birbirimizi kollayalım.

kız kardeşlik kazanacak. *)

yapılamayacaklar listesidir.
bir ölmeden önce yapılacaklar listesi kaç para biliyor musun sen??

portrait of elizabeth wharton drexel, 1905

- stalker
- andrei rublev
- persona
- tystnaden
- ıkiru
- benny’s video
- shame
- hunger
- straw dogs (1971)
- au hasard balthazar
- dersu uzala
- 71 fragmente einer chronologie des zufalls
- 4 ay 3 hafta 2 gün
- straight’s story
- april’s daughter
- m (fritz lang)
- hour of the wolf

liste epey uzatılabilir.

40 yıldır bitirilemeyen, türkiye büyük millet meclisinde siyasi parti adı altında temsilcisi olan, propaganda için trt'ye çıkarılmış militanı bulunan terör örgütünün yaptığı katliam, 13 sivil vatandaş zamanında kırmızı halı serilen dönemin bozulmasına tepki olarak kaçırılan vatandaşların olduğu iddia edilmektedir, hulusi akar operasyonu başarılı bulduğunu beyan etmiştir.

gelecek kaygısı ve stres yüzünden birazdan yakacağım sigara.
edit: sözlük duman altı olmuş ama arada yapalım bunu.

bi de bana çay demlemişler biliyon mu, ama ayakları ters olduğundan tepsiyi yere düşürdüler!

valilik yalanlamıştır. hidroelektrik santrallerde su seviyesi çok artınca su tahliye edilir. tahliye için farklı yöntemler var. kapak açılarak da tahliye edilebilir. kapakların patlaması gibi bir ihtimali düşünmüyorum çünkü hesapları ona göre yapılır ve su belirli bir seviyeye geldiğinde tahliye edilir.
çok acı görüntüler izledim, çok üzgünüm.
taşkınlarda can ve mal kayıplarında meteorolojik koşulların yanında insan ihmalinin de büyük bir etkisi vardır. yerleşim alanlarının planlaması afet alanlarına göre yapılmalı, riskli alanlardaki mevcut yapılar kaldırılmalı ve afet alanlarında erken uyarı sistemleri olmalıdır, telefonla da artık herkese ulaşılabiliyor. çok yağış olabilir, su tahliye edilmek zorunda kalınabilir ancak meteorolojik veriler değerlendirilip erken önlem alınabilirdi, insanlar su basmadan oradan tahliye edilebilirdi, sonuçta suyun nerelere yayılacağı bellidir.

kurban



cihat aral eserlerinde türk sosyal gerçekliğini işlemiş bir ressamdır. sanata bakışını şu cümleleri ile özetler: ‘merkez insan olunca, figürü temel tutan resim anlayışı bütünüyle sosyal hayatın politik, ekonomik, sosyolojik değerlerinin özünü taşır. resim dipdiri bir başkaldırıdır, bir protesto alanıdır ve iyi resimler unutulmaz.’

hayatımda hiç yemedim fakat benim için yeri çok özel olan siyah topçuklar bütünü.

komşumuzun oğlu çok severdi, sürekli alırlardı ona. ilk orada görmüştüm ben de.
benim için özel olan kısmı ise kutularının yanında hediye olarak verdikleri bilgisayar oyunları. komşumuzun oğlundan cd'lerini alıp kendi bilgisayarımda oynuyordum. nedendir bilmiyorum cd'siz de oynanmazdı, cd hep takılı olacaktı kasada. bu yüzden de hiç uzun süreli oynayamıyordum, anca birkaç saatlik. sonra hemen geri verirdim o altın gibi parlayan cd'leri. aklıma gelince içimde buruk bi özlem oluyor hep.

yıllar geçti çok oyunlar oynadım fakat nesquik cd'li oyunları hiç unutamadım:

-starsky&hutch
-warzone 2100*
-army men rts
-ı.g.ı 2

çikolata ambalajı. beni gören çocukların yüzü gülerdi fena mı?

bu sabah sinirlerimi ölçtürmek için nalbura gittim, bileğime pamuklu kolonya sürüp stres ölçeri acımadan sapladı dümbelek. asgari ücret üzerinden hesapladığı streslerimin ödenmeyen ekstreler yüzünden kritik seviyelere çıktığını ve derhal kayınpederime gidip konkordato ilan etmemi tavsiye etti. itfaiyeyi arayıp duş almak için randevu aldım. konserve fabrikasından gelen elamanlara ekmekten çıkan roma dönemi bronz heykelcikleri kaçak yollardan satıp eve döndüm. buz dolabını açıp beynimi izleyip biraz ferafladıktan sonra kişiliklerimi çıkarıp bulaşık makinasına attım.

karnım zil çalıyordu televizyonu açıp temassız kredi kartı reklamı yiyip üstüne buz gibi dolar kuru içtim. gazımı alması için pijamalarımı kemirdikten sonra yatağıma biraz kömür doldurup fişi burnuma soktum. kahvaltımıda yaptıktan sonra gecem geyiklendi uykum içime kaçtı.

böyle dinsiz, böyle hırsız gelmedi
bizim toprak toprak olduktan beri
bunun gibi daha arsız gelmedi
bu kadar sap yeyip saman bırakan
ağzı çirkin yüzü nursuz gelmedi

zehir ile yaremizi elledi
ateş ile terimizi yelledi
bizim elin anasını belledi
böyle dinsiz böyle hırsız gelmedi

der mahzuni insanların zorbası
terimizden pişti havyar çorbası
dün boynunda gezer iken torbası
yüzü kara gitti ama karsız gelmedi

gibi daha bir çok taşlamanın ve mükemmel eserlerin sahibi büyük usta halk ozanı aşık mahzuni şerif'i ölüm yıldönümünde saygı, sevgi ve özlemle anıyorum. ruhu şad, devr-i daim olsun..

iyiyim demek.
üniversiteden beri ailenizden uzakta yaşıyorsanız ve aileniz size çok düşkünse her sorduklarında "iyiyim" dersiniz. kötü, hasta, mutsuz olsanız, başınıza bir şey gelmiş olsa bile akılları sizde kalmasın diye iyiyim dersiniz.
sanırım bu da dolaylı olarak olgunluk belirtileri kategorisine giriyor.

soğuk bir ocak ayının sabahında, adamın biri washington metro istasyonunda çöp bidonunun yanına dikilir ve önüne kemanının kılıfını sererek keman çalmaya başlar. 45 dakika boyunca birbirinden güzel 6 klasik eser çalar. çoğu insanın işe gitmek için hareketlendiği bu yoğun saat süresince önünden 1100 kişi geçer.

bu insanların bir çoğu istasyonda keman çalındığından bile habersizdir, duymazlar. duymak istemezler. kemancı onlar için sadece bir hayalettir.

çalmaya başladıktan sadece 3 dakika sonra orta yaşlı bir adam müzisyenin çaldığını fark eder. önce yavaşlar, bir kaç saniyeliğine durur ve sonrasında hızlı adımlarla yürümeye başlar günlük işlerinden geri kalmasın diye.

bir kaç dakika sonra kemancı ilk bir dolarlık bahşişini alır; bir bayan parayı kemancının önüne geçerken atmış ve hiç durmadan yoluna devam etmiştir.

bir kaç dakika sonra birisi dinlemek için duvara yaslanır. saatine bakar ve tekrar yürümeye başlar. besbelli ki adam işine geç kalmıştır.

kemancıya en çok dikkat eden ise üç yaşında bir çocuktur. annesi alelacele çekiştirirken kendisini, durup kemancıya bakar. sonunda annesi kuvvetlice çekiştirir çocuğu ve çocuk sürekli arkasına bakarak yürümeye başlar. bu olay diğer bir çok çocuk tarafından tekrarlanır, fakat istisnasız tüm ebeveynler çocuklarını yürümeye devam etmeye zorlar.

kemancının 45 dakikalık gösterisi boyunca sadece 6 kişi durup bir süre dinler. 20 kişi kendisine para verir, sonra yine normal bir şekilde yürümeye devam eder. bu gösterinin sonucunda 32 dolar toplar kemancı. gösterisi bitip de etrafa sessizlik hakim olduğunda hiç kimse fark etmez bile. kimse alkışlamaz yada tanımaz.

kimse az önce dünyadaki yazılan eserler arasındaki en eşsiz 6 parçayı 3.5 milyon dolar değerindeki kemanıyla çalan bu kişinin dünyanın en yetenekli müzisyenlerinden joshua bell olduğunun farkına varmaz.

konser biletleri ortalama 100 dolardan yok satan bu adam kendisini kimseye dinletememiştir.

bu gerçek bir hikayedir. joshua bell’in bu metro istasyonunda kimliği belirsiz bir şekilde verdiği mini konser washington post tarafından algılama, zevk ve insanların önceliklerini kapsayan sosyal araştırmanın bir parçası olarak tertip edilmiştir.

amerika ulusal senfoni orkestrası müzik direktörü leonard slatkin’e, dünyanın en iyi keman virtüözünün metro istasyonunda 1000 kişiye performans sergileseydi nasıl bir tablo ortaya çıkardı diye sorulduğunda 35-40 kişi tanır, 75-100 kişi zaman ayırıp ya dinler ya dinlemez diye cevap vermiştir. kaç para bahşiş toplar diye sorulduğunda ise slatkin, 150 dolar olarak tahminde bulunmuştur.

slatkin tahmininde yanılmıştır. insanlar bu büyük müzisyene hak ettiği ilgiyi göstermemiştir.

vakıa dış görünüş her şey değilse de kesinlikle çok şeydir.

biz yazarlarımızı biraz kaba bir tabirle pazarlamayı bilmiyoruz o kadar.

değer vermiyoruz ki bir kere. sokağa çıkıp sorun türk yazarlarımızın bir eserini, bakalım bilecekler mi hangi yazar yazmış. 'sait faik'in abasıyanık kitabı' gibi saçma sapan cevap alma olasılığımız çok yüksek. ha tabii bazı klasikler 15623 bölümlük televizyon dizisi olduğu için ''aa bunun dizisi vardı yaa'' diyenler çıkabilir. türk klasiği için değil de genel olarak türk edebiyatı hakkında konuşacak olursak, haldun taner mesela, adam tam bir cevher, değeri biliniyor mu? adı kaç yerde geçiyor? 'günümüzde' makale yazılıyor mu hakkında? 3 eserini sayın desek sayabilir mi insanlar?

kürk mantolu madonna nasıl popüler olduysa oldu, onla yatıp onla kalkıyoruz. ha yanlış anlaşılmasın sabahattin ali'nin değeri bilindiği için değil, bir o kitabı pazarlayabilmişiz sanırım, o da tesadüf işte. ki sabahattin ali'nin diğer iki romanı hatta özellikle içimizdeki şeytan'ı içinde barındırdığı psikolojik tahlillerle başka bir boyuttadır. ama ondan söz edilmez. biz edebiyatı bile tüketim kültürüne (bkz: tüketim psikolojisi) feda etmişiz. bestseller'dan başkasını gözümüz görmez olmuş.

türk klasiği ve dünya klasiğini karşılaştırmaya gerek duyulmamalı. edebiyat yarış değildir, bestseller'dan uzak tutulmalıdır.
düşüncelerimi şu iki tanımımda dile getirmiştim: #541046 ve #638832.

edit: yazım yanlışı.

üniversitedeyiz erkek yurdunun halı sahası var, 150-200 m ileride kız yurdu, onun da 100-150 m ilerisi tıp fakültesi idi. futbol maçı yaparken arkadaşın bacağı kırıldı, şurdan şuraya zaten ölmez zaten hadi sırtlayalım, omuzlayalım şunu da hemen götürelim dedik. kız yurdunun önünden geçerken kapıda 2 tane ambulans gördük. güvenlikleri kendi arasında konuşurken: yine biri sevgilisinden ayrıldı galiba falan diyordu.

bizler ambulansları gereksiz meşgul etmeyelim durumu daha acil olan hastalara yetişsinler diye düşünürken, babalarının prensesinin yurduna, ambulansın biri giriyordu biri çıkıyordu.

pandeminin en patlak dönemlerinde fahrettin koca'yı görmüştüm. birlikte vaka sayılarını nasıl azaltabiliriz diye tartışıyorduk. taktik veriyordum. sanırım pek işe yaramamış benim tavsiyeler üzgünüm.