sözlükte ilk nefret edilen yazar

madem oyle dokulsun kirli camasirlar.

2021'de ilk kimden nefret ettim hatirlamiyorum o kadar eskiyi, 2024'te ilk trevor philips ve lucifer'dan nefret ettim. bence ikisi de birbirinin yan cari, bomba iddia, ortalik karisacak, vaziyet alin. evet.

saka saka, ama nefretim dogru da birbirinin yan cari degiller.

trevor philils tofas sahin ise, lucifer 2. el doblodur yani kimse kusura bakmasin.

hadi allah rahatlik versin herkese.

alt ırk gibi aşağılık olarak gördüğüm 1-2 kolpacı şopar var, başlıkta da en çok onlardan birinin adının geçeceğinden emin gibiyim.

nefret aşırı güçlü bir duygu, nefret edilecek kadar bile bir yerime takmıyorum.

henüz yok.
köylü dahil kimseden nefret etmedim henüz.
adam gibi adam vede erkeğin dibi adaydı ama tanım ve başlıklarını engelleyerek bu ihtimali ortadan kaldırdım.

bir tane var onun da ismi bende kalsın.aklınca espri yapacağım diye hoş olmayan,küçük düşürücü ve dalga geçen bir paylaşımda bulunmuştu ondan dolayı.

(bkz: eyluling)

(bkz: clarkkent) her kimse benden önce almış mahlası. onun yüzünden alamamıştım mahlası. tanımam etmem ve yazmıyor burada ama bir 'k' harfinden dolayı fena ayar oluyorum kendisine.

sakın döneyim deme oğlum sözlüğe falan. yemin ederim pıçaklarım seni.

bu çakma superman haricinde nefret falan yok. seviyorum hepinizi. canlarım benim.

kin ancak daha fazla kin doğurur.
-fearless-
buda kalbi çok yorar.
genelde bu hissiyatı beslediğimiz insanlara birçok sebepten ötürü birşey yapamayız. o sebepten nefret duygusu içimizde sürekli irin biriktiren, bizi hastalık sahibi olmamıza kadar götürebilecek olumsuz bir duygudur.
evet sözlükte gördüğümde midemi bulandıran bir iki kişi var. fakat ben o kişileri görmemeyi seçerek içimde ki o kötü duyguları baskılamayı seçtim.
savaşmak istemiyorum ben. kavga etmek istemiyorum, birşeyler anlatmak felan istemiyorum, sinirlenmek istemiyorum, üzülmek istemiyorum... yorgunum çünkü ben!
eğer mümkünse, sadece sessiz ve sakin bir şekilde defolup gitmek istiyorum.

kimseyi nefret edecek kadar yükseltmem, anında engellerim ittir olur gider kendi çukurunda öter.

nefret edebileceğim kadar kimseye dikkat etmedim sanırım

retro spektif homo şappiens
edit: bir alt katta yaşamaya çalışan yazarımsıya yanıt: sevgi yaşandıysa sevmemek oluşur bu durum söz konusu olmadığı için hiç tanımadığın bir insana nefret oluşur.
orta edit: aramızda daha nefretin kelime anlamını bilmeyen yazarlar var

bilmukabele abim de nefret iyi şey değildir. ben ona sevmemek diyorum.

nefret bir duygudur. sözlükte duygumu, kötü yönde dahi olsa harcayacak, kimse olamaz. zira nefretim bile değerlidir. tişikkirler.

ilkim sensin aşkım

mine koşan yaleli bu işin sonu belli-

nefret ne ya! o kadar abartmaya gerek var mı gerçekten?

hayatımda reelde tanıyıp da nefret ettiğim birkaç insan var çünkü hayatım üzerinde olumsuz etkileri var bu kişilerin. sözlükteki insanların böyle bir etkisi yok. hoşlanmadığım sevimsizler var sadece ama günün sonunda varlıkları beni o kadar da ilgilendirmiyor. normalde ben de onlar için öyle olmalıyım ama tadında bırakmıyorlar ne yazık ki.

konuşarak çözülmeyecek çok az sorun var dünyada.

birinden nefret etmek için sebep gerekli, tanımadığın birinden nefret edemezsin.. nefret sıradanca değil..

nefret burası için çok büyük bir duygu.

burada yazdıkları yüzünden birinden nefret etmek , biraz abartı geldi,

tabi kendi aralarında neler yaşadılarbilemeyiz,

şimdi şöyle oluyo bu durum bende;

bi yazarın bi entrysini okuyorum sinirim bozuluyor. mesela tarikat güzellemesi yapacam diye "bakın bu taciz tarikatlarda olsa ortalık ayağa kalkardı, siz işte böylesiniz din nefretinizden hep tarikatlara sallıyorsunuz" gibisinden bir şeyler zırvalamış. şimdi bu yazıdan sonra o yazar gak dese de bana batıyo guk dese de bana batıyo, bozuk saat gibi günde iki kez doğruyu söylese de inanasım gelmiyo. üstelik hala daha aynı minvalde yazmaya da devam ediyor. kısaca onu sevmem için bana hiç şans vermiyor.

bir başka yazar da tüm hayatını asalak gibi işsiz güçsüz boş boş yatıp kıçını kaşıyarak geçirmesine rağmen işsizlere sallıyor ya, çıkıp karşısına "dolaylı vergiler olmasa memlekete bi kuruş hayrın yok s.. kafalı japon askeri, kime ne sallıyon" diye tokatlayasım geliyo. o güne kadar olan tüm iyi niyetimi alıp götürüyor.

ha tabi bide sürekli başlık hortlatıp tüm akışın ırzına geçenler var ki evlerden ırak. hayır yazsın tabi de yazdığı da "ankarada bi ilçe" minvalinde olmasın yahu.*

tüm bu ahval içerisinde yine de nefret biraz ağır kalıyo benim için ama bi gıcık olma, tiksinme ve asab bozukluğu olduğu kesin. haliyle bi yerden sonra keyfim bozuluyo, karı kız kovalayasım gelmiyo. kısaca bana bi heves borçlusunuz.

en büyük sorun sözlüğe çok anlam yüklemekte sanırım. buradaki insanların çoğu anonim takılıyor. muhtemelen çoğu gerçek hayattaki kişiliklerini yansıtmıyor. burada yarattığı karakter ile kabul görmek ya da aksine görmemek hoşuna gidiyor belki. nefret çok yoğun bir duygu; kişisel olmadığı sürece sözlükteki herhangi birinden nefret etmenizi gerektirecek bir şey olmaz diye düşünüyorum. paylaşımlarını sevmezsiniz, kurguladığı karakteri sevmezsiniz o ayrı. ben kendi adıma birazcık da olsa sözlüğün sözlük modunda kalabilmesi için uğraşanlardanım; böyle yazarları görünce seviniyorum ama bu kişisel olarak bir sevgi oluşturmuyor onlara karşı çünkü insanları tam olarak tanımıyorum. dolayısıyla tanımadığım insanlardan niye nefret edeyim, sadece “of bu ne geyik” deyip beğenmediğim başlıklar oluyor o kadar.