'kadın kadar taş düşsün başınıza' dediğim başlıklardır.

"dinini değiştireni öldürün." (buhârî, cihâd, 149)

çok ilginç oysa ki bu hoşgörü dolu inanışa kim neden tepki göstersin ki
edit: ayrıca üstteki bir yazar "cehennem boşuna yaratılmadı" diyerek de gerçek islamı ve gerçek müslümanlığı doruklarına kadar yaşamaktadır. insanların arap dinine inanmadığı için yanmasını isteyen, bunu düşünerek orgazm olan bir topluluktan bahsediyoruz. ayrıca ellerine güç geçtiğinde allahuekber nidalarıyla kelle kesme, diri diri yakma (bkz: madımak katliamı) gibi küçük şımarıklıklar yaparlar.

sutyen satıyor diye cevap vermem sonucu bir daha asla bu soruyu bana sormayı cesaret edemeyen ilkokul öğretmenim geldi aklıma.
sınıfta ölüm sessizliği oluştu. bir sonraki öğrenciye de soramadı bunu. çünkü "örtmenim sutyen nedir" ? diye bir başka öğrencinin soru sormasindan korktu.

size ne kardeşim ne iş yapıyorsa yapıyor.

t: tipik öğretmen sorusudur. neden sorduklarını da asla anlamış değilim.

gustave flaubert'in tüm hayatı boyunca topladığı,klişeleşmiş sözlerinden oluşan sözlük niteliğinde kitabıdır.

#782887 no'lu, meaksi'nin tanımına istinaden: hemcinslerimin aksine, güldüren erkeklerden hoşlanmıyorum, sırf hoşlanıyorum diye de esprilerine gülmüyorum.*

ellerinizi kullanarak sonucunda ortaya bir ürün çıkaracağınız şeyler yapmanızı öneririm. beyin bir şeyle meşgul iken arka planda problem çözmeye odaklanır. siz aslında bir ürün artmaya çıkarırken probleminize çözüm arayışında olursunuz.

bu durumu ben yaratatıcığın 4 evresini 3.sü olan kuluçka evresine benzetirim. çünkü gerekli araştırma yapıldıktan sonra başka şeylere yönlendirilen insanların bir anda çözüme kavuştuları bilinir. arşimetin hamamda evreka sevinci herkes tarafından bilinen bir örnektir.

diğer önerim biblioterapi niteliği taşıyan kitaplar okumanız. psikonet yayınlarının bilişsel ve davranışçı terapiler serisi oldukça iyidir.

her mesnetin bir bitimi var ama, kötü kelime esprileri çekilmiyor mihriban. güldük, eğlendik bir yayın konseptinin daha sonuna geldik. kişisel olarak bulunduğum noktada enerjim de isteğim de pek azaldı yayın yapmaya karşı. uzuuuğn uzuuğn açıklamaya gerek yok. sorun sizde değil bende.

en azından bir süre için, düzenli bir yayın yapmayı düşünmüyorum. gaybı yalnızca laplace'ın şeytanı bilir ancak, önümüzdeki dönem için öngörüm, olursa çeşitli kaçak yayınlar olur, olmazsa kısfmet.

bugüne kadar yayına katılan, gerek konuk gerek otostopçu olarak sesini duyuran herkese, yazan eden çizen, soran dostlara teşekkür; severek dinleyenlere de sevmeyenlere de selam eder, okuyan herkese az virgüllü cümleler dilerim.

özet:
misc bitti, dükkanı kapadık.

günaydın sözlük…

ama öyle, inşaat kumuyla oynayan bir çocuğun, kumu eşelerken kedi bokuyla karşılaşması gibi kötü sürprizli bir günaydın değil elbet…

canınızın “ bi’şey “ çektiği ama ne çektiğini bilemediğiniz bir akşam, açtığınız buzdolabının içini boş boş seyrederken, gözünüze çarpan dondurma kutusunun içinden, anne yapımı ev keki çıkmış gibi sürprizli bir günaydın…

beklenmedik bi’ günaydın…
“ ona küçük sürprizler yapın “ lı bir günaydın…

fransız ressam, genellikle mitolojik sahneler ve dini konular üzerine çalışmıştır. klasik fransız barok akımının öncülerindendir. paul cezanne gibi sanatçılara ilham olmuştur.
otoportreleri haricinde hiç çağdaş konularda resim yapmamıştır. çok az forma eğitim almış olmasına rağmen din ve mitoloji konularında kendin çok iyi eğitmiştir ve resimdeki konularını da burdan almıştır. her bir resmi bir hikaye anlatır.
hristiyan ve pagan kültürünü birbirine karıştırmada başarılı olmuştur. pagan konularına hristiyan figürlerini çizerek ilginç bir tarz yaratmıştır. ( 4 mevsimi resmettiği the four seaons serisinde baharı temsil eden flora yerine adem ve havvayı kullanması gibi)
resimlerinde renklerden ziyade açıklık ve mantığı önde tutmuştur. çağdaşları gibi duyguları vurgulamak yerine beyni/zekayı vurgulamıştır.

et in arcadia ego

the rape of sabine women

the massacre of innocents

otoportre

ilgi açlığı hisseden insandır. tedavi edilmesi gerekir. (bkz: histrionik kişilik bozukluğu)

vicdan azabı gibi başlık.

iki büyük koca içi çiko dolu kurabiyeyi mideye indirip üzerine hafif olsun diye hindistan cevizli kurabiyeyi yerken insanın önüne çıkacak başlık mı bu? bu mu başlık?

nerede bu kulüp hemen katılmam lazım. kimlik mi atıyoruz? tc mi veriyoruz? ikametgah mı taşıyoruz napıyoruz? *
pazartesi başlıyorum.

yağları yakmak şart.

az evvel ilk defa bir entrymi favlamayıp sadece oylayan yazar. genelde pata küte çift dikiş gidiyor. bildirimlerde sık karşılaşırız. dikkatimi çektin bak şimdi gardaş hayırdır neyini beğenmedin *

mangal aşkı.

ne güzel şey hatırlamak seni - nazım hikmet

tülay ve zerrin, selahattin'den bahsetmektedir:

-kız kim çarpar ki buncağıza?
-anam ne bileyim kimse çarpmasa en sonunda allah çarpacaktı boşveer.

-ben ayrılmak istiyorum nurhayat.
-ay hayırlı olsun, nerden?

emir: benimle evlenir misin?
açılay: niye tatlım hamile misin?
emir: hayır, sen hamilesin.
açılay: gerçek? kimdenmiş?

bir yazar arkadaşımla diyaloğumuzu buraya bırakıyorum.
-sonu belli neden kaybedeceğim kumara gireyim(aşk için düşüncem.)

-öleceğin de belli neden yaşıyorsun?

-ecelim gelmediği için yaşıyorum.
doğmayı ben istemedim ölmeyi de isteyemem, yaratıcı güç bunu tayin etti zaten.

aşk, dozunda ayarı yapılamayan tutkulu sevgi biçimidir. ayarı olmayınca da bu kişiye zarar verir.
mustafa ceceli'den "yine hüsran.", müslüm gürses'ten "mutlu ol yeter!" ve birçok içimizi acıtan şarkıyla paramparça olmak demektir. bunu göze alan olsun aşık bile bile. oysa ayıcığıma duyduğum aşk ben de böyle zelzele etkisi bırabilir mi? aşk bu, azı yoktur, çok seversin, çok seversen de acısı çok olur.

portekiz lizbon
buradan

stefan zweig. sırf hitler'in korkunç savaşından bunalıp intihar etmesi ve sonrasında hemen savaşın bitmesi. bu tam bana göre bir şans.

yeşil mercimek yemeği için kullanılan tanımlamadır.

yunus emre’nin yine eskilerden kenan imirzalıoğlu’nun başrollerinde oynadığı deli yürek dizisinde, kuşçu karakterinin de seslendirdiği şiiri.


“bir ne derttir ana derman bulunmaz
ya bu ne yaredir zahmı belirmez

yitürdüm yusuf'um ken'an elinde
yusuf'um bulundu, ken'an bulunmaz

beyim arif isen, var sen yolunca
bunda başlar yiter, kanlar sorulmaz

manisiz kişiden hiç nesne gelmez
kovası yok kuyudan su çekilmez

kuyu cismindürür mani kovası
çekerler kovayı suyu belirmez

erenler kapısı, mürüvvet kapısı
sıtk ile gelenler, mahrum gülünmez

yunus bu manide gark oldu gitti
geri gelmekliğe aklı belirmez.”