zaman tüneli

başrolün tek istediği anne ve babasının tekrar biraraya gelmesi, tekrar zengin olmaları, mutlu olmalarıydı film boyunca. brenda ile gerçekten evlenmek istemesi, bir aileye katılma çabası bir müddet sonra kovalanmayı sevmeye başlayıp kontrolden çıkmasıyla son buldu. nihayetinde annesinin köyünde basımevi kuracak kadar delirdi ve bunları yaparken halen 18 yaşından küçük, flash çizgi romanlarını okuyan bir çocuktu. onca çabaya ve yaşadığı lüksten sonraysa tüm bunları elde edememiş, en dipteki haliyle annesinin yeni sıcak yuvasını ve ufak kızı görmesi, öz babasının ölümünü öğrenmesi travma üstüne travma oldu. adamı otuz saniyelik arka arkaya sahnelerle perişan ettiler.

sahte diplomayla doktorluk yapmasını bir doktor olarak esefle kınayıp izlediği filmlerden yaptığı alıntılarla bir şeyi bilmeden çok şey biliyormuş görüntüsü yayıp diğer doktorlara kendini kötü hissettirmesi ardından gördüğü ilk kırıkta kusmasını işte böyle olursun diye içim eriyerek izledim. niye doktorlar böyle gerçekten. hani avukat olursun, hani yardımcı pilot olursun da pediatrist olamazsın be şampiyon, bu ne perhiz bu ne lahana turşusu.

baro sınavını nasıl geçtin kısmında sadece iki hafta çalışarak geçtiğini söylemesi aslında onun ne kadar zeki biri olduğunun kanıtıydı sanırım. bir suçlunun diğer suçluların kabusu olması, çaldığından daha fazlasını her yıl kazandıracak bir mesleğe dönüşümünü bilmek keyifliydi bence.

yalnız o değil de frank bey, neden üç çocuk anltsnza brz .s