tool

sorun formül yazar gibi müzik matematiği, armoni ya da poliritimler yazmak değil. müthiş sistemli müzik biraz masturbasyon gibi duyuluyor benim için. sorun şu; su içer gibi poliritim yazmak. yazmak da değil hatta, hayvan oğlu hayvan öyle yaşıyor. gavin harrison abide de vardır bu olay bak. "şimdi de 190 bpm'de bir vuruşu 1280'e bölüyoruz işte bu kadar" tavrı vardır. dayım oğulları öyle yaşıyor.
drumeo kanalındaydı yanlış hatırlamıyorsam, mike abi, danny abinin ritimleri anlamadıydı da en son kağıttan falan okuduydu. öyle aklıma geldi.

#3619438
ben de benim nickaltıma yazdın sandım, iki saattir konunun ne olduğunu anlamaya çalışıyorum. *

bu başlık altında öncelikle en sevdiğim ve mütemadiyen dinlediğim grup olmadığını belirterek başlamalıyım yazıya. mahlasım olmasından mütevellit böyle bir algı oluşmasın. çok sevdiğim gruplardan biridir, ancak hayatımda, ne tool ne de başka bir grup, her anıma, her dönemime ya da her ruh halime eşlik eden, 'işte bu benim en sevdiğim' diyebileceğim bir grup olmadı. bu sorunun cevabı bende günlük, haftalık, aylık ve yıllık olarak değişebilir.

bildiğiniz üzere tool ingilizce’de “araç, alet” gibi anlamlara geliyor. soyut anlamda da arapça’dan dilimize geçen “vesile” kelimesinde karşılık bulabilir. grubun bu adı seçmesinin ardında yatan düşünce oldukça felsefi ve bilinç açıcı bir niyet taşır. vokalist maynard james keenan şuna benzer bir açıklama yapmıştı bir yerlerde : “tool bir müzik grubu olarak dinleyicilerin zihnini, algısını ve ruhsal farkındalığını geliştirmek için kullanılan bir araçtır.” velhasıl tool, kendisi bir amaç değil, bir araca dönüşme iddiasında olan bir gruptur. dinleyicisini pasif bir tüketici değil, aktif bir keşifçi haline getirmek ister. bu yönüyle tool, zihinsel dönüşüm için bir "vesile"dir. bir “tool” dur.

tool’un müziğini belirli bir kategori içerisine sokmak oldukça güç. progressive metal kategorisinde değerlendirilse de, standart prog-rock/metal kalıplarının çok ötesinde işler yapar. zaman algısıyla oynamak, ölçü kalıplarını esnetmek, simetriyi kırmak ve matematiksel dizilimleri ritme dönüştürmek gibi kafayı kırıcı maksatları vardır tool’un müziğinin. yukarıda seshayvani (yazar)’nın da değindiği gibi, neredeyse her şarkısında poliritmik yapılar kullanılır. örneğin, baterist danny carey bir ölçüde 5’lik çalarken, gitarist adam jones başka bir ölçüde 7’lik çalabilir.

nasıl kafayı kırdıklarını lateralus şarkısı ile örneklendirebilirim. bu şarkının vokal melodisinin heceleri, fibonacci dizisine göre düzenlenmiştir. (yani 1, 1, 2, 3, 5, 8, 5, 3)
şarrkının girişindeki "black then / white are / all i see / in my infancy" sözlerinde hece sayısı bu diziyi takip eder. aynı zamanda şarkının ölçüleri 9/8, 8/8 ve 7/8’lik zamanlarda ilerler. bu üç ölçü birlikte ele alındığında "987", fibonacci dizisindeki ardışık üç sayıyı verir.

nasıl, manyakça değil mi?

şimdi gelelim tool güzel bir grup mu, değil mi konusuna. şimdi biz aciz insanoğulları bir filmi, bir kitabı, bir müziği, bir rengi işte yani herhangi bir haltı değerlendirirken dünyada mutlak değerler olduğu gibi göreceli değerlerin de olduğunu unutuyoruz. bir grubun güzel ya da çirkin olması gibi bir şey söz konusu olamaz. herhangi bir rengin güzel ya da çirkin olamayacağı gibi. güzel dediğimiz şey her ne ise, estetik algı çerçevesinde bizlerin varlıklara veya olaylara yüklediği bir değerdir. keza kötü de öyle. kendi değer süzgecimizden geçirerek algıladığımız her şey, ancak bizler için güzeldir ya da çirkindir. dünyadaki insan sayısı kadar estetik algı biçimi vardır. dolayısıyla “tool rezil bir gruptur” veya “dünyanın en güzel grubu tool’dur” demek doğru olmaz. “sen kimsin ulan, buna sen mi karar veriyorsun?” diye sorarlar insana. cümlelerimizde “bence” kelimesini daha sık kullanmalıyız.

tool özelinde söylemek de doğru olmaz, genel anlamda hiçbir grup her ruh haline uygun değildir. bu genel anlamda da böyledir, anlık ruh halleri için de geçerlidir. müzik, hayatın bir eşlikçisidir. neşeli bir anınızda swallow the sun dinlemek istemeyebileceğiniz gibi, kederli bir anınızda ac/dc gibi rock n roll grupları da dinlemek istemeyebilirsiniz. eğer tool’a hayatınızın hiçbir merhalesinde ihtiyacınız olmadıysa, bu genel manada sizin tool’la ortak bir paydada buluşamadığınız anlamına gelir ve çok normaldir. benim de aynı şekilde herhangi bir anlamda hayat eşlikçim olamayan yüzlerce büyük grup var.

cannibal corpe vahşidir, tool karmaşıktır, anathema hüzünlüdür, denizler mavi, kimi biberler acıdır ve bizim o an hangi duygu durumuz ile eşleştirmek istiyorsak ekseriyetle ona ihtiyacımız vardır. müzik gruplarından mütemadiyen tek birini dinlemek zorunda olmadığımız gibi değerlendirirken de dünyada kalan son grup muamelesi yapmayabiliriz.