tek ben miyim bunu yapan? gece çenem düşer benim (sebebi beni ilgilendirir). sabah bi bakarım ulan ben ne yazmışım inşallah kimse görmemiştir diye silerim. oysa ne gerek var. düşünmüş de yazmışım. hoşuna gitmeyen başını duvara vrusun.

öykülerini çok sevdiğim yazar behçet çelik’in patikaların iyi yanı isimli on bir öyküden oluşan kitabının ilk öyküsü olan seyrelme telaşı isimli öyküde geçen bir kavramdır.

bazı insanların hayat gramerinde bir bozukluk vardır. öyle olsun istemedikleri halde vardır bu bozukluk. düzeltmek için çabalasalar da vardır ve var olmaya devam eder. hayatlarını alt üst etmek için istek duymazlar bu insanlar, en azından çoğu insanda yoktur böyle bir arzu ama hayat gramerinde doğuştan bir bozukluk olan insanlar bu konuda istekli diyemesek de çok başarılıdırlar.

bu bozukluktan mustarip olan insanlar hep yanlış adımlar atarlar, hatta çoğu zaman bu adımın onların düşmesine neden olacağını bilmelerine rağmen. durduramazlar kendilerini. sonra düştüklerinde yeniden başlamak için çok zorlu dönemler geçirmek zorunda kalırlar. onca yara berenin sağalması çok zaman alır.

çoğu zaman da iki seçenek arasında hep yanlış olanı seçerler. yanlış olduğunu bile bile hem de. bunu başlarına bir kötülük gelsin diye, hayatları mahvolsun diye de yapmazlar. sadece başka çareleri yokmuş gibi yaparlar. bu sefer tercihleri onlara mutluluk getirebilirmiş gibi yaparlar. ve sonu her zaman olduğu gibi yine acı, yine keder olur.

bu tür insanlar her şey yolunda giderken, hayat güllük gülistanlık iken, içlerinde huzur kırıntıları serpilirken, mutluluk diye bir şeyin varlığına inanmak üzereyken tökezlemeden duramazlar. ille de yanlış bir adım atıp güzel şeyleri mahvederler ve bu en çok onlara zarar verir. bu kadar savaştan sağ çıkan bir insanın içinde çok ceset vardır mutlaka.

içlerinde sakladıkları ya da onlardan habersiz saklanan o bozguncunun ne zaman ortaya çıkacağının bilememenin tedirginliği ile hiçbir güzellik onlara o kadar güzel gelmez, hiçbir mutluluk yeterince sahici olamaz, hiçbir huzur olması gerektiği kadar uzun süremez. çünkü bir yerde saklanan o bozguncu her ana ortaya çıkmaya hazırdır.

sadece bazıları, yani şanslı olanlar, hayat gramerlerindeki bu bozukluğu düzeltecek biri ya da birilerine rastlayabilir. o zaman sıfatlar yerli yerine oturur, fiil çekimleri düzelir, noktalama hatasından kaynaklanan anlatım bozuklukları silkelenip kendine gelir. her sözcük tam olması gerektiği yerde, tam olması gerektiği gibi kullanılır. ve bozguncular sokak aralarındaki izbe bodrum katlarına çekilmeye başlarlar. her şey yoluna girdiğinde don quijote’nin nasıl okuduğu da o kadar önemli olmaz artık.

ingilizcesi operations research olan kavramın ilginç bir çeviri sonrası aldığı isim. amacı temelde bir işi nasıl daha iyi yapabilirizi bulmaktır. daha iyi derken olabilecek en iyisini kastediyorum. bu en iyi, yani optimal sonuca ulaşmak, yöneylem araştırmasının en temel amacıdır. doğrusal programlama, doğrusal olmayan programlama, dynamic programming (dinamik programlama) gibi yöntemleri vardır. bunların hepsi ve diğer niceleri, problemin doğasına göre kullanılabilir veya kullanılamaz.

yöneylem araştırmasının kullanıldığı en ünlü alanlardan birisi traveling salesman problem (gezgin satıcı problemi)'dır. bu problemde, bir satıcının birden çok şehre uğraması gerekmektedir. bir şehirden çıkınca o şehre dönmeyecek şekilde bu satıcı en kısa yolu nasıl kat etmelidir? bu soru, satıcının ziyaret etmesi gereken şehirler arttıkça içinden çıkılamaz bir hale dönüşebilir. yine de, milyonlarca şehir için bile olan versiyonları çözüme kavuşturulmuş veya optimuma yakın bir çözüme ulaştırılmıştır.

knapsack problem ise başka bir ünlü yöneylem araştırması konusudur. bir çantaya elimdeki mallardan hangisini dahil etmeliyim ki çantaya koyduğum malların değeri maksimum olsun? tabi burada, her malın bir ağırlığı (veya çantaya belli bir miktardan fazla konulmasını engelleyen limitleyici herhangi bir özelliği) ve değeri vardır. malları, değerlerinin toplamını maksimize edecek (ençoklayacak) bir şekilde ve çantanın kapasitesini aşmadan yerleştirmemiz lazım. işte, temelinde optimizasyon budur. olabilecek en iyi hale getirme, en iyi seçimleri yapma. tabi, gerçek hayatta işler karışınca çözümler de bu kadar kolay olmuyor. bu gibi durumlarda, (bkz: heuristik) çözümler düşünülebilir.

edit: yazım hataları, anlatım.

beyuk iş.
neyse emeğe saygısızlık etmeyeyim.
ama illa bir şey demem lazım.
yanımdaki uzun olan, benim yanında küçücük kaldığım uşak, oğlum olur.
yormayın kendinizi diye yazdım.
büyütsende anlayamazsın. *
bu arada, çok yakışıklı ama de mi?
e kimin oğlu.

mahallede çingene çocukları vardı ve birinin gözleri yeşildi. ben de renkli gözlüyüm, ailede tek. her dışarı çıkışımızda 'run bak biz seni onun ailesinden aldık, evlatlıksın sen. onun da gözleri renkli, seninki de. bizimkiler sen üzülme diye söylemediler ama bilmen lazım artık' derdi. ben de içli içli ağlar, anneme de anlatamazdım. nebçim ablam varmış *

#598453 en yakınımdaki kitabın 17. sayfasındaki 3.cümleyi yazmışım ama o kadar hiçbir şey bilmiyormusum ki ne bir kitap ismi söylemişim ne başka bir şey*. vay beeee, zaman ne çabuk geçiyor dostlar.

necip mahfuz'un dinden aforoz edilmesine yol açan, dinler tarihini alegorik bir roman şeklinde anlatan efsanevi kitap. necip mahfuz'un nobel edebiyat ödülü olduğunu anımsatmak isterim öncelikle. ve dine ve dini değerlere körü körüne dogmatik bir şekilde bağlı olanların ise hiç okumamasını öneririm. zira kutsal kitaplarda anlatılagelen dinler tarihi, yaradılış kanunu, cennet cehennem, adem ve havva, kabil ve habil, hz. musa-firavun, hz. isa, hz. muhammet gibi bir çok konuyu alegorik bir biçimde anlatıyor. şöyle sıralarsak kitapta geçen:


bundan sonrası spoiler:

eğer antik yunan'da yaşasaydı apollo'yu değil, sahne adını birbirine dolayıp ortaya halsey'i çıkaran şu minnoş kadını müzik tanrısı'sı yaparlardı.

eskilerden kalma, insanın eşine bağımsız bir birey olarak da saygı duyduğunu göstermek amacıyla kullandığı naif itham. şimdiki gençler rastlasa puhahahahahaha diye güler o ayrı.

-benim ağzımdan çıkan senin kulağına isabet ediyor mu? algıda mı seçicisin sen? (bkz: ismail abi)

(bkz: sır ağda)

sözlerinde herkesin kendinden bir parça bulabileceği 1970 yılından süzülüp gelen harika bir the mody blues. dile kolay tam 51 yıl...

ekonomi çok iyi.

ilk defa sözlük bünyesinde yapılan bir yarışmada birinci oldum. gözyaşım pıt. bir sonraki yarışmaya da katılmayı düşünüyorum. *

benim gibi bir münafık dahi 11 yaşında
merakından gitmiştir. hoca " merak ettiklerinizi sorun bakalım" dediğinde çocuk aklıyla ve evde okuduğumuz alevi kültürüne ait kitaplarında verdiği gazla '' allah bana kendi ruhundan üflediyse neden günah işliyoruz? benim ruhum allahtan bir parça değilmi" sorularını sordum, hoca '' sen bir daha gelme evladım" cevabını verdi. küçükten belliydi anarşik olacağım..

kesin olarak yapılması gereken eylem
burada yaşayan insanların hepsinin psikolojisi bozulmuş, ahlaki yönden çökmüş, saygı sabır kalmamış, herkes bir kavga peşinde, öfkeli insanlar ülkesi olmuş.
dolmuşa biniyorsun sabır, alttan alma yok.
insanların yüzlerinde hep bir somurtkan tavır.
ülkenin içine düştüğü durum içler acısı.
imkansızlık, maddi problemler insanları mayıştırmış, gücü gücü yetene olmuş.
akıl sağlığımı ne kadar koruyabilirim bilmiyorum.
en kısa sürede kaçıp gitmek için çalışmalara başladım...

biorezonans yöntemi ile yirmi iki yıllık bağımlılıımdan sonra bu grup dahil oldum. yaklaşık 3 aydır sigara içmiyorum. mutluyum.

sigara eski sevgili gibidir, onca zararına rağmen hala onu sevmeni bekleyen.
arada aforizma kasan kişidir.

nezuko chaaann kavramını hayatımıza sokan animedir. mangası, lost dizisinden beter bir son ile bitmiştir. upper- lower ranked demons listesi derken güzel bir güncelleme gerekmektedir.

bu hayatta kimseye hiçbir şeyi tam olarak anlatamayacağını anlamıştı. biri için ölüm kalım meselesi olan, diğerinin gözünde toz kadardı.
az, hakan günday