yanlış eş seçimi

ailelerin dayatmasıyla görücü, yada flört dönemindeki pembe hayallere dalıp iyi tanımadan ve ölçüp biçmeden ani kararla evlenme sonucudur.
yada yanlış nikahsız olarak yaşanılan nikahsız partner seçimidir.

tuvalet kağıdı olmayan tuvalette, yaşanan çaresizlik gibidir. o boktan artık kurtulamazsın

çevremde çok örneği var bunun. erkeklerin daha çoğunlukta bence. yanlış eş çünkü birçok erkek ailesini kendi evinde rahat rahat arayıp telefonda konuşamıyor, neden ? ya da eşi tüm hayatını yönetiyor, huzursuzluk çıkmasın diye adam pek bir şey yapmıyor. hatta öyle eşler gördüm ki adamı kendi çocuklarına karşı dolduruyor. bu hangi seviye bilemiyorum.. özellikle hastalık süreçlerinde erkeklerin yanlış eş seçiminden ötürü çok kötü olaylar yaşadığına şahit oluyorum. aileden eşi yüzünden kopan erkek hasta olunca aileden de desteği göremiyor, eşin umuduna kalıyor.
bir ilişkiniz bitince gözünüze en saf en güzel geleni ile yeni bir ilişkiye başlayıp iyi bir hayat umut ediyorsunuz. sizin saf sandığınız pek öyle çıkmıyor. sırf evlenmek için evlenen düzen isteyen veya sırf kendi beğendi kendi sevdi diye bir kadını ikna eden pek mutlu olamıyor.
kadınların yanlış eş seçimi de değişeceğine inanma üzerine kurulu. adam maço değişir sanıyor, adam kaba kibarlık bekliyor, adam ailesine bağlı* kopar sanıyor, ilkel bir tipten modern bir insan çıkarmaya çalışıyor.
kadın veya erkek hayallerine ortak olmayan, desteklemeyen, beslemeyen, hayatı kolaylaştırmayan bir eş seçmemeli.

insanın hayata karşı bağlılığını bile yitirmesine sebep olabilir. sonuçta hayat arkadaşın. en özelini paylaşacağın, yeri geldiğinde destek isteyeceğin, sadık olacağın, gerektiğinde sarıp sarmalayacağın insan. yuvanın temelini attığında artık bi bütün olacaksın. o yüzden böyle bir temeli atarken aklın ve kalbin bir olmalı.

ben eski eşimin bir dönem için doğru seçim olduğunu ama sonra farklı bakış açıları ve farklı farkındalıklarla ilerledigimiz için yanlışa dönüşüp ayrıldığımıza inanıyorum.
ben eski eşime ilk gittiğimde, sevgilim döneminin en basinda-yas 22- kafası leyla, son derece oynak bir kadindim. eski eşim yıllar içinde beni evcilleştirip dünyanın en sadık kadınına dönüştürdü. sana güveniyorum dedi, benim meleğim dedi, sen yapmazsın dedi. bı baktım onun güvenini boşa çıkarmama çabasında dört dörtlük olmuşum.
bazen ilişkilerde yöntemlerin çok uyuyor, o insanlar sizlik.
mesela ondan evvelki sevgilim bu masum ayaklarını bırak, az kaşar olmadigini bilmiyorum sanma diyordu. çok karanlik bı dönemdi, çok mutsuz.
iliskilerde tarz uyumu var bence.

iyi günde kötü günde diye söz veriliyor ya nikahta, heh işte o ''kötü günde'' ye inanmamak lazımmış.

çok normal bence baksana kocaman ülke durmadan hep yanlış insanı seçip seçip duruyor .

işte çoğu insani dramların start maratonu bu yanlışla başlar.. turşu dükkanı açacak kişiden bir klasör dolusu evrak, ayrıntı vs istenir denetlenir de, evlenecek, ve belki hemen 59 tane de çocuk yapacak kişilerde, bu kadar özen esirgenir yaşam pratiğinde..
tuhaf değil mi sizce de.. (hele de bizimkisi türünden toplum ve kültürlerde ..)

doğruyu seçebiliyormuyuz ki? yani bunu nasıl yapacağımızı bulduk mu?
yani biriyle tanışıyoruz, bir zaman geçiriyoruz kâh uzun kâh kısa, sonra hayatlarımızı birleştiriyoruz. ben öyle biliyorum yani, hani öyleydi bi zamanlar. sonra o kişi ile anlaşıyoruz ve devam ediyoruz hayata. yada olmuyor, yürütemiyoruz ve ayrılıyoruz. bende ki bilgi bu kadar. nokta atışı yapılan bir yöntem mi bulundu lan?
kendimi 70 yıl sonra buzun altından çıkıp nolmuş la bu dünya'ya bakışı atan kaptan amerika gibi hissettim bi an. *

gecenin şu vakti yatağa yatıp yanındakine bakarak yazılmış ise üzmüş başlıktır.

hep kendi tarafımızdan bakmamak gerek. kimsenin alnında "doğru kişi" yazmadığına göre de yaşamadan bilemeyeceğimiz bi durum. belki ona göre de o yanlış eş seçmiştir.

bence zaman içinde insanlar olduğu gibi kalmıyor ama biz insanlardan onları ilk tanıdığımızdaki olmaya devam etmelerini bekliyoruz. sonuçta zaman geçtikçe insanların arasındaki çekim de azalıyor.

çoğu insan bu çekime bel bağlıyor ve zamanla çekim azaldığında araya mesafe koyuyor. evlenmeden önce birlikte bir aktivite yapamayanlar evlendikten sonra işler yolunda gitmeyince kendi odalarına çekilip aynı evin içinde birbirine yabancı insanlara dönüşmeye başlıyor.

çocuklar üzerinden iletişim kurmak dışında ortak bir paydada buluşamayan, ortak bir şeyler yapmak istemeyenler bir yerden sonra yanlış insanlarla evlendiğini fark ediyor.

ben birine çok aşıktım ama aşkım tamamen fizikseldi. kitap okumayan film izlemeyen biri değildi ama aynı şeyi okuyup aynı şeyi izleyip mental olarak çok farklı olduğumuzu görünce bizden uyumlu bir çift olmayacağını da zaman içinde anladım.

olay sadece ortak ilgi alanlarının olmaması ya da kafa yapısının farklı olması değildi. biz sohbet edemiyor sadece konuşarak vakit geçiriyorduk. ikimizde konuşmayı seven insanlar olduğumuz için başlangıçta çok iyi anlaşıyor gibiydik ama canım cicim muhabbeti bir yerden sonra azalınca aslında konuşamadığımızı görünce ben ısrar etmedim.

şu an belki evlenmiş çoluk çocuğa karışmış olabilirdik ama ben hiç pişman olmadım.