zaman tüneli

haylan kabağı dolması: yes. diğer kabak dolması: nööööö.

'kadınlar ne ister sorusu' başlığı altında yapılan kadın düşmanlığı.. o kadar nefret ediyorsan uzak dur sevgili yazar

öneri falan yok. bazen ayda 15 kitap okurum bazen de 1. yani keyfinizin kahyası nasıl isterse

iyi, güzel günler olurda mutlu günler olmaz mı.
mutlu günler sözlük.

yedek subaylığın son ayında teğmen rütbesi alınca gelen rahatlık hissi bu! nihayet bitti bu eziyet, kurtuluş yakındır hissiyle yüzünüzde çiçekler açarak kışlada şebelek bir gülüşle dolanır durursunuz. arada kalmışlığın ve mantık sınırlarını zorlayan anların mazide bırakılacağı günlerin geri sayımıyla etrafınızda gördüğünüz tüm rütbelilere ve erlere hüzünlü ama bir o kadar da müstehzi bakışlarla içinizden geçmiş olsun demeyi de eksik etmezsiniz.

sözlükteki rütbe olayı ise kaldırılmış. dedim benim bu puanlar ne kadar yükselmiş, bir işe yarıyor mu acaba. tam kendime göre güzel de bir rütbe seçtim ama şans bu ya, iş işten geçmiş. çok da elzem değildi gerçi, yine de geçmiş olsun.

cinci hocalar net.. ben yapacak olsam bu aptallığa kim inanır diye düşünürüm ama adamlar yapıyor

böyle özlü sözleri bir viva zapata seviyor bir de ben.

kurdun dişine kan değebilir.

yalan yok kimseye saygı duymuyorum.

emeğe saygı duyuyorum.

emekçi insan severim.

hiçbir zaman gerçekleşmeyecek olgu.

bir kere hayat durağan değil, algı çok açık. fikirler bile yıldan yıla değişkenlik gösteriyor. toplumların değer yargıları değişiyor. moda olan demode, dün sıradan gelene bugünlerde vintage diyoruz.

tüm bu komplex ilişkinin ortasında 'ben oldum' dersen, sınıfta kalırsın. z kuşağı da nanik yapar.

çok güzel hanımlar yetişiyor. bana nanik versinler istemem, meme versinler isterim.

tarz meselesi.

kurur kanlar bir takım yerlerde. ıslak mendille alırsın kabasını. rezil bi an.

ya ne olacak uzan demek büyük hataymış. gençken acı tecrübelerle öğrendim malesef. o gündür bugündür regliyim hayatım lafını duyar duymaz arkamı döner uyurum.

uykuya sığınırım böyle anlarda.

doktor diyenin ağzına terlikle vurulsun, çünkü ülkede en ötekileştirilenler canım doktorlar.

alanımda tekim.

teşekkür ederim.

ben ne alaka adilerrrrr.

kendi listemde yok yok..

bütün sözlük kadınlarını muhteşem buluyorum. bazı yazarlar gibi şişirip şişirip günü gelince listemde sadece sen vardın ayağı yapmıyorum. 'çok abaza(abazan) var diyip, her kadın başlığında soluğu almıyorum.

her kadının bana bir öpücük borcu olduğuna inanıyorum..

hepinizi bütün kalbimle seviyorum.

şimdi bundan da memnun olmayan kadınlar olacaktır.
"üfff keşke virüs sadece çirkin erkekleri öldürseydi" cümleleri 2 aya gelmeye başlar.
tanıyoruz birbirimizi güzel omuzlular, lütfen.
bilim insanları, buna odaklanalım lütfen.

mükemmelin bir tık üzerindeki alçak gönüllülüğüm.

mahlas vermeyeceğim.
biz gibi 1. nesil yazarlardan bir arkadaş, sanırım hesabını kapattı (hiç denk gelmiyor da olabilirim)


edit : kapatmamış, buradaymış be buradaymış!*

sırf bir üsteki yazarı mutlu etmek için benim o diye yazıyomuşum.
derken yazdım, çünkü bana göre ben en güzelim.
kadınlar size rica ediyorum, elinizi yüzünüzü yıkayınız, nemlendiricinizi aynaya bakarak yavaş yavaş yüzünüze sürünüz ve kendinize gülümseyiniz.
şimdi size soruyorum, karşıdaki kadın çok güzel değil mi hatta en güzel değil mi?
mıncırın yanaklarını ve tü tü maşallah deyin ona.
edit: anın altını çizecek şarkıyı da şuraya bıraktım.

kamu spotu
güne bir olumlama bırak

ben böyle bir şey olduğuna inanmıyorum. insan hayatı boyunca öğrenmeye devam eden ve öğrenirkende sürekli bir eksiği ile yüzleşen canlıdır. kendinizin " en iyi versiyonu" olamazsınız ama olgunlaştıkça kocaman tecrübeler biriktirirsiniz. bence tecrübe dolu haliniz ile toyluğunuz arasında doldurduğunuz süre "hayat" olarak tanımlanıyor zaten.


dolayısıyla kişisel gelişim kitaplarının sattığı " kendinin en iyi versiyonu ol" safsatasına inanmamak gerekiyor. bunun gerçekten var olduğunu düşünüp, sürekli en iyisi olmaya çalışan ve bunu başaramadığında kendini " yetersiz" hisseden bir dünya toplumuna ihtiyacımız yok.

peki neden?

burada sadece bilinçaltınızın yakalayabildiği bir zıtlık olduğu kanaatindeyim. " en iyi" olmak demek neredeyse sıfır hatalı olmak ve her şeyde en doğru olanı yapmak demektir ama insan " en iyisi" olarak yaratılmadı. en iyi, mutlak ve hatasız olan sadece lord( rabbimizdir). insani bir fizyolojide hatasız olmak imkansızdır. zihninizi farkında olmadan buna şartlarsanız, ilk hatanızda ya da başarısızlığınızda kendinizi " yetersiz ve eksik hatta başarısız" hissesedersiniz ve bazı insanlar bu bireysel baskının üstesinden gelemediği için terapi bile alabiliyorlar. her insan kendi yolculuğunda bireysel bir savaş veriyor. odak noktanız sadece kendiniz ve iyi niyeti asla elden bırakmadan hayallerinizi gerçekleştirmek olmalı. hatasız olmayı kovalamayın, gerçekten hayallerini gerçekleştirebilen, iyi biri olmayı kovalayın.


iyi bir insan olursanız, zaten insani açıdan en doğru olan şeyi yapmış oluyorsunuz. bundan yüksek volümlü bir statü bence yok.