bebekken sevilmek bir ihtiyaçtır, çünkü bebek ancak sevildiğini hissedince hayatta kalır. sırf yeterince dokunulmadığı, sevilmediği için yatakhanelerde ölen bebekler olduğunu duymuştum. yetişkinler için ise sevilmek bir ihtiyaç değildir. ama halen çocuk modunda kalıp sevgi dilenen bir yetişkin olmaksa, daha itici olmaya yol açar çünkü hiç kimse* muhtaç birinden hoşlanmaz çünkü muhtaçlık enerjisi, sevgi dilenen kişiyi daha da itici kılar. paradoksal olarak aradığı sevgiyi dışarıda bulamaz ama kendisiyle barışık olan, kendini seven kişi ise çekicidir. tek çare, kendini sevmektir ve kendi merkezinde kalabilmektir. kendi merkezinde kalanı da, olduğu gibi kabul edenler sever ki zaten o da sevilmediğinde dert etmez ve kimseden de sevgi dilenmez.

taşı yerden alıp kendi kafana vur, kendisine bunu yapan adam bana ne yapmaz diyerek kaçacak delik araycaktır.

birkaç tane yazacağım:

1) eyüp sabri tuncer:

internet mağazalarında baya bi kargo ücreti vardır mümkünse mağazalardan alınız. kokuları çok güzeldir.

2) greenworld limon kolonyası :

çağrı marketlerinde de bulunan ucuz bir kolonyadır. kokusu çok iyi değildir ama fiyat performans ürünüdür.

3) rebul:

adı üstünde rebul zaten. harika kolanyaları vardır ama bir tık pahalıdır. eğer denemediyseniz rebul yeşil çay kolonyasını kesinlikle tavsiye ederim.


tanım : önerdiğimiz kolonya markalarını paylaştığımız başlıktır.

dünyanın en zevkli işi bunun koleksiyonunu yapmak falan olabilir. ama tabii güzel ülkem ona bile zar zor izin veriyor bir çizgi roman olmuş 40 lira. görsele dayalı bir sektör olduğu için baskıları genelde çok güzel olur. elde tutmak, çizimlere bakıp çizerin ruh halini çözmeye çalışmak keyifli bir aktivitedir.

birisi "günümüzün mitolojisi çizgi romanlardır gelecek nesiller bizim destanlara baktığımız gibi çizgiromanlara bakıp bizi anlamaya çalışacaklar" demişti. altına imzamı atarım. filmleri her ne kadar güzel olabilse de bence genel olarak yüzeysel kalıyor. her şeyin kendi alanında anlamlı olduğunu düşünenlerdenim. (bkz: medium is the message)

tulga.

insanımız o kadar laftan anlamaz ki. paket servis var, kapalı alanlarda uzun süre kalmayın deniyor, onlar gidip avm'de yere oturup rezil gibi yemek yiyorlar. laftan anlamayanın hakkı kötektir sözüne çıktık yine.

bir kadın olarak içimi cız ettiren cümle .
ne olur hayata böyle bakmayin beyler , bunun doğruluk payı falan yok biraz tipe daha çok adamlığa ve ortak yönlere bakıyoruz .

ıstisna olarak parayla sınıf atlamaya calisan kadınlar var ama bunlar kucuk bir kitle.ayrıca bazılarınız parayı bulunca sizi yokkende seveni unutup o paraya bakanlara kosuyorsunuz.

kafa sözlük, ekşi sözlük gibi; üyelerinin çeşitli "tanım"lar girmesiyle yürüyen etkileşimli bir çeşit sosyal medya uygulaması. türkiye'de ortaya çıkmış bir sosyal medya anlayışıdır. evet, gerçekten türkiye'ye özgü.* en azından benim gördüğüm kaynaklara göre öyle (aksini ispatlayan olursa editlenecektir.). 1999'da kurulan ekşi sözlük ilk katılımcı sözlüktür. dolayısıyla bir katılımcı sözlük nasıl olur dediğimizde aslında ekşi'nin koyduğu kuralları uyguluyor oluyoruz. türkiye dışında azerbaycan'da da ekşi'den sonra kurulmuş bazı katılımcı sözlükler var, bakınız: sözaltı sözlük, öz aramızdı.

anlatmalıymış meğer.

artık çıkmıyorum istiklale
sabah fatma hanım uyandırıyor helva, ekmek, çay bana onlar batıyor
odanın hali perişan, ben perişan; kimse yok işime karışan
arada balkona çıkıyorum, fesleğenler kuruduğunda ocaktı ben baharı bekliyorum
ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala
gözüm şişelere takılıyor, becerebilseydim ne ala
bugünlerde böyleyim ben, yas denen şiirdeyim
bir köşede gülüşün var, sırtımda kanlı bıçağın
hiçbir zaman duymayacağın, duysan da anlamayacağın bir çığlıkta
sana birikiyorum.

siroz sebebiyle vefat eden grubun eş solisti cemil abiyi rahmetle anıyorum.

ne yazık ki yine adaleti sosyal medyadan aramak zorunda kalınan bir vaka. umuyorum ayşegül en kısa zamanda sağlığına kavuşur ve sorumlusu ya da sorumluları gereken cezayı alır.
yetkililer umarım önce kendi vatandaşını korur!

sarı lacivert sevdamız hasebiyle bu gecelik eşlik edemediğim ve çok şey kaçırdığıma emin olduğum, babuşuma ait yayın.

farkına varanın canını acıtan farkına varmayanın da banane deyip geçtiği. mutlu olmanın belli ekonomik şartlara bağlı olduğunu gösteren en net somut örnek.

narkotik aramalarında esasen kediler köpeklerden daha yeteneklidir. kediler yerine köpeklerin kullanılmasının sebebi kedilerin vurdumduymaz canlılar olmasından kaynaklanıyormuş.

- hadi olm tekir bul şu tozu!
+ yav baba getir şuradan bir balık yiyelim ne tozu ne tuzu.

hediye olarak alınan uzaktan kumandanlı arabadan sıkılınca meraklı erkek çocukların yaptığı aktivite. bunun daha üst versiyonu var. arabanın parçalarıyla kartonda yeniden araba yapmaya çalışmak. sonuç tabi ki hüsran. yaratıcı düşünme başarılı.

sonra aramıza şehirler girecek
hiç karşılaşmayacağız
tesadüfler bile bir araya getiremeyecek

sonra belki birimiz öleceğiz
diğerimiz hiç bilmeyecek.

nazımhikmet

kafanda yaşattığın insanla, bilincinle, aynadaki yansımanın arasında dağlar kadar fark olması. ıstediğin şeyi alırken etikete bakmayacak kadar zengin olana kadar ve kendini kabullenip sevene kadar neredeyse bir ömür bitiyor, ikincisi, bu bir şey bilmiyor diyerek sizi hiç dinlememeleri, tek çocuk olmadığınız için payınıza düşen her sevginin her ilginin kardeş sayısına bölünmesi. anlatacak çok şeyi olmak ama kimsnin hikayenizi okumak ve bilmek ve dinlemek istememesi, bundan dolayı da yavaş yavaş içinizdeki çocuğun günbegün öldüğünü, artık çocuksu heyecanlar duyamadığınızı, hayatta en sevdiğiniz şey olan yeni kitap almanın ve yazmanın bile sizi sevindiremediğini görmek.

saygı çerçevesinde o yazar hakkında düşündüğünüz şeyleri dilediğiniz gibi yazabilirsiniz. eleştiri ya da iyi dilek farketmez. nickaltına hep iyi şeyler yazılır diye bir kural yok eleştire de bilirsiniz.

bazı yazarlar eleştiri gelince çok hırçınlaşıyor ya da sildiriyor bunun olmaması taraftarıyım. sonuçta hakkımızda hep iyi şeyler düşünülecek hep sevilecek değiliz bunun bilincinde olması lazım herkesin.

ruh halim işte bu. herkes çekilsin ama sen otur yanıma...

kişisel sebeplerle veya sıkılmaktan veya sadece canı öyle istedi diye gidip geri dönen yazarlara diyecek hiçbir şey yok. fakat gitmeden önce, yazarlara ve yönetime hakaret edip, sonra da, hepinizden tiskiniyorum, bir daha şeytan görsün yüzünüzü, siz kovmuyorsunuz ben istifa ediyorum diyip giden ve birkaç ay sonra hiçbir şey olmamış gibi geri dönen yazarlara başka bir tanım bulunmalı. sadece "geri dönen yazar" onun bu tavrına baya çiğ kalıyor.
bir de hala döndüğünde/döndüklerinde dikkat çekmek için, eski meselelere çomak sokmaya çalışması/çalışmaları içler acısı.
herkese sözlük hayatında tek yatırım tavsiyem: hiçbir zaman büyük büyük laflar etmeyin.