türkiye'de bilimin hak ettiği değeri görmemesi

meleklerin bacağına bakıyorsun denilerek rasathanesi kapatılan takiyüddi'nin kaderini, türkiye'nin yaşadığı durumdur. din eğitimin zorunlu kılıp coğrafyayı seçmeli yapan türkiye, elbette içinde olduğu ortaçağ zihniyetinden kurtulamayacaktır. pozitif bilimler, fizik kimya biyoloji'nin olmadığı ve sağlam bir şekilde öğretilmediği yerde kişilerin sağlıklı düşünmesi ve sağlıklı eserler vermesi mümkün değildir. dünyanın biyolojik çeşitlilik olarak en zengin olduğu 3 yerden birisi olan türkiye'de biyolojiye önem vermezsen, ortada ne doğa kalır, ne nehir ne da kaz dağları.
diğer 2 ülke için (bkz: şili ve afganistan)
kaynak : (link: )

türkiye’de neye önem veriliyor ki sorusunu akıllara getiren başlıktır.

ironik bir şekilde, bu durumdan en çok şikayetçi olunan ortam olan sözlüklerden bile anlaşılabilecek gerçek. bir pozitif bilim konulu başlıklara bakın, bir de diğerlerine. aradaki farkı rahatlıkla görebilirsiniz.

konu hakkında doğru dürüst bilgisi olmayanların büyük bir öz güvenle siyaset konuştuğunu, din konuştuğunu, spor konuştuğunu görüyoruz ama iş bilime gelince nedense herkesin aklına "bilgisi olmadığı konu hakkında konuşmama" fikri geliveriyor. buradaki yanlış şu: konuya hakim olmanıza gerek yok. soru sorsanız o bile yeterlidir bilim konuşmak için. siz konuyu anlatacak kadar ona hakim olmayabilirsiniz ama aklınıza takılanı, anlamadığınız yeri sorarsanız, bilen ve anlatan birileri mutlaka çıkacaktır. önemli olan aklınıza bir şeyin takılabilmesi, yani bu konulara ilginiz olması. işte o da bizim ülkemizde yok çok şükür (!)

edit: ilahiyata, dine önem verildiği falan yok. göstermelik onlar...

türkiye'de önem verilmesi gereken şeyler hariç her şeye önem veriliyor. eğer ünlenmek istiyorsanız salak saçma hareketler yapmanız yeterlidir.

insan neden bilmek ister, bilmek bir ihtiyaç halinde olursa eyleme dönüşür. dolu bardağı dolduramazsınız. biz her şeyi zaten biliyoruz ki. yani neden bir cevap arayalım.

türkiye gibi yeteri kadar gelişmemiş ülkelerde bir şeye önem verilmesinin tek kriteri maddiyattır. pozitif bilimlerle para kazanılamayacağı düşünüldüğü için tercih edilmemektedir. ilgilenenler de ekseriyetle maddi açıdan iyi bir konumda olan bir aileden gelen, gelecek kaygısı gütmeyen kişidir, ya da gerçekten idealist biridir diye eyyorladığım konudur.

-özellikle son zamanlarda üzerine aktif olarak düşündüğüm konudur, malum zamanımızın çoğunu evde geçirdiğimiz şu sıralarda ister istemez sosyal medyada daha fazla zaman geçiriyoruz bu da bizi kimi doğru kimi yanlış bilgilere (özellikle yanlış olanlarına) maruz bırakıyor ki artık insanlar (bkz: twitter)'dan okuduğu tek satırlık cümlelerle kişilerine, olayına dahi hakim olmadığı bir konuda kesin hüküm verebiliyor. bunun asıl nedenini sorgulamamaya, düşünmemeye ve okumamaya bağlamak sanırım yanlış olmaz. bilimin neredeyse yapıtaşları sayılabilecek bu üç ana ögeye ülkemizde ya da en azından ülkenin şimdiki halinde pek de değer verildiği söylenemez. tabii ki güzel gelişmeler yaşanmıyor mu, yaşanıyor olabilir ancak bu gelişmeler halkın geneline yansıtılıp halkta bir karşılığa sahip olmazsa ve daha önemlisi buna halkın katılımı sağlanamazsa bilimin halkımızca hak ettiği değeri görmeme durumu devam edecek.

-beni bu başlığı açmaya iten nedenlerden belki de en önemlisi bu konu üzerinde kafa yorulmasını sağlamak, elbette düşünüldüğünde bu sıkıntıya sebep olan en büyük etken ekonomik kaygı olarak yorumlanabilir, yarın ne yiyeceğinizi düşünerek sağlıklı çıkarımlarda bulunamazsınız. diğer bir sıkıntının da bilimin gençlerimiz arasında yeterince popüler olmaması olduğunu düşünüyorum, özellikle sahip olduğumuz genç nüfusu bilime özendirerek kısa vadede olmasa da uzun vadede etkisini görebileceğimiz bir değişim yaratabiliriz ama gelecek kaygısı olan gençleri bulduğu ilk işte çalışmaya iterek bunu başaramayız. ve tabii ki odadaki fili de es geçmemek lazım, eğitim. sahip oldumuz eğitime yaklaşım ile amacımız olan bilime özendirme arasında katedilmesi gereken çok uzun bir yol var ancak, şu anki sistem sınav odaklı yani öğrenci öğrenmek için değil sınavdan yüksek almak için ders görüyor da diyebiliriz hatta bu duruma o kadar alışmışız ki notumuzu etkilemeyecek olan herhangi bir şeyi gereksiz olarak görmeye başladık. bu sıkıntının çözülmesi de üzerine etraflıca düşünülmüş, odağına öğrencinin kazanımını alan ve sınavı ikinci planda tutan bir sistemi kademeli olarak hayata geçirmekle mümkün olabilir. gençlerimizi ve özellikle çocuklarımızı sürekli değişen dünyamızda bugüne göre değil yarına göre eğitmeliyiz bunu biraz açarsam temel dersleri içine yazılım, robotik, sanat dersleri eklemek bu dersler halihazırda gösteriliyor bunu farkındayım ancak not kaygısından olsa gerek bu dersler pek de ilgi görmüyor (istisnalar tabii ki olabilir).

-kısacası bilime yeterince önem vermez, yatırım yapmazsak özellikle de halkımızın geneli için bizim aksimize bilime, imkana, özgür düşünceye sahip olan ülkelerle sahip oldumuz makas farkı gittikçe açılacak ve bu hiç de iç açıcı bir durum değil. malum birkaç gün önce türk asıllı oldukları için gurur duyduğumuz (bkz: uğur şahin) ve (bkz: özlem türeci) time dergisine kapak oldular (bkz: uğur şahin ve özlem türeci'nin time'a kapak olması) ancak insan düşünmüyor değil ülkemizde bu aşıyı oluştursalardı kötü mü olur diye. halkımıza, gençlerimize verdiğimiz imkanlardan daha fazlasını vermeliyiz ki onlar da bizleri ileri taşısınlar. merak etmeliyiz, sorgulamalıyız sözlük, buraya kadar okuduysanız sizlerin de bilimin hak ettiği değeri görmesini sağlatacak konulu girdilerinizi okumak isterim. sevgi ve sağlıkla kalınız.

türkiye de bilim derken başkanım?diye sorgulamama sebep olan başlık.

türkiye'de kayda değer şeylerin gereğince önemsenmemesinden ileri gelen bir durumdur. üretmeye değil tüketmeye odaklı bir topluma evrilmişken, sebze-meyve dahi üretemez hale ge(tiri)lmişken bilim de şöyle dursun canım, a ah..

hadi biraz ithal muz yiyelim ve bilimin kuşkusuz değeri ile ilgili konuşalım. (bkz: şuh kahkaha)

(bkz: bilim gerçeği bilmektir)

insanlar çatır çatır birbirini kesip elini kolunu sallaya sallaya geziyor. önce cana önem verelim, sonra bilimin sırası gelir belki. umarım gelir. keşke gelse.

ne bilimi arkadaşlar ?
milletin ilgi gösterdiği hiç bir bilim dalı yoktur.
ama herkes her konuda fikir sahibidir.

yıllarca bilimsel paylaşımlar yaptım.
en çok gördüğüm şey; paylaşımlarımın altına yazılan küfürlerdi.

türkiye'de bilim var yok değil de onu artı değere dönüştürecek kurum, kuruluş, firma yok. olanlar da çok sınırlı. hadi gittin işlemcinin know how'ını öğrendin diyelim, kur bakalım o kadar kolay mı tesisi.

ama şuna katılırım. bizim turk girişimciler kısa vade peşinde. öyle 30 yıllık 50 yıllık hesapları yok. o yüzden büyük ölçekli işlerde hele hayatta uğraşmaz. parasını hemen almak ister.

bilim halk tarafından değil devlet tarafından değer görmesi gerek, halk bilime değer verse de devlet değer vermedikçe hiçbir şey olamayacaktır.

türkiyede insan hayatı bile hakettiği değeri görmüyor .

dünyada bilimin hak ettiği değeri görmemesi gibidir.
sözlükte bilginin hak ettiği değeri görmemesi gibidir.
en iyisi bütün bilim bilgi hastaları olarak ağlayalım hemen.
bilim sevmeyen ölsün bilgi bilmeyen gebersin.

barış özcan var kardeşim yeter.

bilim-din çatışması.
toplumdaki muhafazakar ayrıştırıcı ve yargılayıcı kitle.
özellikle pozitif bilimlerin herkesin hobisi (!) olması.

bana biraz komik gelen başlık.
bilimin de çok umurundaydı türkiye. nolur benim değerimi bilsin diye bekliyordu.

-ıncınmışsın bilim kardeş öyle diyollaa.

bilimle uğraşanların vizyonsuz ve vasıfsız olmalarına delalet eder.

"bilim ve sanat, takdir edilmediği yerden göç eder." ibni sina