yazarların unutamadıkları dizi replikleri

ben bu aşka olan inancımı kaybettim ela!

oğlum o senin yengen yengen

eva!

klasik.

“as you know, madness is like gravity...all it takes is a little push.”

ayrıca bkz: entelektüel
kafasozluk.com/entry/455788

lanetsiz hiçbir hediye yoktur.
salem

behzat ç. spoiler'ı içerebilir.

cıvık bacım afedersin

see you in another life brother - lost

"insanlar etrafta dolaşıp nefretin ne olduğunu bildiklerini düşünüyorlar.
kimse bilmez; ta ki kendinden nefret edene kadar."

(bkz: mr robot)

"kal çünkü benim babam öldü ve babası ölen kızlara hayır denmez."

yanındaki kim doktor suat, egonu mu taşıyor? !
doktorlar.

chandler and monıca chandler and monıca
oh my god
chandler and monıca
oh my god!
oh my eyes!! my eyes!!
phoebe! phoebe!! it's okay it's okay!
no they're doıng ıt!
ı know! ı know! ı know!
you know??!
yes, ı know and joey knows, but ross doesn't know so you have to stop screaming!!

"bazen vedalar sevgisizlikten değil, çaresizliktendir."*

welcome to the real world it sucks you're gonna love it (bkz: friends)

insanın hayatta bıraktığı yerden yeniden başlaması, hiçbir şey değişmemiş gibi... mümkün mü?

zamanı durdurabilir miyiz? mümkün değil.

akıp gidiyor, hem de koşa koşa...

lise defteri adlı bir diziden bu alıntı. gezinirken diziye rastladım ve daha ilk sahnesinden böyle bir alıntı ile karşılaşmak, kendi düşüncelerimi ben çok küçükken yayınlanan bir dizinin ilk sahnesinde, günlüğe yazılırken görmek içimde garip, asla unutamadığım bir soru ile tekrar karşılaşmanın hüznünü ama bu sorunun tanıdık olmasının sıcaklığını uyandırdı.

son zamanlarda hiç olmak istemediğim umutsuz, karamsar ve sinirli bir insana dönüştüm. hayatı nerede bıraktım onu dahi bilmiyorum. daha doğrusu neden bıraktım? bıraktım mı? bıraktığım yeri bulup kaldığım yerden başlayabilir miyim?

umutlu biri olduğum için birçok sorunun üstesinden geliyordum fakat artık hiç öyle hissetmiyorum. tüm canlı varlıkları sevebilecek sevgiye sahipken artık birçok şey sevilmeye değer değilmiş gibi geliyor. ki öyle.

ben sanırım hayatı öğreniyorum. bir şeyi öğrendiğime hiç bu kadar üzülmemiştim. beni bir aydınlanma hiç bu kadar huzursuz hissettirmemişti.

karanlık bir parkta şarkı söyleyen isimsiz kuş,
neredesin?
neden ağlıyorsun, ben ve sen burada tekiz.
-kim taehyung, 4 o'clock.

mutsuz olalım biz. ben seninle mutsuzluğa da varım. (bkz: behzat ç.)

fırtınada ağaçlar nasıl çatırdar bilir misin kardeş...

+ devlet dediğin nedir ki ? sen ben o değil miyiz ?
- büyük ortadoğu dediğin nedir ki ? sen siz onlar değil misiniz ?
(bkz: kurtlar vadisi)

-en sevdiğim at karamurat,
-en sevdiğim kürt madonna,
-en sevdiğim şarkıcı serdar ortaçgil.

eğer bu alemde ali osman'a meydan okuyacaksan onun kaç tabanca taşıdığını bileceksin!