türkiye'de arınma gecesi olsaydı ne yapardın sorunsalı

(bkz: sözlük bakkalını basıp nicki yeşile boyamak)

altıma sıçarım

şaka bi yana... biz de boş değiliz gülüm. çekerim emaneti, ...*

iki kadeh viski içer herkesin canı cehenneme der yatardım, kimseyle ne uğraşırım ne de başımı ağrıtırım.

anırırdım

bence hepimizin aklından geçen ortak bir hedef var.

türkiyede her gün arınma gecesi var zaten knk. ahmet minguzzi'yi katledenlerin kullandığı "bıçak" suç aleti sayılmadı mesela.

hatta tam tersi ülkede hukuk sadece işinde gücünde vergisini veren, faturasını ödeyen, askere giden kısacası sıradan bir hayat yaşayan normal insana uygulanıyor. arınma gecesi olsa bile bu insanlar bu kadar ezilmez en azından kendini savunurdu.

ben değil sen ne yapardın? bence bunu bi kendine sor!

arınmayacaktın anton.

arınırdım...

güvenliği sağlayabilecek çeşitli alet edevatı alır, evde oturur beklerdim. tek nefeste, beni öyle bir gecede öldürmek isteyecek 8-10 kişi bulurum. biraz düşünsem daha fazla da çıkar kesin. bi john wick, rambo ya da battal gazi olmadığım için öyle bir kalabalığın arasından sağlam çıkabileceğimi düşünmüyorum. ota boka itiraz eden ve çok konuşan bir insan olmak böyle durumlara pek yardımcı olmuyor. dediğim gibi, yapabileceğim en mantıklı iş, evden dışarı çıkmamak olur.

herkes, derdi olan insanları düşünüyor. şöyle uçarım, böyle kaçarım diyor. olm, sizi herkes seviyor mu ya da gerçekten hayatta kalma konusunda kendinize bu kadar güveniyor musunuz? bir ben miyim lan göt korkusu olan.

herkesin kendi kanunu uyguladığı; kendi davasının hakimi, savcısı olduğu bir ortamda normal zamandan farklı olmayandır.

zehra kınık'ı bir motosiklete bağlayıp arabayla çarpardım

bayılanlar, ayılanlar olacaktır elbet.
ben kübra'yı kurtarmaya çalışırdım.