iyi''nize uygun olan insanlar.

sözlüğe ilk girdiğim andan itibaren edindiğim alışkanlık. hatta beğeninin sınırı olduğundan çokça üzüldüğüm durum*

stefan zweig'ın son eseri olan satranç, adeta onun hayata bir veda mektubudur. nitekim kendisi de artık dünyanın asla eskisi gibi olamayacağını düşündüğü için, dünyanın içinde bulunduğu savaş ve kaos hali karşısında duyduğu endişe ile hayatına son vermiştir.

belirtmiş olduğum gibi son eseri olduğu için, bu kitap aslında intihar eşiğinde bulunan yazarın ruh halini ortaya koyan bir eserdir.

kitap kısacık bir öykü olarak görünse de aslında içinde barındırdığı imgeler ile harika bir eleştiri, başkaldırı kitabıdır. kitap insanlığın ve insanlık onurunun faşizm ve otorite karşısındaki ezilişini sayfalar arasında ilmek ilmek işlemektedir.



tüm bu bilgiler göz önüne alındığında satranç, dünya edebiyatı'nda yazılmış en etkili eserlerden birisidir. basit bir hikaye olarak görülmemeli, satır altları üzerine uzun uzun düşünülmelidir. satırlarıma son vermeden önce stefan zweig'ın aramızdan ayrılmadan önce bizlere bırakmış olduğu cümleler ile sizleri baş başa bırakmak istiyorum:

bugün dw'nin haberinde denk geldiğim büyük insandır. ülkemizde sedat peker, futbol boş siyasetler konuşuluyor.* keşke çıksan da hep senin gibi güzel insanları dinlesek be güzel insan.



ilgili dw haberi

içerisi şampiyonlar ligi gibi. az önce ekrem abi de geldi.

ferhan şensoy'un gündeste, gecedeste ve dündeste'den sonraki dördüncü şiir kitabı. bugün itibariyle raflarda yerini almıştır.

değerli bir yunan filozof ve bilge.

idamı sırasında karısıyla arasında ibretlik bir konuşma geçmiştir.
"sokrates'in karısı, 'ah bu yargıçlar! seni haksız yere öldürüyorlar.' diye ağlarken sokrates, 'haklı olarak öldürselerdi daha mı iyi olurdu?' demiş."

reklam gibi bir şey oldu bence ki ben de oradan haberdar olup geldim,iyi de oldu.

doksanlı yılların sonunda kurulmuş olup ilk albümleri zehr-i zakkum 2007 yılında piyasaya çıkmıştır. teomanla düet yaptıkları albüme de ismini veren şarkılarıyla ilk tanımıştım kendilerini...
.....
"kırgın
bıkkın
dargın
yakarışların
lunaparkta unutulan bir çocuk sanki".......

profesyonelden profesyonel anlar..