ülkemizde matematiğin sevilmeme nedeni

'matematik yapamayan üniversiteye giremeyecek' diyen saçma sapan yöneticiler oldukça sevilmeme ye devam edecektir. zorunlu olarak dayatılan bir şeyi sevmek zor hatta imkansız olur efendim.

beynimizi kullanmak yerine, kolaycı olmayı tercih ediyoruz. oysa hayatta güvenilir tek argüman matematiktir.

sınav sistemlerinden kaynaklı diye düşünüyorum. derslerde alamadığımız verimi sınavlarda geri istiyorlar.

(bkz: matematik öğretiminin sorunları)

konu yoğunluğundan kaynaklı oldugunu düşünüyorum diğer ülkelerdeki müfredatlara göre olsa daha rahat olur öğrenci algılamakta da zorlanmaz. bir de herkese aynı biçimde öğrenmeyi dayatıyorlar öğrencilerin hepsi yazıp çözmekle anlamıyor maalesef.
edit: bir de gerçek hayatta bu mat 2 kısmını mühendisler dışında kullanan yok öğrencinin beyninine niye bu kadar ağır ve gereksiz bilgi yükleme meraklısılar anlamadım.

zorunlu olarak dayatılmanın yanı sıra, zamanından önce öğretmeye çalışılmasıdır. ilkokul çocuğuna denklem öğretmeye çalışıyorlar, sınavlarda ayırıcı olsun diye. lisede yine aynı nedenden dolayı türev integral öğretiyorlar.
ayrıca işin mantığını anlatan kimse yok. tamamen ezbere dayalı. hangi denklemin nereden geldiğini ispatları ile anlatmak gerekiyor sanırım. yaşı küçük şimdi anlamaz diye ispatları anlatmıyorsak, kalanını nasıl anlamasını bekliyoruz ki. üniversitedeki hocam limitin türevin ne olduğunu, açıklamış yapılan kabullerin ispatlarını dahi tek tek yapmıştı. limiti türevi zaten biliyoruz neden tekrar dersini koymuşlar derken, ağzımız açık dinlemiştik.
tabi bu tamamen benim tecrübem benim matematik öğretmenlerim ezberciydi belki bilmiyorum. yine de severdim matematiği.

türkçe de zorunlu, beden eğitimi de, yabancı dil de,
bu kafalarda oturmuş algıyla ilgili bir durumdur.
'matematik zor' algısı.
sayıların o kalabalık ve anlamsız gibi görünen gruplaşmaları göz korkutur.

oysa gerçek öyle değildir.
senin o grupta bilmen gereken sadece bir kaç kuraldır, bunu kavradığın zaman matematiği sevmemek için hiç bir sebep yoktur.

bunun yanında, fizik gibi, kimya gibi somut verilere dayanan bilimsel dalların yanında, matematiğin soyut bir kavramlar bütünü olması da bunda etkendir.

diğer bir çok bilim dalında yapılan deneylerde, farklı koşullarda, farklı sonuçlar alınabilir, aynı sonuç için her zaman aynı şartların sağlanması gerekirken, soyut bir bütünlüğe sahip olan matematikte durum her sart ve koşulda aynıdır, değişmez.

m.ö. 500'lü yıllarda yaşayan ve tarihe pisagor teoremiyle damga vuran pisagor'un tezinde verdiği,
dik üçgenin 2 dik kenarının karesinin toplamı, karşıdaki kenarın
( hipotenüs) karesine eşittir denklemi dünyanın neresine ne zaman gidersen git, aynı sonucu verecektir.
bunun üzerine bir deney yapma şansın, göreceli birşeyleri değiştirme imkanın da yoktur.

önyargıdan kaynaklandığını düşünüyorum. ayrıca herkes matematik sevecek diye bir şey yok . herkes kendi ilgi alanına yöneltilseydi eğitimde şaha kalkabilirdik.

ilgi ve yetenek meselesi biraz. fakat her insanın bilmesi gereken temel bir matematik seviyesi vardır. ilköğretim 1. sınıf bir öğrenciye matematik sevdirilmeye çalışılmalıdır; lise öğrencisi ise artık hedefini koymuştur, istediği dersi sevip istediği bölüme yönelebilir.

ezber gerektirmeyen düşünme gerektiren bir ders olması. (bkz: fizik ve geometri) eğitim sistemimiz ezbere dayalı olduğu için yıllarca bu mantıkla yaşayıp sonra bi anda matematik denilen şeyle karşılaşılıyor. (ilkokul matematiği de hariç tutulmalı zira o da çarpım tablosu ezberlemeye dayalı) e tabi hayli zor geliyor. ha bir de şu matematiğin her şeyi belirleme sıkıntısı var. edebiyat öğretmeni olmak istesen bile matematik yapmak zorunda olduğun için büyük bir ön yargı oluşmuyor değil

pozitif bilim işimize gelmez kişiye kuruma göre değiştiremezsin ondandır.

ilkokul kaynaklı olduğunu düşünüyorum. matematik yapabilen öğrenci matematiği sever. ilkokulda çeşitli nedenlerle matematikten uzaklaşan öğrenciyi bir daha toparlamak zor oluyor. matematikte her şeyi sebepleri ile anlatmak, konular arasında bağlantı kurmak gerekiyor öğrenciyi matematikte tutabilmek için.
temelde sevdirmek için hayatımızla bağdaştırmak gerektiğini düşünüyorum. birkaç yıldır yks soru tarzının değişimi sebebiyle piyasadaki kaynaklar da içeriklerini değiştirdi. sorular artık daha çok düşünmeye sevk eden, konu ile ilgili belli başlı kuralların bilmenin yeterli olduğu ve işlem yeteneği isteyen sorular. dolayısıyla artık öğrenci bir denklemi kafasında canlandırabiliyor. biraz yorucu ama matematiği sevmeyen birine sevdirebileceğini düşünüyorum.

ülkemizde 2 kere 2'nin her zaman 4 etmemesi.

(bkz: sana kaç lazım)

öğretmen seçimlerini düzgn yapılmadığından matematiği sevdirebilen ve öğretebilen öğretmen sayısı gerçekten çok az. ben o konuda şanslıydım ama şanslı olmayan matematiği sevemedi ve öğrenemediler.

tekdüze eğitim sistemi nedeniyle sadece matematik olarak görülmemesi gereken durum. neden hep beden eğitimi dersleri sevilir; çünkü eğlencelidir. biz eğitimi eğlendirici hale getirmiyoruz, sürekli belirli kalıplarla gidiyoruz. hayatı boyunda hiç kullanmayacağı havuz problemleriyle dolduruyoruz kafaları.

mantık, yöntem değişse; tüm derslerin sevilebileceğini düşünüyorum.

bir kez bisikletten düşünce bir daha bisiklete binmiyoruz. yapamadığımız her şeyi yarım bırakıyoruz. ve lanet olsun ki bir einstein bir davinci beynine sahip değiliz. onlar hep filmlerde...

matematik öğretmenleri ve eğitim sistemi.

yapamam ön yargısı sonucu yapamamak, yapamadıkça bu düşünceye inanmak.

matematiğin zor olduğunu bize aşılayan , daha kendini eğitememiş matematik eğitimcileri

sanki yurtdışında millet bayılarak matematik çözüyor, çok seviyor matematiği.