yazarların sevilmeme nedenleri

(bkz: beni neden sevmedin eylül)

nabza göre şerbet veremediğim için sanırım. çok da umrumda değil zaten sevilmek.

kötü bakıyormuşum ve garip konuşuyormuşum.

travmaların nüksettiği başlık.
neler anlatılır neler.

serzenişimi ve yakarışımı bu başlıkta dile getirmiştim. (bkz: kadri kıymeti bilinmeyen yazar)

çok insan canlısı değilim. daha doğrusu zamanla böyle gelişti.
yeni insanlara pek selam sabah etmiyorum, uzak duruyorum.
bu da iletişimsizliğe neden oluyor.
şikayetçi değilim.

gerçekleri duymak bütün ruhlarda derin yaralar açar.
gerçekler o yüzden acıdır. beni sevmeme sebebin gerçeklerle seni çarçabuk yüzleştirdiğim içindir.
sevmediğin ben değilim aslında. sürekli kaçtığın ve karşılaşmamak için sürekli saklandığın hayatın acı gerçekleri...

açık açık yazıyorum. neyse o. ne hissediyorsam aman millet garipser aman dalga geçerken yok kardeşim.
zaten yazan yine yazıyor. kimsenin samimiyetine güvenip falsosunu yüzüne vurmamazlık yapmam. vururum ki ben hafif vururum yanlışı neyse söylerim, samimi olmayanlardan gelenler daha can sıkar çünkü.
valla bu işler böyle bıktım gereksiz kendimi ne kasacağım bu saatten sonra ya.

ben de onları sevmediğim için. * *

ben birisini sevmrdiysem o da onun tanıdığı beni sevmez ama genelde sevilirim.

hangi alanda oldugu onemli simdi.
sozlukte neden sevmezler bilmem ama sevenlerim var onlar varken sevmeyenleri dusunemem.
gercek hayatta kanli canli taniyipta sevmeyenin kesin sonradan psikolojik sorunu oldugu ortaya cikiyor.

kendimi kendim olarak eleştirecek olursam ben gündelik hayatta herkese karşı çok dost canlısı, sempatik, samimi, sıcakkanlı, güleryüz, espritüel bir insan değilim. soğukkanlı, mesafeli, donuk, çok konuşmayan, içe dönük, sessiz, kendi halinde bir insanım. bunun sebebi hayatımın yaşadığım tecrübeler ve hayatıma girip çıkmış insanların bana olumlu veya olumsuz kattıklarından dolayı şekillenmesi. bu durumdan rahatsız mıyım? hayır, çok nadir yakınırım bu konuda.

kendimi bir başka insanın gözlemlerine dayanarak eleştirecek olursam ilk intibada çok ukala, egoist, sinsi, soğuk, itici, mesafeli, eleştirel, somurtkan görünüyormuşum. insanların bu çıkarımına hak veriyorum çünkü her insana aynı muameleyi gösteremem bana bunu deme cesaretinde bulunmuş insanlar da zaten hayatıma almayı doğru bulduğum bana sempatik, anlaşabildiğim ve kafadar gelen insanlardı. hayatıma almadığım biri bana bu lafı edemez. sözün özü seçiciyim.

özete gelecek olursak bu zamana kadar samimiyet kurduğum her insan benim onlara ilk başta ürkütücü ve yapmacık geldiğimi ama tanıdıkça çok duygusal, sakin, iyi huylu, fedakar olduğumu gördüklerini söylediler. herhangi bir insanın beni sevmeme sebebi onu hayatıma alacak kadar önemli görmemem ve ona bu yüzden gösterdiğim soğuk tavır olabilir. yalnız bu özellik kendimi çok bir şey zannettiğimden değil aslında "elma seni sevmek zorunda mı?" ilişkisinden kaynaklı.

beni gerçekten bilen insanlar ne olduğumu görüyor hepsini geçtim ben kendimin ne olduğunun farkındayım. ben kendime saygı ve sevgi duyduğum sürece birilerinin beni sevmemesi, yalnız bırakılmam çok önemli değil çünkü yalnızlığı kendi lehime kullanmayı biliyorum.

net olmayan bi insanim

suratım asık ve soğuk davrandığım için. yapacak birşey yok kendimi savunma mekanizmam

yazar kimse bilgilidir. sevmeyenler çekemedikleri çok bilmiş deyip sevmezler bence olay bu

bana sataşanlara, yüzüme veya arkamdan hakaret edenlere, kavga çıkarmaya çalışanlara karşı çok vurdumduymazım. benden istedikleri o hırçın sözleri ve bayağı hareketleri onlara vermeyerek, sessizliğimle ve kibarlığımla onları cezalandırıyorum; hiç ummadıkları bir anda ise iadelerimi gerçekleştiriyorum. sağım solum belli olmadığı için yani.

gerçek hayatta huysuz ve fevri hareketleri olan biri olduğum için.
sözlükte minnoş takılıyorum.

sevilmemek için bir nedene ihtiyacım yok, sevilmek için çaba harcamıyorum. fark ederse kahrolayım.

yazacaklarımdan vazgeçmediğim ve kimsenin keyfine göre yazmadığım için olabilir.
umrumda da değil.
inanmadığımı yazıp sevilmektense, inandığımı yazıp nefret edilmeyi yeğlerim.

ma suratım hep asık gezermişim... sorumsuz, bencil, umursamazmışım.yüzüme sövse gülermişim...
doğru. genellikle hayatı alaya alırım.