yazarların en sıkıcı özelliği

melankoli bağımlılığım.. en neşeli günü bile hüzünlendirebilir bi yeteneğim var.

çok konuşurum. insanlara olumsuz ihtimalleri sıralarım. bundan hoşlanmıyorum. mesela adamın cüzdanı çalınır. adam giden parasına üzülürken ben kredi kartını kapattın mı derim. nüfus cüzdanın ile suç işler olay yerine bırakır polise gidip tutanak tuttur derim ve gerilen arkadaşlarım beni sevmezler.

karamsar olmam, dibine kadar hem de.

çok fazla çalışmak hatta köpek gibi çalışmak.

özellikle pandemi döneminde çalışmaktan başka yapacak aktivite bulamamak,, evde çok fazla vakit geçirmeyi sevmemek.

malım ben.

inatçı olmam olur gibi.

alkolizm

bir konuda beni ikna edecek kisinin, o konuyu benden daha iyi biliyor olmasi gerek. yoksa asla ikna olmuyorum. takintiliyim zaten. ikna olmama gibi bi ozelligim var.

insanları fazla önemsemek haddinden çok değer vermek o insanlar gidince de çok üzülmek

disiplin. asker halt etmiş. benden gevşek kurmay albay vardır.

yani inşallah yoktur da o kadar disiplin.

çok pis kelime oyunları yaparım sonra da tek başıma gülerim, canınızı sıkarım..


t: bir çeşit itlik ve serserilik..

günlerce kanepede oturup kalkmayabilme yeteneğim.

çok hareketli olmam. arkadaşlarım bana bakarak bile yorulabildiklerini söylerler.

fiziksel olsun dijital olsun oryantel olsun hiç bir oyunu becerememem.

günlük hayatta herkese göre tatlı bir insanımdır, ama çok illet ve aksi yönlerim var. somurtmak bunlardan birisi olabilir, ne yapayım rol kesemiyorum işte, yalandan gülmek yerine somurtuyorum.
dip not: güler yüzlü bir insanım, sadece rol yapamıyorum canım sıkkınsa somurtup dururum.

yeşil yol filmindeki john gibi hissediyorum. ve bu çaresizlik hissi bu duygasallıkta olmam en cok canımı yakan sey.

politik doğruculuktan nasibini almamış olmak, çevrenizdeki insanlarda ters bir şey gördüğümde susamamak, aman tadımız kaçmasın diyememek vs.

lafı çok uzatmamdır. bir konu anlatacaksam yandınız daha isa'nın doğuşundan başlarım lafa.

çabuk sinirlenmem. çabuk da sakinleşirim aslında sonrasında da çok pişman olurum ama iş işten geçmiş olur.

bir arkadaşım var ve bu arkadaşımla tamamen zıtız. tavırları, düşünce tarzları, eğlence anlayışı ve muhabbeti hiç benlik değil. çoğu şeyini yanlış buluyorum ama beraberiz işte. bu arkadaşım bana kendi ilişkilerini anlatıp benden yorum beklediğinde sürekli ellerim titrer ve kelimeleri doğru seçmeye çalışırım. çünkü söylediğim şeyler çoğu zaman onu üzer. ben insanları üzmekten korkuyorum ve bu özelliğimi hiç sevmiyorum. yalan da söyleyemem çünkü onun iyi olmasını isterim. iyiden kastım aklınıza ne geliyorsa. bir insan dört dörtlük olamaz evet ama ben bunu arkadaşımdan, sevgilimden, dostumdan, ailemden istiyorum. sanki kendim dört dörtlüğümde... işte bunu da sevmiyorum.
birde olduğum gibi gözükmüyorum. burnu havada, egolu bir insan değilim. sadece tanışmadığım insanlarla göz göze gelmiyorum.
çok dikkatliyim, empatiyi fazlasıyla kuran biriyim, fazla ayrıntıcı olduğum için espiri yapmıyorum. bir ortama atılan cümle başka birini üzüyorsa bunu seziyor ve üzülüyorum. bunlar benim en can sıkıcı özelliklerimden birkaçı. bazen umursamaz olmak gerekir. ben yapamıyorum.

modum düşük olduğunda bunu mutlaka belli ederim, yüzüm gülmez konuşmam kimseyle. iyi niyetli yaklaşımlara bile çoğu zaman sırtımı döner asık suratımla onların da modunu düşürürüm.