yazarların yaşlandıklarını hissettiği ilk an

bugün kızım bir yakınımıza annem 30 yaşında 30 diye haykırdı. kim bilir ne anlatıyordu o an ama o an hissettim ben. 29 annecim ne 30u diyebildim sadece. dün çocuktum ben ya ne ara 30a geldik anlamadım ki.

küçükken köyde yaşayan dede-nine evinde, koşulduğunda alisamiyen stadı kadar büyük gibi hissedilen bahçeye yıllar sonra gidince, "ne kadar da küçükmüş halbuki burası" dediğin andır.

*

gidip anneme ağlayamayacak duruma geldiğimi hissetiğimde.

yıllar önce makyaj yaparken aynada saçlarımın iki tutam beyazladığını farkettiğim andır.

"ulan noluyoruz"? deyip iyice saçlarımın arasını kontrol etmiştim. "harbi harbi beyazların çıkmış whis" demiştim.

aynayla göz göze geldik. derin bir iç çekip "yaşlandın be whis" dedim. yaşlandık. yaşlandırdılar. bir gece de mi oldu? ah saçlarımı oturduğu evden çıkan kiracının boya badana yapmasına çeviren dertlerim...

3 gün önce de saçlarımı toplarken farkettim beyazlarım birkaç tutam daha artmış. yüce honos'un kafasına dönmüş kafam.

"ırsi herhalde ya kendine gel 24 buçuk yaşındasın sen " diyerek kendimi teselli ettim.

şimdi bu tanimi yazarken bir tanesini koparttim. kopartınca da çoğalıyormuş galiba bu beyaz tutamlar. seviyor sevmiyor hesabı.

saldım çayıra mevlam kararta...

ak düşmüş saçlarım var. teşekkürler hayat. *

elimden büyük sakallarım oldu, ördüler ve sevdiler hatta okşadılar sonra da aynaya baktım, büyümüşüm.

okulun bitti an.

staj zamanı dersine girdigim öğrencimin büyüyüp liseye başladığını gördüğüm an

3 ay önce sol şakağımdaki 3 beyaz saçı fark ettiğim an.

yeni nesli çocukça bulmam.
eskisi gibi estetik kaygısı duymamam.
konfora çok daha fazla önem vermem ve bunu annemin radarına yakalanıp benim için yaptığı yorum ' aaa kızım sen ne ara böyle oldun. bende yeni yeni olan özellikler bunlar senin için çok erken.' o an anladım yaşalanıyore.

saçlarımda gördüğüm beyaz saçlar ve gün geçtikçe beyazların artması.

yiyorum ama kilo almıyorumcular için metabolizmanın yavaşladığını fark etmek. hafiften kilo almaya başlıyorsun ve biraz abartınca rahatsız ediyor. yaşlılık psikolojisinde ciddi bir eşik olabilir.

komşunun küçük oğlu bana hep abla derdi, sonra teyze demeye başladı. aynı çocuk. aynı yaş farkı. resmen yaşımdan bağımsız yaşlanmışım.

bir tel beyaz saçımı gördüğümde ve hayatın kötü tarafıyla karşılaştığımda.

içindeki o çocuksu mutluluğun artık seninle olmadığını farkettiğin andır.

ikinci waffle'ı ağır geldiği için yiyemediğim an.. hey yavrum hey eskiden bir gecede üç tane yerdik şimdi birini zor bitiriyoruz..

iki gece üst üste dışarı çıkıp, ikinci gecenin ortalarında benim burada ne işim var keşke evde olup uzansam ve dinlensem dediğim zaman anladım.

gece 11 de artık uykumun gelmesi.

teyze olduğum ilk an bunun üstüne bide 2. kez teyze oldum galiba fazlasıyla yaşlanmışım ben.

sakalımda beyazlar çıkmaya başladığında anladım ki yaşlanmışım.