yazar tıkanıklığı

yazar tıkanıklığı bir yazarın ortaya yeni bir ürün koyma becerisini yitirmesi durumudur.

kelimelerinin bitmesi durumu.

an itibari ile yaşadığım durum, ilham perileri neredesiniz?

uzun yıllar boyunca kalemden (klavye de olur) uzak kaldıktan sonrası. bir yandan ki dolu dolu yaşanmışlıklarla onca birikmek, biriktirmek sözünü... diğer yandan dem'lenme halidir.

ne yazacağını bilmeme durumudur. bir süre yazmaya ara verilebilir .

edebi eser yazarları için konuşursak, dönem dönem mesela ressamlara da olduğu gibi, ilham eksikliği ile açıklanabilecek olay.

sözlük yazarları için konuşuyorsak, herkesin kendi uzmanlık alanı ile ilgili bir şeyler yazması ile aşılacak sorun. trollük hep aynı konular etrafında döner ama mesleki konular derya deniz...

düşünme ve ifade etme arasında bir temassızlık olması durumudur. yazan aksam bakımlarında eksiklik olabilir...

aç kapa yöntemiyle sorun giderilecektir efendim.

elinizi kolunuzu bağlar. yazmak istersiniz ama tıkanıklık lavabo aç gibi bir şeyle giderilmelidir.

bir zamanlar bülbül gibi şakıyan yazarın dut yedikten sonra sesinin kesilmesi olayıdır.

bülbül yine şakımak ister ama dut yediği için tıkanmıştır. bolca su içip biraz ara vererek temiz hava alması ona iyi gelecektir.

ishal olmasından iyidir. bazıları kelime sıçratıyor, durduramıyorız efem.

açacaginiz basligi silkeyim.
yazar tıkanıklığı diye açılabilecek başlık forum sitesinde yazıyor gibi yazar tıkanıklığı denen olay seklinde aciliyor.
onune geleni yazar yapmanin demek olmaz ama hala yazar olarak tutmak biraz garip.

göçebe ukdesi.

senin ilham perilerine başkalarının hallenmesi neticesinde oluşan boşluktur. yoksa peri senin ilham senin; kıymetini bileydin, ellere yar etmeyeydin.

gerçek bir yazar olmadığımdan , sadece buradaki yazarlığıma dayanarak sürekli yaşadığım durum. kah o başlık, kah şu başlık gezerken, bir cümle hariç aklıma yazacak bir şey gelmiyor. hatta kimi zaman, ‘her halde yazabileceğim her şeyi yazdım; konu kalmadı’ diye bile düşünürüm.

meslek olarak icra edenler için de muhtemel olaydır. hatta bazı yazarlarda da gözlemleyebiliyorum. kitaplarında aynı konu etrafında dönüp dolaşırlar. iyi yazarlardır ama hayal güçleri , çeşitli eserler üretebilen yazarlara göre daha düşüktür. bunu da belli bir-iki konu üzerinde yoğunlaşıp,uzmanlaştıkları ve başka konulara gerekli ilgiyi göstermediklerden olduğunu düşünüyorum. paulo coelho’nun hep mistik konularda yazması, çok sevsem de kendisini george orwell’ın fakirlik ve siyaset üzerine eğilmesini gösterebilirim. hayal gücü kuvvetli yazarlara da jose saramago’yı gösterebilirim.

her yazarın zaman zaman yaşadığı durumdur. bazen kelimeler birbiri ardına gelmez veya hissedilenleri aktaramaz. ısrar edince yazmak için yazılmış olunur. bu durumda daha fazla yaşamak gerekir. yaşadıkça sezgisel olarak kelimeler kendiliğinden çıkıverir. geriye sadece onları kalıplara yerleştirmek kalır.

klavye açıldıktan sonra ister istemez elin sürekli geri tuşuna gitmesi ile tespit edilecek bir gerçek. düşünceyi ifade ettikten sonra tam anlamı ile belirtememenin verdiği güçlük ile şiddetlenen bir durumdur.

tavsiyem;
sözlükte yazmak yerine birazcık da okumak.

40 yıldır yazacak anlatacak şeyim bitmedi. yazma anlatma isteğim bitiyor. konu çok daldan dala atlarsın. sorun bu senin için iyi mi olacak.
değecek mi hatta. anlaşılabilir mi. amaç anlaşılmak olmak mı.

bu hastalığa yakalandım herhalde.

sabah beri ekrana boş boş bakıyorum, yazıp yazıp sildiğim tanımlar oldu.

aslında beynim hınca hınç dolu yazacak bir çok şey var ama cümleye dökemiyorum. garip bir hâl.

lavabo açacağı içeyim ben en iyisi, belki zihin kapakları açılır.

eskiden(depremden önce) defterimi önüme alıp sayfalarca hikaye yazardım, internette yayınlardım. şimdi iki kelime yazamıyorum.

sözlük için diyorsanız, bazen düşüncelerini paylaşmak ister insan bazen de görünmez gibi takılmak bence yaniii