tavukların kafası kesildiği halde ayakta durabilmesi

kendimden biliyorum; böyle bir olaya tanıklık eden, borges'in, duellonun sonu adlı öyküsünü kafasında çok daha iyi canlandırır.

beynimizin omurgamız ile birleştiği bölgede "beyin sapı" denilen bir yapı vardır. bu yapı sinirleri beyne taşıyan bir köprü niteliği taşır. bu bölgede refleks ve benzeri birçok yapıdan sorumlu görevliler bulunur. eğer siz bir canlının yahut tavuğun kafasını, beyin sapı zarar görmeyecek biçimde çok üstten keserseniz, sizi birçok marifeti ile şaşırtabilir.

"... aristo'nun pazar yerinde rastladığı bir olay artık tümüyle emin olmasına neden olmuştu. pazar yerindeki tezgâhta çalışan bir adam, elindeki tavukların kafalarını hızlı bir şekilde kesip, tüylerini yolmaları için yanındaki çalışanlara veriyordu. bir anlık dalgınlık sonucu veya yaptığı rutin işin verdiği sıkıcılıktan dolayı elindeki baltayı tavuğun kafasına indirirken boynun her zaman kestiği yerinden biraz daha yukarıya indirdi. baltanın darbesiyle kafası uzaklara savrulan tavuk, sonrasında hiç beklenmedik bir tepki gösterdi. adamın bir anlık boşluğundan yararlanarak elinden kurtuldu ve son hız uzaklara doğru kaçmaya başladı. muhtemelen tavuk satıcısı elinde baltası, ağzı açık bir şekilde kaçan tavuğa bakarken ağzının açıklığı tavuk satıcısından bile daha çok olan biri de aynı ortamda bulunmaktaydı. aristo gördüklerine inanamıyordu. kafası az önce kesilen ve dolayısıyla beyni olmayan bir tavuk gözlerinin önünde koşarak uzaklaşıyordu. artık başka bir kanıta ihtiyacı yoktu. beyni olmayan ama kalbi olan bir tavuk kaçarak gözden kaybolmuştu. gerek daha önce yaptığı gözlemler gerekse de yaşadığı bu ilginç olay sonrasında, aklın ve ruhun kalpte olduğundan emindi artık." — (bkz: serkan karaismailoğlu)

çünkü tavuklar uzaylıdır...

böyle şeylerin gündem olması bir beni mi rahatsız ediyor?

şey gibi geliyor, sanki bu tür şeyleri okuyan bir manyak denemek için tavukların kafasını kesecek...

t: iyiden iyiye meczuba dönüşmeye başladığımı gösteren başlık.

yıllar önce yaşanmış garip olaylarla ilgili bir kitapta rastladığım tavuk mike’ı hatırlatmıştır.



ilginç olaydır efendim. kafasız da yaşanabiliyormuş demek*

umudu öldüğü halde yaşayan insanlar gördüm, tavuk hiç şaşırtmadı.*

çocukluk travması gibi başlık.

çok şaşırtmayan durum. bide de sadece beyni olmadan ayakta kalıp iyi yerlere gelenler var sonuçta. benzer işler.

nimetle oynayanların açtığı başlık.
hemen yemeğinizi yiyin.

kafasız onca insan gördüğüm için çok şaşırmam...

isin uzmanı değilim ama denge merkezinin beyinde olmadığını gösteren durum.
evrimsel süreçte, kusgillerde kafa bölgesel yaralanmaları durumunda bir mudd et daha idare etmelerini sağlamak üzere evrilmiş iknci bir beyin sebebiyle olabilir.

o bişey mi kafası olmadan elli yıldır yaşayan halk var. bilin bakalım hangisi.

acayip bir örnek 1945'te amerika, kolorado'da yaşanmıştı.

biri, yemek için 5.5 aylık wyandotte horozunun kafasını baltayla kopartmıştı. kafası kopan horoz, hiçbir şey olmamış gibi tamamen kafasız bir şekilde tam 2 sene boyunca yaşamıştı. adı mike'tı.

bilim adamları mike'ı incelemeye aldılar ve gördüler ki balta şah damarı ve beyin sapı bölgelerine hiçbir zarar vermemişti. dolayısıyla kan dolaşımı, nefes alma, kalp atışı filan hayati fonksiyonlar çalışmaya devam ediyordu. sadece hareketlerinde bir saçmalık olmuştu mike'ın çünkü beynin neredeyse tamamı yok olmuştu. eh o kadar olacaktı tabii.

nedense şuana kadar bilmediğim ve karşılaşmadığım bir bilgiydi şimdi her tavuk gördüğümde aklıma bu gelecek

korkunç, aşırı korkunç. bir de koşuyorlarmış...

ne 10-15 saniyesi???
benim kestiğim 2 dakika koşuyo.

ölmedim ayaktayım daha ?

koyunlar da bir süre başsız debelenir.

sözlükte ışidci de kalmadı ki soralım..

kafaya çok ihtiyacı olduğunu düşünmediğim bir canlıydı zaten.