sözlükte hep aynı yazarları görmek

saat konusunda herkes taraftarı olduğu takımın veya büyük bir olayın tarihini görünce önceleri bir şaşırır ama daha sonra bunun çok fazla başına geldiğini görür.

sözlükte devamlı aynı yazarları görmekte aslında tam olarak sizin o yazarları önemsediğiniz manasına gelir biraz algıda seçicilik gibi bir şey.

kimisi bıraktı, kimisi bırakmak zorunda kaldı, kimise de manita yaptı ve gitti. bir biz tek kaldık be...

ne yapalım yiyenim biz de mi gidelim?

dostum müdavimiz işte. ne yapalım?

ce e hadi beni yine görün.
denk gelme meselesidir.
ayrıcana durumdan sıkılan engellesin piliz.

beni de görüyor musunuz söylesenize*, tatlı tatlı yazmış yine diyor musunuz?

hani meşhur bir film vardı ya birbirine ilgi duyan başkahramanlar birbirine duygularını seni görüyorum diyerek dillendiriyorlardı.

yani sözün özü şu ki; algıda seçicilik var bu işte. yani severek veya sevmeyerek okuduğunuz bazı yazarlar dimağınızda kalmış ve hep farkında olmadan onları takipliyor olabilirsiniz.

filmin adı neydi yahu! dilimin ucunda ama bir türlü adını koyamadım. neyse detay vereyim de illa ki biriniz yazar. hani farklı bir evrene gidiyorlardı ve oradaki yerel kılıkla onlar gibi davranıyorlardı.

proje amacından sapıyor ve sonradan keşif için gidenler yerlilerin lehine hareket ediyorlardı. bunun üzerine proje sahiplerinin talimatı ile bi acayip savaş patlak veriyordu.

olaylar sarpasarıyor ve sonradan gidenlerden biri beklenen kahraman ilan edilip ona seçilmiş kişi muamelesi yapılıyor, bi acayip itaate girişiyorlardı. o da bir anda bu misyonu üstleniyordu.

mavi tenli şirinler kasabası gibi bir yerdi mekan. doğa ile müthiş bir uyum ve adeta orman ile yerlilerin aynı gibi davrandığı bir yerde geçiyordu olaylar.

bide çok güzel ve el değmemiş doğa görüntüleri çoktu filmde. hatta kahramanımız uçan ejderha tarzı bir yaratığı ehlileştiriyordu ya la!!

konu nerelere geldi yahu!!!

bir gün sonra gelen edit:
arkadaşlar filmin adını hatırladım…
(bkz: avatar)

iddia ediyorum benim gibisini görmemişsindir. olmadı tekrar dön bi bak, farkım tarzım bebeyim.

beni asıl düşündüren beni bir süre görmeyince merak eden olup olmadığı.
hep beni görmeleri mümkün değil çünkü.
bazen çok yazmak istiyorum ama kelimeleri toparlayamıyorum bazen de başlıklar öyle garip geliyor ki onlara dair yazacak bir şeyim olmuyor.
hep aynı yazarları görüyorum iddiasında değilim ama mahlasına aşina olduğum yazarların yazdıklarını daha dikkatle okuduğum doğrudur.

yazarlar konseyi olarak bir zümre olduğumuzu belli eden realite

5 kişi sabit beni beğeniyorlar saolsunlar da acaba görünmez miyim diye düşünmeden edemiyorum. yada sadece 5 6 kişi mi kaldık bilmiyorum ama umarım öyle kalmamışızdır.

herkesin düşüncesi birbirine uymuyor bundan mütevellit ortaya çıkan durum. çünkü tanımlarımı beğenen insanlarla harbi iyi anlaşabiliyorum dm'den. onları yerim çok tatlılar. bende sizi seviyorum bebeklerim.

benden sıkılanın bir ömür boyu dişleri kamaşsın.

mürekkebin son damlasına kadar..

dostoyevski tolstoy olsa buarada aynı serzeniş olacaktı. hatta tum yazarlar olsa da.doymuyoruz anam.

sözlük gündüzleri terke edilmiş köy evi, akşamları da mülteci kampı gibi aynı.

yapı taşlarıdır onlar, görmeseniz sözlük boş kalır.

buralarda yeniyim ama evet hangi başlığa baksam hep benzer yazarlar görüyorum. sebebi nedir merak içindeyim.

#819021
sene 2022 pek bir şey değişmemiş.
hala aynı yazarlar hep. diğerleri ne yapıyor neden yazmıyor. ses verin.

#2253941
biz sevişmenin geyiğini yaparken onlar sahiden sevişiyorlar belki de.