üçüncü şahsın şiiri

attila ilhan'ın yürek burkan şiiri.

benzin mum gibi giderdin kısmının ne düşünerek yazıldığını merak ettiren şiirdir. bir kaç senaryo olabilir.

1-benzin mumu yakmak için gereklidir, gece vakti lazım olur. geceleri giderdin anlamında
2-yine benzin mumu yakmak için. mum ortamı aydınlatır. sen onun karanlığını aydınlatmaya giderdin anlamında
3-sonraki mısrada belirttiği gibi mum sabaha kadar yakılabilir. onun yanında sabaha kadar kaldırdın anlamında
4-mum yakılınca erir. sen onun yanına sağlam giderdin ama o seni eritirdi anlamında

yazılmış olabilir. belki de atilla ilhan çok başka bir şey düşünerek yazmıştır. ama her anlam ayrı güzeldir.

edit: mısradaki benzin kelimesi beniz anlamında kullanılmış. ten rengin soluktu anlamı çıkıyor. ben boşuna anlam kasmışım ama silmeyeceğim çünkü böyle anlamak da hoşuma gidiyor.* uyarı için (bkz: armysuzy) e teşekkürler.

şiirin tamamı şöyledir.


gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım


ne vakit maçka'dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgâr aklımı alırdı
sessizce bir cıgara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felâketim olurdu ağlardım


akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felâketim olurdu ağlardım

her dizesi insanın yüreğine dokunan mükemmel bir attila ilhan şiiridir.

bir kişi nasıl bir insanın gülmesini cenazeye benzetebilir aklım almıyor. mükemmel bir tasvir.

kendi sesinden dinlenmelidir. güldümü cenazeye benzerdi cümlesini gerçekten hissederek okur şair.

neden üçüncü şahıs, buyrun attila ilhan kendisi anlatıyor:
“hemen söylemeliyim ki şiir, gerçeğe çok yakın bir psikolojiyi, bir sevda gerilimini yansıtıyor. o yıllarda, maçka dolaylarında n. adında bir kız yaşardı. ince, tüy gibi, kısacık saçlı, son derece modern bir kız. yanılmıyorsam güzel sanatlar akademisine gidiyordu. tesadüf bu ya, marsilya yolculuklarımdan birinde, aynı vapurdaydık. napoli’ye kadar beraber gittik. o, orada indi. bir türlü yaklaşmak fırsatını bulamadım. ne yalan söylemeli, bu siluet beni çok etkilemiştir. siluet diyorum çünkü kişi olarak onu tanımadım; ama galiba uzaktan ‘sevdim’. üçüncü şahsın şiiri bunun kanıtıdır.”

jezabel kan içinde yatardı dizesindeki jezabel yüksek ihtimalle eski ahit ve incil'de 'sahte peygamber' olarak adlandırılan ve adına lanetler okunan jezebel/izebel'e bir referans. özellikle jezebel'in pencereden itilip kanlar içinde bir ölüm yaşadığı düşünüldüğünde ihtimal güçlenmekte.

atilla ilhan a ait olan bir şiirdir.

kaptan şairimiz attila ilhan' a ait şiirdir.



gözlerin gözlerime değince
felaketim olurdu ağlardım.
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım.
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım.
felaketim olurdu ağlardım.

ne vakit maçka'dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu.
ağaçlar kuş gibi gülerdi.
bir rüzgar aklımı alırdı.
sessizce bir cigara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın.
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felaketim olurdu ağlardım.

akşamlar bir roman gibi biterdi.
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi.
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin.
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi.
hele seni kollarına aldı mı
felaketim olurdu ağlardım.

bir nefret ancak bu kadar güzel tasvir edilebilirdi