yurt dışında yaşayan yazarlar

hangi ülkelerde yaşadıkları merak edilen yazarlar.

suriye yurtdışından sayılıyorsa evet yaşıyorum. tabi buna yaşamak denirse.

rodos adasında yaşıyorum lakin şark görevim biter bitmez geri döneceğim.

herhangi bir sebepten dolayı yabancı bir ülkeye göç etmiş yazarlardır.

bu yazarlar, tecrübelerinden ve yaşadıkları ülkenin yaşam şartlarından kısaca bahsederlerse, benzer düşüncelere sahip insanlara da yol göstermiş olurlar.

şuan türkiye'deyim ama 2 seneye yakın rusya'da yaşadım moskova şehrinde.
yaşam şartları türkiye'ye kıyasla çok iyi değil, elektronik ve tekstil inanılmaz pahalıyken, yiyecek içecek çok çok ucuz özellikle alkol.
iş olanağı dışardan gelenler için çok parlak değil, benim dayım vardı ben şanslıydım, lakin dilini iletişim kuracak kadar, çalışacak kadar bilseniz bile dışardan gelenlere çokta açık değil ülke.
polisler rüşvetçidir, çok ciddi bir durumla karşılaşmazsanız cebine 1000 ruble sıkıştırın kurtarır.
onun dışında, klasik olan kız mevzusu da beklentileri karşılayacak türden, erkek yazarlar adına konuşuyorum.

evlenmek isteyenleri mesaj kutuma bekliyorum

güzel bir memlekette yaşıyorlarsa hayata bir sıfır önde başlayan yazarlardır.

kervanlarına katılmak istediğim yazarlar. umarım bir gün.

birleşik krallıkta ankara anlaşması dışında yaşayanlar bana hikayelerini anlatırlar mı acaba diye bir ukte bıraksam?

beni evlat edinmelerini istediğim yazarlardır. bir portakal yeterli, koşa koşa gelirim...

hiç bir özelliği yoktur yurt dışında yaşamanın.insanın kendi vatanı gibisi yoktur. hangi ülke de yaşarsan yaşa hep ikinci sınıf vatandaş olarak kalırsın.

kendi evinizin dışında bir yerde yaşamaya benzer ve bilirsiniz ki kendi evinizin dışında tuvalete bile gitseniz rahat edemezsiniz.

yiğidin harman olduğu yerden; texas'tan sevgilerle.

benim.

yukarıda biri demiş ki hiçbir ayrıcalığı yok.
sürekli vatan özlemi bla bla bla...

türkiye’i hiçbir zaman özlemiyorum.
hafiften bir özlem belirtisi olduğu an türkiye’deki insanlar aklıma geliyor ve aslında buraya ne kadar da geç geldiğimi düşünüyorum.
iyi ki geldin diyorum her gün.
ikinci sınıf vatandaş meselesine gelince sanki bana beyefendi türkiye’de birinci sınıf vatandaş!
akepeli değilsen sıçtın.
sınav sınav sürünürsün, 90 puan alırsın ama sümüklünün biri 70 puanla gelir önüne geçer!
sen de kısmet dersin mal mal.

beyler bayanlar size bir arkadaş tavsiyesi.
ne yapın edin yurt dışına çıkın.
bir yabancı dil öğrenin mümkünse ingilizce olsun.
ispanyolca veya almanca da iyi.

hiç vatan millet sakarya arabeskine girmeyin, bunu size dayatanlara aldanmayın!
eğer çok iyi bir işiniz varsa tabii ki size lafım yok.
ama ortalama bir işte veyahut asgari ücretle çalışıyorsanız ve buna rağmen orada kalmak istiyorsanız siz geri zekalısınız.
hadi bizi kandırıyorsunuz, kendinizi nasıl kandırıyorsunuz peki?

ben iki yıldır almanya’da yaşıyorum.
gayet memnunum.
en azından bir yürüyüşe gitsem polis gelip bana saldırmıyor!
bir gün çalışsam beş gün yemek yiyebiliyorum.
istediğim içkiyi içebiliyorum.
bisikletle yollara düşüyorum ve hiç korkmuyorum bir araba gelip bana çarpacak diye!
üç katlı bir binadayım.
birinci katta lezbiyen bir çift yaşıyor.
ve bir alt katımda bir gay.
kimse onlara karışmıyor ve öldürülecekler diye korkmuyorlar!

boşuna kendinizi kandırmayın,
bok çukurunda yaşıyorsunuz.
akepeli veya torpilli değilseniz ömrünüz sinir ve stres ile geçecek.

ek: almanya’ya gelene birkaç ülke dolaştım ve her birinde belli bir süre kaldım.
ukrayna, makedonya, sırbistan, kosova, bosna-hersek, hırvatistan, slovenya, italya, isviçre, belçika ve en son almanya.
bakın beyler kendinizi kandırmayın!
bu gezi ülkelerin hepsinde hayat türkiye’den daha ucuz ve daha kolay.
ya sürekli biz yardım ediyoruz dediğiniz bosna-hersek’de iki ay kaldım, adamın parası senin parandan 4.5 kat kıymetli.
beslenme ve barınma türkiye’den çok daha ucuz!

şanslı yazarlardır.

bir ara yaşamıştım, eğer bu da tanımlar arasına girecekse ben de yaşadım. övünmek gibi olmasın 5 sene yaşadım.

2 yıl önce kuveytte yasıyordum. pandemi bitiminde yine türkiye'den göçüp gideceğim. rota neresi olur belli değil henüz ama gönlüm cezayir'den yana.

bir gün bu yazarlar arasında olabilmek dileğiyle.

insanlar entry saatlerine bakınca herhalde deli bu diyorlar, lakin ben abd’de yaşamaktayım.

en doğrusunu yapan yazarlardır bir ömür türkiye'de geçmez.