bidebayilistersen ukdesidir.
ben çocukken her şeye ağlardım. ne ağlamak anlatamam... beni bir çift sözünüz ile ağlatabilirdiniz.
ailem de olmak üzere herkes dalga geçerdi ama kimse bu çocuk normal değil, konuşmaya mı çalışsak bir sorunu var galiba diye kimse düşünmedi.

babaanemden dayak yerdim, okula giderdim arkadaşlarımdan dayak yerdim, dalga geçilirdim, dışlanırdım.
eve gelirdim, küçük bir hatam olsun babaanem döverdi. ağlayarak kırmızı koltukta uyuya kalırdım.

annemler hiç görmezdi. banyomu da babaannem yaptırırdı, şimdi düşünüyorum da büyük ihtimalle morarıklar gözükmesin diye yapardı.

sınıf öğretmenimiz benim o durumda olduğumu hiç fark etmedi, annem babam da aynı şekilde. neden çok ağladığımı kimse sorgulamadı ve kolayını seçip ya bana kızdılar yada suçladılar.

ben artık güçsüzlüğe tahammül edemiyorum. ağladığımı kimsenin görmesini istemiyorum.
üzüldüğümü kimsenin fark etmemesini istiyorum.
zayıf yanlarımı göstermemeye çalışıyorum.

bu küçük bir örnek, kendi hayatımdan. lütfen çocuklarınızı iyi gözlemleyin. onların gerçekten yardıma ihtiyacı olabilir
devamını gör...
kullanıcı tarafından yüklenmiş görsel
devamını gör...
kullanıcı tarafından yüklenmiş görsel
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"üzüldüğünü kimsenin bilmesini istememek" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim