yazarların psikolojik durumunun 3 kelime ile özeti

hemen şöyle bir şey yaptım:
taze tomurcukları, güzel çiçeklerin kokularını artık ciğerlerime doldurabilmenin, güneşi tenimde hissedebilmenin, rüzgar ile serinlemenin sevincini yaşayabildiğimden dolayı; vücudumda salgılanan dopamin, serotonin, epinefrin hormonlarını sanki somut bir nesneymişler gibi hissettiğimden kati bir şekilde emin olarak, psikolojimi her türlü negatiflikten ayrıştırdım ve sırf bu sebeple kendime iki kelime olan ilk kelimeyi seçtim: hayatdolu.

ardından her ne kadar bu denli güzel hissediyor olsam bile, yakamı halen bırakmayan obsesifliğim, bana günün her saati, her dakikası ve her saniyesinde, sürekli bir düşünce içerisinde olduğumu aklıma getirdi ve ne kadar istemesem de şu ikinci kelimeyi seçmek zorunda kaldım:
takıntılı

üçüncü kelimeyi arayıp bulmak ve tanımlamak ise zor oldu. derinlerimde gerçekten ne hissediyordum? baba olacağım gün gün geçtikçe yaklaşıyordu. tuhaf... mükemmel bir duyguydu bu. henüz çok küçük olduğunu biliyordum. tanrı tarafından bana bahşedilmiş bu mucize, beni mutlu kılıyor ve yarınlara umut dolu bakıyordum. o yüzden üçüncü kelimem şu oldu:
umutlu

hayat dolu, takıntılı, umutlu..

f20
şizofreni
stay out because no easy way out

sessiz sakin hazır.

(bkz: demir döküm gibi)

vazgeçmiş, bıkkın, öylesine.

bittik abicim bittik.

uğur derin dondurucu.

sıcaklar başladı, bundan sonra psikolojim soğutma sistemleriyle ifade edilebilir.

bir koza içindeyim.

hayır, umrumda değil.

ruh
yorgunluk
çaresizlik

eskisinden daha iyi.

eskisinden daha iyi.
yani jess gibiyim.
böyle böyle devam edelim kanka
çok daha güzel günler görelim.

arz, talep ve rakabet

of, öf, pof.

acı, öfke ve tahammülsüzlük...

feel like shit.

uykusuzluk,uyuyamamazlik, çok fena uykumun olması.

acı, depresyon, pişmanlık.

antidepresan gülümsemesi bizimkisi.

psikoloji falan kalmadı.