whatsapp'ı silen insan

boş muhabbetten sıkılmıştır.

kafasında her şeyi bitirmiş insandır:)

gecenin bir yarısı girince manitadan bi dünya fırça yemekten daha iyidir.

signalle haberleşmeyi tercih etmiş olabilir.

tam bir sene kullanmamışlığım var. lakin çalışma arkadaşlarınız size vebalı gözüyle bakıyor. resmen ötekileştirilip cancel karadeliğinin uçlarında buluyorsunuz kendinizi. bana inanmıyorsanız bir günlüğüne de olsa silmeyi deneyin. abartmadığımı anlayacaksınız.

hayatımda hiç kimseyi hiç bir yerden stalklamış insan değilim. istesem de stalklayamam zaten. zira hiç bir sosyal medya hesabım da yok. yemin ediyorum bunu söyleyince bana öcü gibi bakan insanlar oldu.

wp yi de sevgilimden ayrıldıktan sonra silmiştim. zira salak salak günde sekiz defa oradan resmine bakıp ağlamaktan gebereceğimi biliyordum. çok şükür bir sene sonra yükleyince öyle bir hıyarlık etmedim. tekrar yükleyeli 3 hafta kadar oldu. edeceğimi de sanmam bu saaten sonra.

hep ilgi çekme çabaları hep bir geriye dönüş merak edilme arzuları ne ne yahuuu !!!

hahah bana şeyi hatırlattı eski sevgilimle ne zaman takışsam instayı whatsappı silerdim böyle ama tartışmayı halletmişiz ama içimde halledememişim hala trip atıp bi kendimi özlettiricem ilgi çekicem ya hemen silerdim bahane olarak da derslerime konsantre olayım diye yaptım derdim. işe de yarardı ama bir gün falan sürerdi uzak duruşum, niye? sosyal medyanın köpeeeyiz. ah ah ergence işler, ne komik şimdi baktığında..

bi aralar whatsapp verilerimizi çalacak diye ortada gezenler vardı sahi noldu onlara acaba?

neredeyse imkansız olandır benim için. çalıştığım ortamda mecburi.
kullanmazsan ölürsün.

muhtamelen manita yapmıştır ve yine muhtamelen manita kaprislidir

günümüzde whatsapp kullanmamak suç sayılacağından biraz zordur. insanlarla uğraşmak istemiyorsanız bunu yapabilirsiniz. herkesin bir şekilde önemli hissetmeye ihtiyacı var. dandirik apartman gruplarında bile gosterişlerin, canımların cicimlerin sonu gelmiyor. tahminimce işi en zor olan kesim öğretmenler, yavrusunun süper zeka olduğunu düşünen 40 tane düşük zekalı veli ile muhatap olmak zorunda kalmaları çok üzücü.

hiç olmadığım insan.
kaç yıldır beraberiz, iş telefonumda yoktu, aman dedim hemen kurdum.
çok işlevsel, çok evrensel bir platform.
telegram ile o hiç bir olur mu, bip dediğin bip sadece.
kimseye kızıp, kimseye küsüp dünyadan çıkılır mı?
öyle ki engellediğim kişi bile olmadı gibi.
ya yaşlıyım ya iletişim ekolüyüm.*

hayatımın bazı dönemlerinde bu sıfata nail oldum.
ama benim silme sebebimin gizlilikle, konuşmalarım görünüyor mu paranoyaklığı ile hiç alakası yok.
ruhani açıdan dipte olduğum yıllarda kimseyle konuşmak istemiyordum.
cevap yazmamak kabalık olacağından ben de
whatsappı sildim.
sildiğim için görmedim demek daha kolay ve kırıcı olmayacaktı.
tabi "yanlışlıkla" sildim diye pembe bir yalan söylüyordum.
çünkü insan whatsappı sildiğini günlerce nasıl fark etmez vay be diye şaşırıyorlardı.
bilerek ve isteyerek sildiğimi söylesem çok tuhaf bulurlardı. ki tuhaf cidden. birkaç sene önceki halim ve davranışlarım şu an bana da ilginç geliyor.

herkesten ve her şeyden vazgeçmiş insandır, ne kadar dipte olursan ol içindeki ışığın sönmesine izin verme, kısaca kendinden vazgeçme dostum.

allah'ım keşkeeee o kadar rahatlarım ki. sürekli whatsapp, instagram mekik dokuyorum. yeter cidden ama bağımlısı olmuşuz milletin.

benim yapmak istedigimdir en azından şahsi telefonumda.

mali buhranı nedeniyle elde ne var ne yoksa satmış. hayatla bağlantısını minimum hafızalı akıllı telefonuyla sürdürme çabasında olan umudunu kaybetmemiş insandır.