yazarların en sevdiği çocuk kitabı

küçükken bir kitap okumuştum. ıhtiyar balıkçı diye. tabi birkaç tane hikaye vardı içinde. ama en sevdiğim ihtiyar balıkçı ile açgözlü karısının hikayesiydi. denizde tuttuğu altın renkli bir balık balıkçı ile karısının tüm dileklerini yerine getirir. tabi balıkçının herhangi bir isteği yoktur. fakat açgözlü karısı her şeyi ister. kocaman bir sarayı bile olur. ama gözü doymak bilmez. en sonunda balık onu yıkık dökük kulübesine geri getirir. ıhtiyar balıkçı ise karısının bunu hak ettiğini düşünür.

cin ali serisi :)

muzaffer izgü kitapları. özellikle anneannem askere gidiyor ve anneannem gelin oluyor en sevdiğim kitaplarıydı.

(bkz: pal sokağı çocukları)

çakinin el kitabı …

(bkz: gülten dayıoğlu) kitapları.

falaka -ömer seyfettin

hmmm... çocukken pek kitap okumayı sevmiyordum ben. yani öyle öğretmen zorunlu kılarsa okuyordum falan. ergenken, ortaokulda sevdim ben kitap okumayı.

macera tüneli serisi vardı çocukken okuduğum ama onlar daha ziyade oyun sayılır bence. hastasıydım.

pal sokağı çocukları, çocuk kalbi, alice harikalar diyarında gibi kitapları okuyup sevmiştim ama çocukken. az da olsa varmış bişeyler.

başlıkta en sevdiğimiz sorulmuş.

çocuk kitabı olmasa da, jules verne'in çocuklar için basitleştirilmiş ve kısaltılmış kitapları vardı. onlardan okuduklarımı cidden çok sevmiştim. denizler altında yirmi bin fersah, örneğin.

gene de onlar çocuk kitabı sayılmaz, teknik olarak.

hadi, pal sokağı çocukları diyeyim.

(bkz: dünya’nın merkezine yolculuk)
(bkz: jules verne)

çocuk aklımla kitabı ciddiye alsaydım şimdi celal şengör’ün halefi ben olmuştum. neyse…

ayşegül serisi
küçük kara balık
küçük prens
kiraz kız
domates saçlı kız
gümüş patenler
pal sokağı çocukları
ay sevdiğim o kadar çok kitap var ki şimdi bunlar aklıma geldi sadece.

kibritçi kız
küçük prens
binbir gece masalları

roverandom.

oksa pollock serisi. belki de ilk okuduğum kitap diye, bilmiyorum. ama hala çok farklı hisler uyandırır bende.

(bkz: sol ayağım)