yurt dışında yaşayan yazarlar

evlenme teklifi edebileceğim yazarlardır.

çoğu lahmacun yiyemiyor. yazık valla.

çok pis kıskandım bir kaç yazarı of

benim o benim… havalar, ortam muthis siz de gelseniz ya?

pek çok ülke gezdim. hepsinin güzel yönleri de var. boktan tarafları da. iş gereği bir süredir orta asyada bir türk cumhuriyetinde yaşıyorum. süresi belli değil ama epey bir müddet buradayım. doğası, havası, iklimi, insanları ve huzuru ile güzel bir yerdeyim.

ama bazı şeyler seninle birlikte geliyor nereye gidersen git. sanki mecbursun onları taşımaya. özlediklerin oluyor. sevdiklerin, ailen ve bayrağın asla bırakmıyor seni.

kopamadıkları var illa ki insanın. hem geride bırakıp hem yanında getirmişsin gibi sanki.

zamanla alışıyorsun, yeni dostlar ediniyorsun. ama bir yanın hep bir yerlerde kalıyor. hoş gerçi bir yanım hep bir yerlerdeydi ya.

inşallah üç beş seneye ben olmayı planladığım yazar. ama yani kanada değil, orası çok soğuk.

#676755

bir zamanlar böyle demişim ama ulaşan olmadığına göre ya birleşik krallıkta yetişen portakalımız yok ya da çemenim ilgi görmüyor.

danimarkada olan varsa da kabulümdür.* insan ister istemez hayallerini genişletmeyi, evrilmesini öğreniyormuş. öğrenmek değil ama kabul ediş diyelim.

amaan ne diyorum ben ya. amacım esra erol tadında arkadaş ararken hayallerime ne ara geldik. babam böyle güzel pasta yapmayı nereden öğrendi?*

bu arada rica ederim özet geçiyorum. erkeğim kız değilim. esra erol derken kendi profilimdeki izdivaç şakasına gönderme yapıyorum. anlayacağınız hikayenizi merak ediyorum ey danimarkada birleşik krallıkta yaşayanlar. birleşik krallıkta yaşadım ettim de danimarkayı hiç bilmiyorum. bildiklerim uzaktan. danimarkaya en yakın olduğum an hamburgda bulunduğum birkaç saatti.* ondan onu da anlatabilirsiniz. birleşik krallıktaysanıznda anlatabilirsiniz. maksat sohbet etmek.

(bkz: konya)
burası arabistana benziyor, kendimi afrikada yaşayan bir beyaz türk gibi hissediyorum.

onlardan birisi benim... umarım hepinizin bir gün yurt dışı hayalleri hayal olmaktan çıkıp gerçek olur... yada durun, umarım tüm hayalleriniz gerçek olur.

hayatı yaşayan yazarlardır. seyreden değil.

aralarinda bulundugum grup. (bkz: avusturya)'dan selamlar.
kanguru yok burda kardesim, burda daglarda milka inekleri var sadece.

kendi imkanlarıyla gitmişler ve yerleşmişlerse inanılmaz imrendiğim yazarlardır. doğuştan alamancıları saymıyorum.
onlar şanslı.

iki dededen de gurbetçi olup türkiye'de sürünmek bahtsızlığında olanlar da var mı mesela?