tolstoy gandhi mektuplaşmaları

lage raho munna bhai filmini izlediğim günden beri (üç kere izledim esasen, ilk izleyişimden beri) benden bir gandhi hayranlığı var. adamın dünya görüşü, öğütleri tam benlik. dünya barışı kalp ben çünkü.

aynı zamanda rus edebiyatı hayranlığım ve tolstoy sevgimi de sözlükte bilmeyen yoktur sanırım (herkes çılgınlar gibi benim in ve outlarımı takip ediyor çünkü)

bu iki ismin bir şekilde tanışık olduğunu öğrenmek beni oldukça şaşırttı ki bu yakınlığı da bu kitap sayesinde öğrendim zaten. aldım okudum. anlatmaya hazırım.

gandhi yeryüzündeki en barışçı insanlardan biri olduğunu bilip destekliyorken tolstoy'un bu yönünden haberdar değildim. yalnızca edebi yönünü biliyordum şimdiye kadar. (kendi hayatını anlattığı kitaplarını da okudum ama otobiyografisine bakarak bir kimseye (i: wow çok iyi insanmış) diyemem elbette.)

meğer tolstoy da gandhi gibi iyi bir abimizmiş ve hatta gandhi birçok konuda tolstoy'un yardımına başvurmuş. onun yüce görüş ve tavsiyelerini istemiş, tolstoy'un mektuplarından 20 bin nüshayı hint halkıyla buluşturmuş.

fahrettin biçici bu kitabında tolstoy ve gandhi arasında yukarıda bahsettiğim bilgileri ve fazlasını veriyor. iki ismin iletişiminde rol alan öteki şahsiyetleri, mektuplaşmalarını ve bu dönemde ikilinin birbiri hakkında neler bildiğini, mektuplardan önce ve sonra birbirlerinin hayatlarına nasıl etki ettiklerini, gandhi'nin kurduğu tolstoy çiftliği'ni, buraya neden bu adı verdiğini ve içeride işlerin nasıl ilerlediğine dair gandhi'nin kaleminden dökülenleri türkçe'ye çevirmiş yazar.

ellerine sağlık, mis gibi de bir eser olmuş.

bu arada tolstoy ve gandhi'nin barışçılığı arasında benim bu kitapta öğrendiğim birkaç fark varmış. kısaca şöyle anlatabilirim:
evet her ikisi de barıştan yana ama tolstoy mutlak olarak direnmemeyi öğütlüyor, gandhi ise şiddetsiz direnişi. yani gandhici şiddetsizlik, direniş karşıtlığı değil. şiddetsiz bir direniş. ki yukarıda ismini verdiğim filmde de bu olgu muhteşem bir şekilde ifade ediliyordu.